Mukhtar Omarkhanuli Auezov (Kazakh:

Mukhtar Omarkhanuli Auezov (Kazakh: Мұхтар Омарханұлы Әуезов, Mukhtar Omarxanulı Äwezov, (September 28, 1897 — June 27, 1961) was a Kazakh writer, a social activist, a Doctor of Philology, a professor and honored academic of the Soviet Union(1946). He was born on September 28, 1897 in the old town of Semei in Kaskabulak, where he spent all his childhood.
He grew up under the spiritual influence of the poet Abai. His father and grandfather Omarkhan Auez both highly revered the poet, a neighbor and friend of the family. His grandfather was a storyteller of folk tales, and taught his grandson to read and write, he also instilled within Mukhtar a love of literature, and the poetry of Abai.[1]
Life and family
Auezov was born into a nomadic family from what is today Abay District, in East Kazakhstan Province. His grandfather taught him to read and write. Auezov was then educated at the Semipalatinsk Teacher's Seminary and Leningrad State University.
Auezov is best known for his plays. The first play he authored was Enlik-Kebek, a story of two young lovers which bears a great resemblance to Romeo and Juliet. He authored more than twenty plays which dealt with issues relevant to Socialism inKazakhstan.
After writing plays, Auezov changed his focus to writing novels. Two novels - Abay and The Path of Abay - dealing with the life of Kazakh poet Abay Qunanbayuli were the product of the last twenty years of his life.[2]
Auezov's other projects included drawing and translating literature into the Kazakh language. Some translations made by him include Nikolai Gogol's The Government Inspector and Shakespeare's The Taming of the Shrew.
Mukhtar first studied in Kaskabulak, then later a Muslim madrasa in Semipalatinsk. At age of eleven he moved to a nearby, five year grammar school. Mukhtar was extremely diligent and curious student who was respected by classmates and teachers.
His father Omarkhan died in 1900, and his mother Nurzhamal in 1912. The young Mukhtar was raised by his uncle Kasymbek and his grandfather Auez and grandmother Dinas. In 1907, after a year of study in the madrasa, he was sent to the large Russian school in Semipalatinsk.
Mukhtar Auezov attended the Semipalatinsk Pedagogical Seminary after graduating from the City College. In the 1912-1913 academic year, Mukhtar finished the first seminary class with an award, and went on to complete his studies at the Semipalatinsk Seminary in 1919. Around this time he began his acquaintance with Russian and other foreign classics of literature. At the same time Auezov wrotes short stories, poems and articles that are began to be published.
"The young Auezov, according to the testimonies of the pedagogues, was marked for his impeccable attention, extraordinary gifts, slim build and aristocratic slef-belief. He was an extraordinary sportsman and represented “Yarysh F C”, which at the time was the best football team in the city." [3]
Mukhtar Auezov joined the faculty of a large state school, and he also worked holding various positions in the local government in Semipalatinsk with the Kazakh Central Executive Committee and in Orenburg.
In the summer of 1917 year Auezov married a 15-year-old girl named Raihan. Together they had a daughter born in 1918 who they named Mugamilya (she lived until 2009), and a year later in 1919 a son (who died in infancy). In 1920 Auezov divorced.
In 1928 Mukhtar Auezov graduated from the Philological Faculty of Leningrad State University, and completed his PhD at the University of Tashkent. During the 1930s his fruitful activities as a professional writer began to take off. He traveled around the world, meeting new people, and exploring life.
Mukhtar Auezov died during an operation in Moscow on 27 June 1961. He was buried in the Central Cemetery, Almaty on his grave there stands a bust created by Yevgeny Vuchetich.
After his death in 1961, the Government of the Republic Kazakhstan decided to perpetuate the name of the writer. The Institute of Literature and Art of the Academy of Sciences, was renamed as the Auezov Institute of Literature and Art of the Academy of Sciences, Kazakh State Academic Drama Theatre also bears his name, and a literary memorial museum is named after him as are a school, a street and an urban area in Almaty.
Writings[edit]
Auezov with his creativity rose to the highest level within Kazakh literature. His writings belong to different genres, he wrote numerous essays, short stories, and plays (many translated into other languages,) published many informative articles and lectured at universities.
In 1917 while he was studying at seminary he wrote “Enilik-Kebek" a play based on folk legends. The "Enilik-Kebek" play and the story "Korgansyzdyn kuni", which was written in 1921 demonstrated to the world his great talent as a writer. From 1923 he began to devote all his energy to the literary arts and to work productively. In the period 1923-1926 he authored stories such as "Okygan azamat", "Kyr suretteri", "Uilenu", "Eskilik kolenkesinde", "Kinamshil boizhetken", "Karaly sulu".
During the period 1923–1928 years he studied and then graduated from Leningrad University in the Faculty of Language and Literature. During the last two years of his studis In Leningrad (St. Petersburg), he wrote two highly acclaimed novels: "Karash-karash" and "Kokserek".
Auezov began to contemplate the themes of Kazakh history very deeply. His fixation with history is demonstrated in his works "Enilik-Kebek", "Khan Kene", "Kily zmaan", "Aiman - Sholpan", and "Karakypshak Kobylandy." For 20 years he devoted himself to prose and plays, which have become classics of Kazakh literature. In the thirties, he wrote a series of stories, such as: "Kasennin kubylystary", "Izder", "Shatkalan", "Kum men Askar", "Burtkiwi", and plays like" Aiman-Sholpan", "Tas tilek", "Shekarada", "Tungi saryn".
In 1936 he published a piece of prose called "Tatiananyn kyrdagy ani" in the Kazakh press "Kazak adebieti", that was section from the future novel of the same name. Some years after that(around 1940), with the cooperation of Leonid Sobolev, he wrote the "Abai" tragedy . The great scientist and teacher, Auezov, worked on the history of Kazakhs literature, and the training of personnel. He was the founder of the Abai studies, and the principal author and editor of the multivolume "Kazak adebiet Tarihy". He also wrote a monograph on the Kyrgyz epic Manas.
After the Abai Joly epic, he began writing a new, large-scale epic that described a new era in the future. His first book of that period is called "Osken orken" and was first published posthumously in 1962. A period of blooming of Kazakh drama is associated with the works of Auezov. He wrote over twenty plays, and translated such classic works of world and Russian drama as "The Inspector" by Gogol, Othello and The Taming of the Shrew 'by Shakespeare, Aristocrats by Nikolai Pogodin, Spring Love by Konstantin Trenyov, and Officer of the Navy by A. Kron.
In 1960, together with a group of Soviet writers, he visited the USA. In the summer of 1960 he started work on the series of essays named “The American Impressions”. From mid-summer 1960, he began work on the novel named “The Young Tribe”. In March 1961, Auezov embarked on a visit to India that included participation in the work of the III International Congress for Peace in Delhi together with a delegation headed by Nikolai Tikhonov. In June of that same year he planned to visit England, the land of Shakespeare, but his untimely death meant that his wish to travel to England did not occur. On June 3, 1961 he travelled to Moscow for medical tests. On June 27, 1961 – his heart failed during a surgical operation.[4]
"Abai Zholy" (The path of Abai)[edit]
The first 20 years of life of M.Auezov resemble the childhood, adolescence and youth of his favorite poet and spiritual guide - Abai. Subsequently, in a famous epic, he described the same steppe, the same village, and the same social environment as experienced by Abai.
In his formative years, Mukhtar listened to the memories of his grandfather that told of Abai and Kunanbay. The destiny of Mukhtar Auezov was linked by many threads to the life of Abai the hero great inspiration of his life. Abai himself graced family celebrations, arranged for Auez to mark the birth of his grandson. Nurganym, one of the wives of Kunanbai father of Abai, was the sister of Auez.
Mukhtar later became friends with the son of Abai Turagulom and married Camille, granddaughter of the great poet, that is the daughter of Magauov. Auezov met Dilda, the first wife of Abai with whom he received a great deal of information. More information about Abai was forthcoming from Eigerim another of Abai’s life partners who survived her husband for more than a decade.
Mukhtar Omarhanuly for 15 years wrote his famous four volume epic historical novel called "Abai Joly". It was translated intoRussian. In 1949 two books of the novel "Abai" received the first level award of the Union of Soviet Socialist Republics. This epic, which ended with four books, was awarded the Lenin prize. was translated into 30 languages, and received rave reviews from readers all over the world.
"Abai Zholy" is one of the most popular and valuable novels written by Mukhtar Auezov. The first book of the series was published in 1942 and after five years in 1947 “Abai” the second of the series was published, then came the third book in 1952 called “Abai aga” (Brother Abai). Finally fourth book was released in 1956. Later all of the books were repackaged and renamed as “Abai zholy” (The Path of Abai). First book and second books each have 7 chapters and one epilogue. Third book has 6 chapters as has the Fourth and one epilogue. The entire epic is divided into 20 short chapters each of which includes uniquely interesting situations.
Each chapter’s name precisely demonstrates the psychological state of the events within the story. If we compare there is much m

Результаты (казахский) 1:

Мұхтар Әуезов Omarkhanuli (қазақ: Мұхтар Омарханұлы Әуезов, Мұхтар Omarxanulı Äwezov (28 қыркүйек, 1897 - 27 маусым, 1961) қазақ жазушысы, қоғам қайраткері, филология ғылымдарының докторы, Кеңес Одағының еңбек сіңірген профессоры және академиялық (1946 болды ). Ол бүкіл балалық шағын өткізген Қасқабұлақ Семей ескі қала, 28 қыркүйекте 1897 дүниеге келген.
Ол ақыны Абайдың рухани әсерінен өсті. Оның әкесі мен атасы Әуез Омархан екі жоғары ақын халық, отбасының көршісі және досымыз. Оның атасы, ол сондай-ақ, Мұхтар ішінде әдебиетінің махаббат, және Абай поэзиясы босататын, халық ертегілер әңгімеші болды, оқу және жазу және оның немересі үйретті. [1]
өмірі мен отбасы
Әуезов болды Шығыс Қазақстан облысындағы, бүгін Абай ауданы болып табылады қандай көшпелі отбасында дүниеге келген. Оның атасы оқу және жазу үшін оны үйретті. Әуезов содан кейін Семей мұғалімдер семинариясын және Ленинград мемлекеттік университетінде білім алған.
Әуезов үздік оның пьесалар белгілі. бірінші ол авторы Play Еңлік-Кебек, Ромео мен Джульетта үшін үлкен ұқсастық көтереді екі жас ғашықтар оқиғасы болды. Ол. Социализм институтын үшін өзекті мәселелер қаралады жиырмадан астам пьеса авторы
пьесалар жазып болған соң, Әуезов романдар жазуға өз фокус өзгерді. Екі романдары - Абай мен Абай жолы - қазақ ақыны Абай Құнанбайұлы өмірі айналысатын өмірінің соңғы жиырма жыл өнімі болды [2].
Әуезовтің басқа да жобалар сызбасы енгізілген және қазақ тіліне аудару әдебиеттер. Оның жасаған Кейбір аудармалар Николай Гоголь Үкімет инспекторы Шекспир ның строптивой строптивой кіреді.
Мұхтар бірінші Семейде кейінірек мұсылман медресесі, Қасқабұлақ оқыды. Он жасында жақын бес жыл мектеп-гимназиясының көшті. Мұхтар. Сыныптастары мен мұғалімдері құрмет тұтты өте адал және любопытный студент болды
Әкесі Омархан 1900 жылы қайтыс болып, анасы Нұржамал 1912 жылы жас Мұхтар ағасының Қасымбек және оның атасы Әуез мен әжесі Dinas көтерілді. 1907 жылы медреседе зерттеу жылдан кейін, ол Семей қаласында ірі ресейлік мектепке жіберілді.
Мұхтар Әуезов Қала колледжді бітіргеннен кейін Семей педагогикалық семинариясын. 1912-1913 оқу жылында Мұхтар марапат бірінші семинариясы класс бітірген, ол әдебиет орыс және басқа шетел классиктерінің оның танысу басталды Шамамен осы уақытта 1919 жылы Семей семинариясында оқуын аяқтау үшін аттанды. Сонымен қатар, Әуезов жарияланатын бастады қысқа әңгімелер, өлеңдер мен мақалалар wrotes.
«Жас Әуезов педагогтардың айғақтарын сәйкес, оның мінсіз назар, кезектен тыс сыйлықтар, жіңішке денелі ақсүйектер мен slef-наным үшін аталып өтті. Ол уақытта қалада үздік футбол командасы, ол кезектен тыс спортшы және ұсынылған «Ярыш ФК» болды «. [3]
Мұхтар Әуезов ірі мемлекеттік факультетінің қосылды, ол сондай-ақ, Қазақ Орталық Атқару Комитетінің Семей және Орынборда жергілікті мемлекеттік басқару әр түрлі лауазымдарда жұмыс істеді.
1917 жылдың жазында Әуезов 15-жыл некеде Райхан атындағы жасар қыз. Олар (ол 2009 жылға дейін өмір сүрген) және бір жылдан кейін 1919 жылы (сәби кезінде қайтыс болған) ұлы, олар Mugamilya атындағы 1918 жылы туған қызы болды. 1920 жылы Әуезов. Ажырасып
1928 жылы Мұхтар Әуезов атындағы Ленинград мемлекеттік университетінің филология факультетін бітіріп, Ташкент университетінде өз PhD аяқтады. 1930 барысында кәсіби жазушы ретінде оның жемісті қызмет алып бастады. Ол жаңа адамдармен кездесу, өмірі мен барлау, бүкіл әлем бойынша саяхат.
Мұхтар Әуезов Ол Евгений Vuchetich жасаған бюст тұр оның бейітіне Орталық зират, Алматы қаласында жерленген 27 маусымдағы 1961 Мәскеуде жұмыс кезінде қайтыс болды.
Оның кейін 1961 жылы қайтыс болған, Қазақстан Республикасы Үкіметінің жазушысы атын мәңгі туралы шешім қабылдады. Әдебиет және Ғылым академиясының өнер институты, Қазақ мемлекеттік академиялық драма театры, сондай-ақ, оның атымен аталатын және болып әдеби мемориалдық мұражайы оған атындағы, Ғылым академиясының Әдебиет және өнер Әуезов институты болып қайта аталды мектеп, көше және Алматы қаласында қалалық ауданы.
Шығармаларда [өңдеу]
Әуезов өзінің шығармашылығымен қазақ әдебиеті аясында ең жоғары деңгейге көтерілді. Оның шығармалары түрлі жанрдағы тиесілі, ол көптеген эссе, қысқа әңгімелер, пьесалар (басқа да көптеген тілдерге аударылған) көптеген танымдық мақалалар жарияланады және университеттерінде дәріс жазды.
1917 жылы ол семинариясында оқыды, ал ол «Enilik-Кебек» А былай деп жазды «Enilik-Кебек» қойылымы. халық ертегісінің және 1921 жылы жазылған әңгіме «Korgansyzdyn күні», әлемге жазушы ретінде оның ұлы талант көрсетті. 1923 жылдан бастап әдеби өнер өзінің барлық энергиясын арнау бастады ойнауға және жемісті жұмыс істеу үшін. кезеңде 1923-1926 жылдары. Осындай «Okygan Азамат», «Кир suretteri», «Үйлену», «Eskilik kolenkesinde», «Kinamshil boizhetken», «Karaly Сұлу» әңгімелер авторы
кезеңде 1923- 1928 жыл, ол оқыған, содан кейін тіл және әдебиет факультетінің Ленинград университетін бітірген Ленинград оның studis соңғы екі жылда (Санкт-Петербург) кезінде ол екі жоғары танымал романдар жазды: «. Қараш-Қараш» және «Көксерек» .
Әуезов өте терең қазақ тарихының тақырыптарды жүгірткен бастады. Тарихымен Оның бекіту «Хан Кене», «Enilik-Кебек» өз шығармаларында көрсетті «, Қилы zmaan», - «. Karakypshak Қобыланды», «Айман-Шолпан», және 20 жыл бойы ол проза және қазақ әдебиетінің классикасына айналды пьесалар, өзін арнады. «Kasennin kubylystary», «Izder», «Shatkalan», «Қызылқұм ерлер Асқар», «Burtkiwi» және «Айман-Шолпан» сияқты атқарады, «Тас Тілек»: отызыншы, ол сияқты әңгімелер, сериясы деп жазды «Shekarada», «Tungi Сарын».
1936 жылы «Қазақ әдебиеті» Қазақ баспасөзде «Татьянаның kyrdagy НАА» деп аталатын прозасының бір бөлігін жариялады, бұл аттас болашақ роман бөлімінде болды. (1940 шамасында), содан кейін бірнеше жыл, Леонид Соболев ынтымақтастық, ол «Абай» трагедиясына жазды. ұлы ғалым және ұстаз, Әуезов, қазақтар әдебиеті тарихының, кадрларды даярлау жөніндегі жұмыс істеді. Ол Абай зерттеулер негізін қалаушы, және негізгі авторы және көптомдық «Қазақ Әдебиет тарихы» редакторы болды. Ол сондай-ақ Қырғыз эпикалық Манас туралы монографиясы жазды.
Абай жолы эпикалық кейін, ол болашақта жаңа дәуір сипатталған жаңа кең ауқымды эпикалық жаза бастады. Сол кезеңде Оның алғашқы кітабы «Osken Өркен» деп аталады және алғашқы қазақ драма сыл кезеңі Әуезовтің жұмыстарымен байланысты 1962 жылы қайтыс болғаннан кейін жарық көрді. Ол жиырма пьесалар астам жазған, Шекспирдің «Гоголь, Отелло мен строптивой туралы укрощении арқылы» Ревизор «ретінде әлемдік және орыс драма осындай классикалық шығармаларын аударған, Ақсүйектеріне Николай Погодин, Махаббат бұлағы арқылы Константин Trenyov, және қызметкері A. Kron арқылы Navy.
1960 жылы бірге Совет жазушыларының тобымен, ол АҚШ-қа барды. 1960 жылдың жазында ол «Америка әсерлері» атты эссе сериясы бойынша жұмыстар басталды. Ортасында жаз 1960 жылдан бастап, ол «Жас өркен» романының желісі бойынша жұмысын бастады. 1961 жылдың наурыз айында, Әуезов бірге Николай Тихонов бастаған делегацияның құрамында Делиде Бейбітшілік үшін ІІІ Халықаралық конгресінің жұмысына қатысуын енгізілген Үндістанға сапармен кірісті. Сол жылдың маусым айында ол Англия, Шекспир жер келуге жоспарланған, бірақ оның уақтылы өлім Англияға саяхат өз тілегі пайда жоқ екенін білдіреді. 3 маусым 1961 ол медициналық тест үшін Мәскеуге аттанды. 27 маусымда 1961 жылғы - оның жүрегі хирургиялық операция кезінде сәтсіз [4].
«Абай жолы» (Абай жолы) [өңдеу]
М.Әуезовтің өмірінің бірінші 20 жыл оның сүйікті бала, жасөспірімдер мен жастарды еске ақын және рухани гид - Абай. Абайдың бастан-ақ Кейіннен белгілі эпикалық, ол сол дала, сол ауылы, мен сол әлеуметтік ортаға сипатталған.
Оның құрылған жылдары Мұхтар Абай мен Құнанбай туралы әңгімелеп берді, оның атасының естеліктер тыңдады. Мұхтар Әуезовтің тағдыры Абай өз өмірінің кейіпкері үлкен шабыт өміріне көптеген ағындар байланысты болды. Абай өзі Әуез немересі дүниеге белгілеу үшін ұйымдастырылған, отбасылық салтанатқа өрнектеуге. Нұрханым, Абай Құнанбай әкесі әйелдерінің бірі Нұрғаным Әуездің қарындасы.
Мұхтар кейінірек сол Мағауов қызы, Абай Turagulom және ерлі-Камиллаға ұлы ұлы ақынның немересі дос болып кеттік. Әуезов Ділдә, ол ақпаратты үлкен алды кіммен Абай бірінші әйелі кездесті. Абай туралы толығырақ ақпарат Eigerim бастап он астам күйеуін аман қалған Абайдың өмірі серіктестердің басқа алдағы болатын.
Мұхтар Омарханулы 15 жыл «Абай жолы» деп аталатын өзінің атақты төрт көлемі эпикалық тарихи роман жазды. Бұл intoRussian аударылды. 1949 жылы романның екі кітап «Абай» Кеңестік Социалистік Республикалар Одағының бірінші деңгейі марапатына ие болды. Төрт кітап аяқталды Бұл эпикалық, Ленин сыйлығы берілді. 30 тілге аударылған, және бүкіл әлем оқырмандарына лестные пікірлер алды.
«Абай жолы» Мұхтар Әуезовтің жазылған ең танымал және бағалы романдар бірі болып табылады. сериясының бірінші кітабы сериясы екінші жарияланды 1942 жылы жарияланған және 1947 жылы бес жылдан кейін «Абай», содан кейін «Абай аға» (бауырлас Абай) деп аталатын 1952 жылы үшінші кітап келді. Соңында төртінші кітап кітаптар барлық бумаланады және «Абай жолы» (Абай жолы) деп аталды Кейінірек 1956 жылы шығарылды. Бірінші кітап және екінші кітаптар әр 7 тараудан және бір эпилог бар. Төртінші және бір эпилог ретінде үшінші кітабы 6 тараудан тұрады. барлық эпикалық бірегей қызықты жағдайларды қамтиды, олардың әрқайсысы 20 қысқа тарауларында бөлінеді.
Әр тараудың атауы дәл тарихы аясында іс-шаралар, психологиялық жай-күйін көрсетеді. Егер біз Салыстыру көп м бар