Success Story by J. G. CozzensI met

Success Story by J. G. Cozzens

I met Richards ten or more years ago when I first went down to Cuba. He was a short, sharp-faced, agreeable chap, then about 22. He introduced himself to me on the boat and I was surprised to find that Panamerica Steel was sending us both to the same
Richards was from some not very good state university engineering schooP. Being the same age myself, and just out of technical college I saw at once that his knowledge was rather poor. In fact I couldn't imagine how he had managed to get this job.
Richards was naturally likable, and I liked him a lot. The firm had a contract for the construction of a private railroad. For Richards and me it was mostly an easy job of inspections and routine paper work. At least it was easy for me. It was harder for Richards, because he didn't appear to have mastered the use of a slide rule. When he asked me to check his figures I found his calculations awful. "Boy," I was at last obliged to say, "you are undoubtedly the silliest white man in this province. Look, stupid, didn't you evertake arithmetic? How much are seven times thirteen?" "Work that out," Richards said, "and let me have a report tomorrow."
So when I had time I checked his figures for him, and the inspector only caught him in a bad mistake about twice. In January several directors of the United Sugar Company came down to us on business, but mostly pleasure; a good excuse to 'get south on a vacation. Richards and I were to accompany them around the place. One of the directors, Mr. Prosset was asking a number of questions. I knew the job well enough to answer every sensible question – the sort of question that a trained engineer would be likely to ask. As it was Mr. Prosset was not an engineer and some of his questions put me at a loss. For the third time I was obliged to say, "I'm afraid I don't know, sir.
We haven't any calculations on that".
When suddenly Richards spoke up.
"I think, about nine million cubic feet, sir", he said. "I just happened to be working this out last night. Just for my own interest".
"Oh," said Mr. Prosset, turning in his seat and giving him a sharp look. "That's very interesting, Mr. -er- Richards, isn't it? Well, now, maybe you could tell me about".
Richards could. Richards knew everything. All the way up Mr. Prosset fired questions on him and he fired answers right back. When we reached the head of the rail, a motor was waiting for Mr. Prosset. He nodded absent-mindedly to me, shook hands with Richards. "Very interesting, indeed," he said. "Good-bye, Mr. Richards, and thank you."
"Not, at all, sir," Richards said. "Glad if I could be of service to you."
As soon as the car moved off, I exploded. "A little honest bluff doesn't hurt; but some of your figures...!"
"I like to please," said Richards grinning. "If a man like Prosset wants to know something, who am I to hold out on him?"
"What's he going to think when he looks up the figures or asks somebody who does know?"
"Listen, my son," said Richards kindly. "He wasn't asking for any information he was going to use. He doesn't want to know these figures. He won't remember them. I don't even remember them myself. What he is going to remember is you and me." "Yes," said Richards firmly. "He is going to remember that Panamerica Steel has a bright young man named Richards who could tell him everything, he wanted, – just the sort of chap he can use; not like that other fellow who took no interest in his work, couldn't answer the simplest question and who is going to be doing small-time contracting all his life."
It is true. I am still working for the Company, still doing a little work for the construction line. And Richards? I happened to read in a newspaper a few weeks ago that Richards had been made a vice-resident and director of Panamerica Steel when the Prosset group bought the old firm.

Результаты (казахский) 1:

Табыс тарихы JG Cozzens арқылы Мен бірінші төмен Куба барғанда Мен он немесе одан да көп жыл бұрын Ричардс кездесті. Ол 22. туралы, содан кейін қысқа, өткір-қырлы, жағымды жігіт Ол қайыққа маған өзін таныстырды, мен Panamerica Steel сол үшін бізге екі жіберіп жатқанын таң табу Ричардс кейбір өте жақсы емес мемлекеттік университеті инженерлік болды Скооп. Өзім құрдас бола тұра, мен жай ғана техникалық колледж жүзеге Мен бірден оның білім емес, кедей екенін көрді. Шын мәнінде, мен ол осы жұмысты алуға үлгере қалай елестету мүмкін емес еді. Ричардс әрине жағымды болды, және мен оған өте ұнады. фирма жеке темір жол құрылысын салу үшін келісім болды. Ричардс және Мен үшін бұл негізінен тексерулер мен күнделікті қағаз жұмысының оңай жұмыс болды. Кем дегенде, ол маған оңай болды. Ол слайд әдетте пайдалану меңгерген пайда жоқ, өйткені, Ричардс үшін қиын болды. Ол өзінің сандарды тексеру үшін мені сұраған кезде, мен оның есептеулер қорқынышты тапты. «Бала,» Мен, айтуға соңғы міндетті болды «Сіз сөзсіз осы провинциясында глупая ақ адам бар. Қарашы, ақымақ, сіз жеті рет он үш қаншалықты? Арифметикалық evertake жоқ па?» «Екенін жұмыс», деді Ричардс «және маған ертең баяндама көрейік.» Мен уақыт болды кезде Сондықтан мен оған оның қайраткерлері тексеріледі, және инспектор тек шамамен екі есе жаман қатені оны ұстап. Қаңтар айында Біріккен Қант компаниясы бірнеше директорлары бизнес, бірақ негізінен рахат бізге төмен келді; «демалыс оңтүстік алуға. жақсы ақтауға Ричардс және мен орын айналасында оларды еріп еді. Директорлар бірі, мырза Prosset бірқатар мәселелерді қойып жүрді. Үйретілген инженер сұрағым мүмкін, бұл сұраққа сұрыптау - Мен әрбір қонымды сұраққа жауап беру үшін жеткілікті жұмысты білген. Бұл қалай болды мырза Prosset инженер емес еді және оның кейбір мәселелердің шығынға мені қойды. Мен, айтуға мәжбүр болды үшінші рет: «Мен, сэр, білмеймін, қорқамын. Біз сол бойынша кез келген есептеулер жоқ, «. кенеттен Ричардс дейін сөйлегенде. «Менің ойымша, шамамен тоғыз миллион текше фут, сэр «, ол айтты. «Мен жай ғана өткен түнде осы әзірлеу керек болды. Тек менің өз қызығушылық үшін». «О,» мырза Prosset оның орнына бұрап, оған өткір көрініс беріп, деді. «Бұл өте қызықты, мырза Ричардс -er-, солай емес пе? Ал, енді, мүмкін, сіз туралы маған айтып еді,». Ричардс алмады. Ричардс бәрін білген. Барлық жол дейін мырза Prosset оған сұрақтар оқ атып, ол оң кері жауап оқ атқан. Біз темір жол басшысы жеткенде, мотор мырза Prosset күтті. Ол, маған жоқ-мақсатты, кивнул Ричардс қолдарын алды. «Шын мәнінде, өте қызықты», деді ол. «Мырза Ричардс, бол-жақсы, мен алғысымды білдіремін». «Жоқ, барлық, сэр», деді Ричардс. «Мен сендерге қызмет болуы мүмкін, егер. Көңілге» Бойда машина өшіру көшіп, мен жарылды. «Кішкентай адал Bluff зақым келмесе;! Бірақ сіздің қайраткерлері кейбір ...» «Мен қуанту үшін ұнайды», Ричардс усмехаясь деді. «Prosset сияқты адам Мен оған жүзеге өткізуді екенімді нәрсе, білгісі келсе?» «ол сандарды көрінеді немесе білмейді біреуді сұрағанда ойлауға?» не болып жатыр «тыңдау, менің ұлым», деді Ричардс мейіріммен. «Ол пайдалануға жиналады кез келген ақпаратты сұрай жоқ. Ол осы көрсеткіштерді білу келмейді. Ол оларды есімде жоқ болады. Мен тіпті оларға өзім есімде жоқ. Ол есте жиналады қандай сізге және маған «. «Иә», Ричардс мықтап деді. «Ол Panamerica Steel оған барлық, ол келді, айта алар еді Ричардс есімді жарқын жас жігітті бар екенін есте жиналады, - деді ол пайдалануға болады оты ғана сұрыптау; емес, оның жұмысына ешқандай қызығушылық танытты осы басқа қызметкері сияқты, 'синонимдер т қарапайым сұраққа жауап және кім оның барлық өмірін мердігерлік шағын-уақыт істеп жоспарланып отыр «. Бұл дұрыс. Мен әлі күнге дейін әлі құрылыс желісі үшін аз жұмыс істеп, Компания үшін жұмыс істеймін. Ал Ричардс? Мен Prosset тобы ескі фирманы сатып алған кезде Ричардс вице-резидент және Panamerica болат директоры жасалды деп бірнеше апта бұрын газетінде оқып болды.