Hunting for a Job (S.S. McClure) I

Hunting for a Job (S.S. McClure)

I reached Boston late that night and got out at the South Station. I knew no one in Boston except Miss Bennet. She lived in Somerville and I immediately started out for Somerville. Miss Bennet and her family did all they could to make me comfortable and help me to get myself established in some way. I had only six dollars and their hospitality was of utmost importance to me.
My first application for a job in Boston was made in accordance with an idea of my own. Every boy in the Western states knew the Pope Manufacturing Company, which produced bicycles. When I published my first work “History of Western College Journalism” the Pope Company had given me an advertisement, and that seemed to be a “connection” of some kind. So I decided to go to the offices of the Pope Manufacturing Company to ask for a job. I walked into the general office and said that I wanted the president of the company.
“Colonel Pope?” asked the clerk.
I answered, “Yes, Colonel Pope”
I was taken to Colonel Pope. Who was then an alert energetic man of thirty-nine. I told Colonel Pope, by the way of introduction, that he had once given me an advertisement for a little book I had published, that I had been a College editor and out of job. What I wanted was work and I wanted it badly.
He said he was sorry, but they were laying off hands. I still hung on. It seemed to me that everything would be all up with me, if I had to go out of that room without a job. I asked him if there wasn’t anything at all that I could do. My earnestness made him look at me sharply.
“Willing to wash windows and scrub floors?” he asked.
I told him that I was, and he turned to one of his clerks.
“Has Wilmot got anybody yet to help him in the downtown rink?” he asked.
The clerk said he thought not.
“Very well”, said Colonel Pope, “You can go to the rink and help Wilmot out for tomorrow”.
The next day I went to the bicycle rink and found that what Wilmot wanted was a man to teach beginners to ride. I had never been on a bicycle in my life nor ever very close to one, but in couple of hours I had learnt to ride a bicycle myself and was teaching other people.
Next day Mr. Wilmot paid me a dollar. He didn’t say anything about my coming back the next morning, but I came and went to work, very much afraid that I would be told I wasn’t needed. After that Mr. Wilmot did not exactly engage me, but he forgot to discharge me, and I came back every day and went to work. At the end of the week Colonel Pope sent for me and placed me in charge of the uptown rink.
Colonel Pope was a man who watched his workmen. I hadn’t been mistaken when I felt that a young man would have a chance with him. He often used to say that “water would find its level”, and kept an eye on us. One day he called me into his office and asked me if I could edit a magazine.
“Yes, sir.” I replied quickly. I remember it flashed through my mind that I could do anything I was put at – that if I were required to run an ocean steamer I could somehow manage to do it. I could learn to do it as I went along. I answered as quickly as I could get the words out of my mouth, afraid that Colonel would change his mind before I could get them out.
This is how I got my first job. And I have never bled (??) ever since that one of the reasons why I got it was. I had been “willing to wash windows and scrub floors”. I had been ready for anything.

Результаты (казахский) 1:

Кәсіп (SS McClure) аулау Мен кеш сол түні Бостон жетті және Оңтүстік станциясында шықты. Мен аруы Bennet қоспағанда Бостонда ешкім білмеген. Ол Сомервилл өмір сүрген, мен дереу Сомервилл жүзеге басталды. Мисс Беннет пен оның отбасы маған ыңғайлы және өзім кейбір жолмен құрылған алу үшін маған көмектесу үшін олар келгеннің бәрін жасады. Мен тек алты доллар болды және олардың қонақжайлылық маған бәрінен де маңызды болды. Бостонда жұмыс Менің алғашқы өтініш, менің өз идеясын сәйкес жасалды. Батыс мемлекеттерде әрбір бала велосипед өндірілген Рим Папасы өндірістік компания, білген. Менің алғашқы жұмыс «Батыс колледжі журналистика тарихы» жарық көрді кезде Рим Папасы компаниясы маған хабарландыру берді және бұл кейбір түрдегі «байланыс» болып көрінген. Сондықтан мен жұмыс сұрауға Папасы Manufacturing Company кеңселеріне баруға шешім. Мен жалпы кірді кабинет, мен компаниясының президенті болғысы келетінін айтты. «Полковник Рим Папасы?» хатшылары сұрады. Мен жауап, «Иә, полковник Рим Папасы:» Мен полковник Рим Папасы қабылданды. Кім, содан кейін отыз тоғыз ескерту жігерлі адам болған. Менің ойымша, ол бір рет менің колледжі редакторы болды, маған жариялады аз кітап хабарландыру беріледі және жұмысқа шығып екенін, енгізу жолымен, полковник Папа айтты. Яғни, менің келді жұмыс болды, мен нашар оны келді. Ол Кешіріңіз болды деді, бірақ олар қолдарын қысқарту жүргізілді. Мен әлі іліп. Мен жұмысқа жоқ сол бөлмеде шығып кетпек бәрі, менімен барлық болар еді деп ойлайтынмын. Мен жасай алмады, бұл барлық уақытта ештеңе жоқ, егер мен оны сұрады. Менің ықылас. Оған күрт маған қарап құрады . Ол сұрады «? терезелер мен скраб еден жуу үшін дайынсыз» . Мен екенін айтты, және ол оның Солардың бірі айналды «Wilmot орталығында, оған көмектесу үшін әлі ешкімді қалсам мұз айдыны? «ол. сұрады Клерк. ол емес ойладым деді . «, полковник Рим Папасы, былай деді:» Өте жақсы Сіз «айдынына барып, ертең Wilmot көмектесе алады» Келесі күні мен велосипед айдынына барды және қандай деп тапты Wilmot мініп жаңадан үйрету адам болды келді. Өмірімде велосипед болды да бұрын-соңды бір-біріне өте жақын, бірақ бірнеше сағат Мен велосипед өзімді мінгізіп білген және басқа да халыққа тәлім болатын ешқашан. Келесі күні мырза Wilmot маған доллар төледі. Ол менің Келесі күні таңертең қайтып келе жатқан туралы ештеңе айтқан жоқ, бірақ мен келіп, өте көп, Мен қажет емес, айтты болады деп қорқады жұмыс істеуге барды. Мырза Wilmot дәл мені айналысуға емес, бірақ ол мені орындау үшін ұмытып, мен күн сайын қайтып келіп, жұмыс істеуге барып Осыдан кейін. Апта полковник Рим Папасы соңында маған жіберілген және қаланың тұрғын мұз айдынының жауапты мені орналастырылған. полковник Рим Папасы өзінің қызметкерлерін лауазымдарға тамашалады адам болды. Мен жас жігіт онымен мүмкіндік бар еді сезіндім кезде мен қателеспесем жоқ. Ол жиі «су оның деңгейін таба еді» деп айтуға үшін пайдаланылады, сондай-ақ бізге көз сақталады. Бір күні ол мені өз офис деп аталатын, мен журнал өңдей алатын болса мені сұрады. «Иә, сэр.» Мен тез жауап берді. Менің ойымша, бұл Мен кезінде пайдалануға берілді ештеңе істей алар еді, менің ойымша арқылы шашады есте - Мен қалай болғанда да мұны басқару алар мұхит пароход іске қосу үшін қажет болса, бұл. Мен бойымен барды Мен мұны үйрену мүмкін. Мен, сондай-ақ тез менің аузынан сөздерді алуға мүмкін Мен оларды шыға алмады бұрын полковник өз шешімін өзгертеді деп қорқады жауап берді. Бұл менің алғашқы жұмысқа тұрып қалай болып табылады. Ал Мен бұрын-соңды Мен ол алды себептерінің сол жылдан бастап (??) қан ешқашан. Мен «терезелер мен скраб еден жуу үшін дайын» ​​болды. Мен ештемеден болды.