“If it’s Tuesday… we must be in Mun

“If it’s Tuesday… we must be in Munich”Ruthie Schumacher, aged 68, and her husband Bob,72, from Maryland have never been out of the US before. They are with their son, Gary, and his wife Glaye. I met them in Munich, in a cafe, two thirds of their way round a lighning cultural tour of Europe . Can I ask a few questions?Ruthie: No problem. It’s our pleasure. Isn’t it, Bob?Bob: YupOK. What did you think of the Munich Glockenspiel? You always see tourists standing in front of it for hours, just watching and waitingGayle: The Glockenspiel?Yes, you know, the clock with those little wooden figures that play music and dance round. Here in Munich, on the Marienplatz.Ruthie: Did we see that, Gary?Gary: Oh. Yeah, this morning. It was real interesting. You Europens probably can’t understand it, but for us, something like that is real – life historyGayle: In America, if something is a hundred years old, that’s pretty old. But in Europe everything is just so much older.Ruthie: All those castles. Do you remember all those castles we saw when we went from to Bonn in that boat?Gary: That was Heidelberg to BonnRuthie: You know, I can feel the history every time I look up from the sidewalks. I always say to Bob, `Bob, if only the streets and stones could talk’. Well, I’ve gotten goose bumps now just thinking about it.Do you feel that it is possible to get to know the real Europe in such a short time?Gayle: Of course. We’re seeing so much. Seven countries, 3,500 miles. So many towns, it’s just wonderful. Best vacation ever!Yes, but sometimes you don’t have time to get off the bus and walk round the town. You had to see Paris from the bus because you only had two hours. Isn’t that frustrating?Gary: Well no, it isn’t a problem. You see, we have a bathroom on the busSo what about the people? What do you think of Europeans?Ruthie: Well, everyone we’re met has been real nice, real friendly.Bob:That’s no surprise. They are all waiters and chambermaids. Everybody is friendly if they are waiting for a tip.Are the people you’ve met in Europe different from Americans?Gary: Yup. Americans are much more materialistic. Look at the store opening times. We wanted to buy a cuckoo clock in Lucerne, but we couldn’t get one because it was lunch – time and the store was closed for lunch. These people consider their break more important than just money, money, money.So have you picked up any souvenirs?Ruthie: Oh yeah. I bought some clothes in London and some lace from Brussels. And I’m going to buy some crystal in Venice. I got a leather bag today in Munich. Did I forget anything?Gary: All your souvenir spoons. Mom collects these little coffee spoons which have a picture of the city on them.Bob: Please, don’t remind me of the stress we’ve had over those damn spoons.I can tell you: London, Paris, Lucerne, Bonn,…Ruthie: Now, now… don’t get worked up about it, Bobby. I think it’s real interesting to go shopping in all these countries. It’s a cultural experience.So what’s happening on the rest of the trip?Gary: This afternoon we’re driving through Austria, but not stopping, on our way to VeniceGayle: So tomorrow we’re going on a gondola, and then doing a few museums and galleries. We’re going to have a few days in Italy. I’m really looking forward to seeing that tower in Pisa. What’s it called?The leaning Tower of Pisa. Where else are you going in Italy?Ruthie: The itinerary is Venice, Pisa, and a morning in Florence. We’re going to see that David thing – you know, the painting by Michelangelo.It’s a statue, actually. But tell me where exactly have you been already?Which cities?

Результаты (идиш) 1:

"אויב עס ס דינסטאג ... מיר מוזן זיין אין מוניטש"
רוטהיע סטשומאַטשער, אַלט 68, און איר מאַן באָב, 72, פון מארילאנד האָבן קיינמאָל געווארן אויס פון די יו איידער. זיי זענען מיט זייער זון, גערי, און זיין פרוי גלייַע. איך באגעגנט זיי אין מוניטש, אין אַ קאַפע, צוויי טערדז פון זייער וועג קייַלעכיק אַ ליגהנינג קולטור רייַזע פון אייראָפּע. קענען איך פרעגן אַ ביסל שאלות?
רוטהיע: ניט קיין פּראָבלעם. עס ס אונדזער פאַרגעניגן. איז ניט עס, באָב?
באָב: יאַפּ
קעשורע. וואָס האט איר טראַכטן פון די מוניטש גלאָקקענספּיעל? איר שטענדיק זען טוריס שטייענדיק אין פראָנט פון עס פֿאַר שעה, נאָר וואַטשינג און ווארטן
גייַלע: די גלאָקקענספּיעל?
יא, איר וויסן, די זייגער מיט די ביסל ווודאַן Figures אַז שפּילן מוזיק און טאַנצן ארום. דאָ אין מוניטש, אויף די מאַריענפּלאַטז.
רוטהיע: צי האָט מיר זען אַז, גערי?
גערי: טאַקע. יאָ, דעם מאָרגן. עס איז געווען עמעס טשיקאַווע. איר עוראָפּענס מיסטאָמע קענען נישט פֿאַרשטיין עס, אָבער פֿאַר אונדז, עפּעס ווי אַז איז פאַקטיש - לעבן געשיכטע
גייַלע: אין אַמעריקע, אויב עפּעס איז אַ הונדערט יאר אַלט, אַז ס 'שיין אַלט. אָבער אין אייראָפּע אַלץ איז נאָר אַזוי פיל עלטער.
רוטהיע: אַלע יענע קאַסאַלז. צי איר געדענקען אַלע יענע קאַסאַלז מיר געזען ווען מיר זענען געגאנגען פון צו באן, דייטשלאנד אין אַז שיפל?
גערי: אַז איז געווען העידעלבערג צו באן, דייטשלאנד
רוטהיע: איר וויסן, איך קענען פילן די געשיכטע יעדער מאָל איך קוק אַרויף פון די סיידוואָקס. איך שטענדיק זאָגן צו באָב, `באָב, אויב נאָר די גאסן און שטיינער קען רעדן '. נו, איך ווע גאַטאַן גאַנדז באַמפּס איצט נאָר טראכטן וועגן אים.
צי איר פילן אַז עס איז מעגלעך צו באַקומען צו וויסן דער עמעס אייראָפּע אין אַזאַ אַ קורץ מאָל?
גייַלע: דאָך. מיר 'רע געזען אַזוי פיל. זיבן לענדער, 3,500 מייל. אַזוי פילע שטעט, עס ס נאָר ווונדערלעך. בעסטער וואַקאַציע אלץ!
יא, אָבער מאל איר טאָן ניט האָבן צייַט צו באַקומען אַוועק די ויטאָבוס און גיין קייַלעכיק די שטאָט. איר האט צו זען פּאַריז פון די ויטאָבוס ווייַל איר נאָר האט געהאט צוויי שעה. איז נישט אַז פרוסטראַטינג?
גערי: נו ניט, עס איז ניט אַ פּראָבלעם. איר זען, מיר האָבן אַ קלאָזעט אויף די ויטאָבוס
אַזוי וואָס וועגן די מענטשן? וואָס טאָן דו טראַכטן פון עוראָפּעאַנס?
רוטהיע: נו, אַלעמען מיר ניטאָ באגעגנט האט שוין פאַקטיש פייַן, פאַקטיש פרייַנדלעך.
באָב: אַז ס 'קיין יבערראַשן. זיי זענען אַלע וואַיטערס און טשאַמבערמאַידס. יעדער יינער איז פרייַנדלעך אויב זיי זענען ווארטן פֿאַר אַ שפּיץ.
זענען די מענטשן איר 'ווע באגעגנט אין אייראָפּע פאַרשידענע פֿון אמעריקאנער?
גערי: יאַפּ. אמעריקאנער זענען פיל מער מאַטיריאַליסטיק. קוקן אין די קראָם עפן מאל. מיר געוואלט צו קויפן אַ קוקו זייגער אין לוסערנע, אָבער מיר קען נישט באַקומען איינער ווייַל עס איז געווען לאָנטש - צייַט און די קראָם איז געווען פֿאַרמאַכט פֿאַר לאָנטש. די דאזיקע מענטשן באַטראַכטן זייער ברעכן מער וויכטיק ווי נאָר געלט, געלט, געלט.
אַזוי האָבן איר פּיקט אַרויף קיין סווואַנירז?
רוטהיע: אָה יאָ. איך באָוגהט עטלעכע קליידער אין לאָנדאָן און עטלעכע שנירל פון בריסל. און איך בין געגאנגען צו קויפן עטלעכע קריסטאַל אין וועניס. איך גאַט אַ לעדער זעקל הייַנט אין מוניטש. צי האָט איך פאַרגעסן עפּעס?
גערי: אַלע אייער אָנדענק ספּונז. מאָם קאַלעקץ די ביסל קאַווע ספּונז וואָס האָבן אַ בילד פון די שטאָט אויף זיי.
באָב: ביטע, טאָן ניט דערמאָנען מיר פון די דרוק מיר 'ווע האט איבער יענע פאַרשילטן ספּאָאָנס.י קענען זאָגן איר: לאָנדאָן, פּאַריז, לוסערנע, באן, דייטשלאנד, ...
רוטהיע: איצט, איצט ... טאָן ניט באַקומען געארבעט אַרויף וועגן עס, באַבי. איך טראַכטן עס ס פאַקטיש טשיקאַווע צו גיין שאַפּינג אין אַלע די לענדער. עס ס אַ קולטור דערפאַרונג.
אַזוי וואָס ס געשעעניש אויף די מנוחה פון דער יאַזדע?
גערי: דאס נאָכמיטאָג מיר 'רע דרייווינג דורך עסטרייך, אָבער ניט סטאָפּפּינג, אויף אונדזער וועג צו וועניס
גייַלע: אזוי מאָרגן מיר ניטאָ געגאנגען אויף אַ גאַנדאַלאַ, און דעמאָלט טאן אַ ביסל מיוזיאַמז און גאַלעריז. מיר 'רע געגאנגען צו האָבן אַ ביסל טעג אין איטאליע. איך בין טאַקע קוקן פאָרויס צו געזען אַז טורעם אין פּיסאַ. וואָס ס עס גערופֿן?
די לינינג טורעם פון פּיסאַ. ווו אַנדערש זענען איר געגאנגען אין איטאליע?
רוטהיע: די רייַזע-פּלאַן איז וועניס, פּיסאַ, און אַ מאָרגן אין Florence. מיר 'רע געגאנגען צו זען אַז דוד זאַך - איר וויסן, די געמעל דורך מיטשעלאַנגעלאָ.
עס ס אַ סטאַטוע, אַקטשאַוואַלי. אָבער זאָגן מיר ווו פּונקט האָבן איר שוין שוין? וואָס שטעט?