Once I had had a toothache for seve

Once I had had a toothache for several days, but I couldn’t pluck up courage to go to the dentist. As a matter of fact I went twice, but just as I got on his doorstep and was going to ring the bell the toothache seemed to have gone away, so I went home again. But at last I had to go back, and this time I rang the bell and was shown into the waiting-room.

There were a number of magazines there, and I had just got in the middle of an exciting story when the maid came in to say Mr. Puller was ready to see me - I’ll have to wait for the next toothache to finish the story.

Well, I went into the surgery (the room where a doctor or dentist gives advice or treatment) and he told me to sit in a chair that he could move up and down, backwards and forwards, and then he had a look at the inside of my mouth. He put a little mirror on a long handle inside my mouth and poked about for a while, then he looked serious and said. “Yes, I’m afraid we can’t save that one, it will have to come out.”I asked him to give me an injection. He filled a syringe with some medicine. I felt a little prick on the gum and then he injected the liquid. He did this in two or three places and waited for a minute or so.

My mouth felt rather dead. Then he took a pair of forceps, gripped the tooth, gave a twist, then a pull, and the tooth was out. I could see it and hear it but I couldn’t feel it. Then he said, “It’s all over. Spit in there and then wash your mouth out with this disinfectant”

Результаты (армянский) 1:

Երբ ես ունեցել ատամի ցավ մի քանի օր է, բայց ես չէի կարող խիզախություն մինչեւ քաջություն գնալ ատամնաբույժ. Որպես էության, ես գնացի երկու անգամ, սակայն, ճիշտ այնպես, ինչպես ես ստացել իր շեմին, եւ պատրաստվում էր ռինգ զանգը ատամի ցավ, կարծես թե անցել հեռու, այնպես որ, ես գնացի տուն, կրկին. Բայց վերջին ես ստիպված վերադառնալ, եւ այս անգամ ես զանգահարեցի զանգ եւ ցուցադրվել է սպասում սենյակ. Կային մի շարք ամսագրերի այնտեղ, եւ ես պարզապես ստացել է մեջտեղում մի հետաքրքիր պատմությունը, երբ սպասուհին եկել է Ինչպես ասում են, պրն Puller պատրաստ էր ինձ տեսնել, ես պետք է սպասել հաջորդ ատամի ցավ ավարտել պատմությունը: Դե, ես գնացի դեպի վիրահատության (սենյակ, որտեղ բժիշկը կամ ատամնաբույժը խորհուրդ է տալիս կամ բուժում), եւ նա ինձ ասաց, նստել աթոռին, որ նա կարող է շարժվել վեր ու վար, հետընթաց եւ Հարձակվողներ, եւ ապա, որ նա ունեցել է նայում ներսից իմ բերանը. Նա դրեց մի քիչ հայելին է երկար բռնակի իմ բերանը եւ Դեմքին մոտ մի որոշ ժամանակ, ապա նա նայեց լուրջ եւ ասաց. «Այո, ես վախենում, որ մենք չենք կարող փրկել այդ մեկը, ապա դա պետք է դուրս գալ:« Ես հարցրեցի նրան տալ ինձ ներարկման. Նա լցված ներարկիչ հետ ինչ-որ բժշկության. Ես զգացի, մի քիչ կրծքեր վրա Գում, ապա նա ներարկել հեղուկ. Նա արել է այս երկու կամ երեք տեղերում, եւ սպասել մի րոպե, կամ այնքան. Բերանս զգացի, այլ ոչ թե մեռած. Այնուհետեւ նա վերցրեց մի զույգ պինցետ, gripped է ատամը, տվել է հեգնանքով, ապա քաշեք, եւ ատամի դուրս էր. Ես կարող էի տեսնել այն, եւ լսել այն, բայց ես չէի կարող զգալ այն: Այնուհետեւ նա ասաց, «Դա ամբողջ. Թքել այնտեղ, եւ ապա լվանալ ձեր բերանը հետ: Այս ախտահանիչ «