THE PRODUCTION POSSIBILITY FRONTIER

THE PRODUCTION POSSIBILITY FRONTIER (ГРАНИЦЫ ВОЗМОЖНОСТЕЙ ПРОИЗВОДСТВА)

Let's turn to the most important tool for an economist – the production possibility frontier. This frontier shows the maximum combinations of output that the economy can produce, if it uses all its available scarce resources.

The easiest way to explain it is to complete a figure. First, the vertical axis or line, is labelled "food output". The units of food output run from nought at the bottom to 25 at the top, entering the units of food output in fives: 0, 5, 10, etc. Along the horizontal axis (or the bottom line) we have units of film output. Let's enter in the units of film output in fives again, this time up to 30.

Suppose we have an economy with only food and film industries. Now, if we put all the workers into producing food, we shall produce 25 units of food, but no units of film. We can mark this on the diagram with point A – no film, 25 units of food. It means point A comes on the vertical line at the number 25. Now, at the other extreme, if the economy puts all its workers into producing film, it will produce 30 units, but it will not produce any food. So, the next point is on the bottom, horizontal line, at 30 units. Let's label it as point E.

These two points, A and E, arc the two extreme points of the production possibility frontier. Let's put in three more points. Point В is where the economy is producing 22 units of food and 9 units of film. Point С is where the economy is producing 17 points of both film and food. And, finally, point D is where we have 10 units of food and 24 units of film. Now draw a line joining all these points together, from A to E. The line drawn is not a straight line, it's a concave curve. It is this concave curve that is called the production possibility frontier.

The production possibility frontier represents a trade-off. More of one commodity, food or film, means less of the other, and this is because of the law of diminishing returns. It states that if, in the production of a commodity, one factor of production is increased by stages while the other factors are kept unchanged, the stage will sooner or later be reached where each farther addition to the increasing factor will produce a smaller and smaller increase in output.

In our example, movements from A to B, to С and so on along the curve involve the transfer of one or more workers from one industry to the other, say, from food production to film production. The number of workers in the film industry increases, and so does the film output, but on the whole each additional worker produces less additional film. That is to say, each transfer reduces output per person in the film industry. At the same time a decrease in the food industry can be observed. So with each transfer we get less additional film output and have to give up increasing amounts of output. That's why a society faces the problem of choosing between different products, as the scarcity of available resources does not allow it to increase the production of one good without decreasing the production of the other. As all the resources are scarce, points outside the frontier (point F in the example) represent the level of production unattainable at the given stage of development. On the contrary, it is inefficient to produce within the frontier (point G in the example), as it means poor management of production. By moving on to the frontier, society could have more of some goods without having less of any other good.

Результаты (армянский) 1:

THE PRODUCTION ՀՆԱՐԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ FRONTIER (ГРАНИЦЫ ВОЗМОЖНОСТЕЙ ПРОИЗВОДСТВА)

Եկեք դիմել է առավել կարեւոր գործիք է տնտեսագետ - արտադրական հնարավորություն սահմանի. Այս սահմանային ցույց է տալիս առավելագույն համադրությունը արտադրանքի, որ տնտեսությունը կարող է արտադրել, եթե այն օգտագործում է իր բոլոր առկա սակավ ռեսուրսները.

The ամենադյուրին ճանապարհը է բացատրել այն է լրացնել գործիչ. Նախ, ուղղահայաց առանցքը կամ գծի, որը պիտակավորված որպես "սննդի արտադրանքի». Ստորաբաժանումները սննդի արտադրանքի վազում զրոյից ներքեւի մասում է 25-ին, ժամը վերեւում, մտնելով միավորները սննդի արտադրանքի fives: 0, 5, 10, եւ այլն երկայնքով հորիզոնական առանցքի (կամ ներքեւի գծի) մենք ունենք զորամասեր ֆիլմի արտադրանքի , Եկեք մտնել ստորաբաժանումների ֆիլմի արտադրության fives նորից, այս անգամ մինչեւ 30

Ենթադրենք, որ մենք ունենք մի տնտեսություն միայն սննդի եւ ֆիլմերի ոլորտներում: Հիմա, եթե մենք դնում բոլոր աշխատողներին մեջ սննդամթերք արտադրելու, մենք պետք է արտադրում 25 միավոր սննդի, բայց ոչ մի միավոր ֆիլմը: Մենք կարող ենք նշելու այս գծապատկերում կետի - Չէ ֆիլմը, 25 ստորաբաժանումների սնունդ. Դա նշանակում է, որ կետը A գալիս է ուղղահայաց գիծ է 25 համարի Այժմ մյուս ծայրահեղ, եթե տնտեսությունը դնում իր բոլոր աշխատողներին մեջ արտադրող ֆիլմը, դա կլինի արտադրել 30 միավոր, սակայն դա չի արտադրում որեւէ ուտելիք. Այնպես որ, հաջորդ կետն գտնվում է ներքեւի մասում, հորիզոնական գիծ, ժամը 30 միավոր: Եկեք պիտակի այն որպես կետ E.

Այս երկու միավոր, A եւ E, աղեղ երկու ծայրահեղ միավոր արտադրության հնարավորություն սահմանի. Եկեք տեղադրել եւս երեք միավոր: Point В է, որտեղ տնտեսությունը արտադրում 22 միավոր սննդի եւ 9 միավոր ֆիլմը: Point С է, որտեղ տնտեսությունը արտադրում 17 միավոր, այնպես էլ ֆիլմում, եւ սննդի. Եվ, վերջապես, D կետն է, որտեղ մենք ունենք 10 միավոր սննդի եւ 24 միավոր ֆիլմը: Այժմ հրավիրել մի գիծ `միանալով այդ բոլոր կետերը միասին, մի Ե Այդ գիծը կազմված է ոչ թե ուղիղ գիծ, դա մի փորել կորը. Հենց այս փորել կորը, որ կոչվում է արտադրությունը հնարավոր սահմանի.

Արտադրությունը հնարավոր սահմանի ներկայացնում առեւտրի դուրս. Ավելի շատ, մեկը ապրանքաշրջանառության, սննդի կամ ֆիլմը, նշանակում է ավելի քիչ, մյուսը, եւ սա, քանի որ օրենքի նվազելու վերադառնում: Այն նշում է, որ, եթե արտադրության ապրանքի, մեկ գործոն արտադրության ավելացել է փուլերով, իսկ մյուս գործոնները պահպանվում են անփոփոխ, իսկ փուլը վաղ թե ուշ պետք է ձեռք բերվել, որտեղ յուրաքանչյուր հեռու, լրացում է աճող գործոնի կպատրաստի մի փոքր, եւ փոքր ավելանա արտադրանքի.

մեր օրինակում, շարժումները է դեպի B, որպեսզի С եւ այլն երկայնքով կորի ներգրավել փոխանցման մեկ կամ ավելի աշխատողների մեկ ոլորտի, մյուսը, ասենք, սննդի արտադրության նկարահանել արտադրությունը: Թվաքանակը աշխատողների կինոարտադրության ավելանում է, եւ այնպես չի, որ ֆիլմի արտադրանքի, բայց ընդհանուր առմամբ, ամեն հավելյալ բանվոր արտադրում է ավելի քիչ լրացուցիչ ֆիլմը: Այսինքն, կարելի է ասել, որ յուրաքանչյուր փոխանցում նվազեցնում արտադրանքի մեկ անձի կինոարդյունաբերության. Միեւնույն ժամանակ, նվազում է սննդի արդյունաբերության կարելի է դիտարկել: Այսպիսով, յուրաքանչյուր փոխանցման մենք ստանում է ավելի քիչ լրացուցիչ ֆիլմերի արտադրությունը եւ պետք է հրաժարվի աճող քանակությամբ արտադրանքի. Ահա թե ինչու է հասարակությունը կանգնած խնդիրը ընտրելու միջեւ տարբեր ապրանքների, քանի որ սակավությունը առկա ռեսուրսների թույլ չի տալիս, որ այն բարձրացնել արտադրությունը մեկ լավ, առանց նվազում է արտադրությունը, իսկ մյուսը. Քանի որ բոլոր ռեսուրսները սակավ, նշում է դուրս սահմանային (կետ F-ի օրինակով) ներկայացնում մակարդակը արտադրության unattainable տվյալ փուլում զարգացման. Ընդհակառակը, դա անարդյունավետ է արտադրել շրջանակներում սահմանային (կետ գ օրինակով), քանի որ դա նշանակում է, որ վատ կառավարման արտադրության: Կողմից շարժվում է դեպի սահմանի, հասարակությունը կարող է ունենալ ավելի շատ որոշ ապրանքատեսակների, առանց ունեցող որեւէ այլ լավ.