I never set out to pinch anyone's b

I never set out to pinch anyone's bloke, let alone Nina's. The day it all started, picking up a bloke was the last thing on my mind. Even I don't go out on the pull in manky old combats, a sweater that's seen better days. All I was thinking of, that drizzly afternoon, was calling it a day and finding a cab home. Having started off in mistlike fashion, the drizzle had moved up a gear, as if it were thinking about turning to proper rain.At this point I was just up the road from Covent Garden, with drizzled-on hair, arms coming out of their sockets, and a jumper starting to smell of wet Shetland sheep. That was when I saw Nina, coming out of some smart little restaurant, with a bloke on her arm.
If I can misquote Jane Austen here, it is a truth universally acknowledged that if you are fated to bump into someone like Nina when you haven't seen her for four years and don't particularly want to ever again, you'll be looking like a pig's breakfast.
While she'll be looking like, well, like a Sunday Times fashion shoot of some taupey thing in silk and cashmere. Only about six paces away, she was talking and laughing in her silver-tinkle way to the bloke, who was holding her umbrella up to stop her getting drizzled on. The last time I'd seen her (at a wedding four years back) she'd had some tall, dark specimen in tow. I hadn't been particularly impressed - to me he'd seemed just a bit plastic , somehow. I don't quite know what it was with this onehe wasn't classically good-looking, exactly, but there was definitely no plastic and the spark hit me at once.

Результаты (македонский) 1:

Јас никогаш не е утврдено да изклинвам шизик на сите граѓани, а камоли на Нина. Денот го започнале сето тоа, подигање на некој шизик беше последното нешто на мојот ум. Дури и јас не излегувам на фотелја во manky стари борби, џемпер кој видел подобри денови. Сите Јас мислев, дека drizzly попладне, беше нарекувајќи го денот и изнаоѓање на кабината дома. Ја започна натпреварот во mistlike модата, прелив се пресели до продавница, како да се размислува за претворање на соодветна rain.At овој момент јас бев само до патот од Ковент Гарден, со заросеше-на косата, рацете кои доаѓаат надвор од нивните подлошки, и скокач почнува да мириса на влага Шетландските овци. Тоа беше кога видов Нина, кои доаѓаат од некои паметни мал ресторан, некој шизик на нејзината рака.
Ако можам да misquote Џејн Остин тука, тоа е вистината универзално признаен дека ако се осудени на судрат во некој како Нина кога ќе рај 't ја видел четири години, а не особено сакаат да некогаш повторно, ќе се гледа како појадок свинска.
Додека таа ќе се гледа како, добро, како Сандеј тајмс мода пука на некои taupey нешто во свила и кашмир. Само околу шест чекори далеку, таа зборува и се смее во нејзината сребрена tinkle пат до шизик, кој држеше чадор до неа да престане да ја стутка неа заросеше натаму. За последен пат да сум ја видел (на свадба четири години наназад) таа би имале некои високи, темни примерок во забавува. Не бев особено импресиониран - за мене би се чинеше само малку пластика, некако. Јас не сосема знаат што е тоа со овој onehe не беше класично добар изглед, точно, но има дефинитивно нема пластика и искрата ме удри одеднаш.