Businesses come in many guises, fro

Businesses come in many guises, from the lonely-sounding self-employed person and sole trader, through the SME, (the small to medium-sized enterprise), to the multinational with its hierarchy and tens of thousands of employees. But the questions about what motivates people in work are basically the same everywhere. The first question that self-employed people get asked is how they find the self-discipline to work alone and motivate themselves, with no one telling them what to do. Some companies are also looking for this self-discipline and motivation; job advertisements often talk about the need for recruits to be self-starters.
Some organisations (such as advertising agencies) want to find ways of motivating their people to be ever more productive and creative. Employees and their managers in this type of organisation are relatively autonomous - they are not given exact procedures on how to meet objectives.
But others (such as banks) need people who can follow rules and apply procedures. (You do not want too much creativity when cashiers are counting banknotes!) These tend to be organisations with centralised cultures - exact procedures that must be followed are imposed from above.
In organisations of all kinds, the tendency is towards relatively flat structures, with only a few levels of hierarchy - this way the senior management is relatively close to the people dealing with clients.
The current buzzword is flexibility. This has a number of related meanings. One type of flexibility has existed for some time in the form of flexitime or flextime, where people can choose when they work within certain limits.
Then there is flexible working with some staff hot-desking, particularly those who are home working, teleworking or telecommuting and who only need to come into the office occasionally. The number of teleworkers is rising fast, thanks partly to the declining cost and increasing availability of fast broadband Internet connections and mobile phones.
A third type of flexibility is where employees are recruited on short contracts to work on specific projects, maybe part-time. Perhaps the organisation only has a core staff, and outsources or contracts out work as and when required. Some management experts say that this is the future, with self-employment as the norm, and portfolio workers who have a number of different clients.
For the moment, most company employees still go to what is recognisably a job in a building that is recognisably an office, even if it is open plan with some flexibility. How long this will go on is an interesting question. The tradition of managers who like to see their subordinates working (or pretending to) has a lot of mileage in it yet, with some countries and industries evolving more quickly than others for all sorts of cultural and practical reasons.

Результаты (армянский) 1:

Գործարարները գալիս են բազմաթիվ guises, սկսած միայնակ հնչեղության ինքնազբաղված անձ եւ անհատ վաճառող միջոցով ՓՄՁ (փոքր եւ միջին ձեռներեցության), ինչպես նաեւ բազմազգ իր հիերարխիայով ու տասնյակ հազարավոր աշխատակիցների. Սակայն, հարցերին, թե ինչ է դրդում մարդկանց աշխատանքի հիմնականում նույնն է ամենուր: Առաջին հարցը, որ ինքնազբաղ մարդիկ հարցրեց, թե ինչպես են նրանք գտնում են ինքնակարգապահություն է աշխատել միայնակ եւ դրդել են, առանց որեւէ մեկի պատմելով, թե ինչ պետք է անել: Որոշ ընկերություններ, որոնք նաեւ փնտրում այս ինքնորոշման կարգապահության եւ մոտիվացիայի. Աշխատանք գովազդները հաճախ խոսել անհրաժեշտության զորակոչիկները է լինի ինքնուրույն նախուտեստներ:
Որոշ կազմակերպություններ (ինչպես, օրինակ, գովազդային գործակալությունների) ցանկանում են գտնել ուղիներ պատճառաբանելով իրենց ժողովրդին պետք է ավելի արդյունավետ եւ ստեղծագործ. Աշխատակիցները եւ նրանց ղեկավարները այս տեսակի կազմակերպության համեմատաբար ինքնավար, նրանք չեն տրվում ճշգրիտ ընթացակարգեր, թե ինչպես է հանդիպել նպատակներին:
Սակայն մյուսները (ինչպես, օրինակ, բանկերի) անհրաժեշտ են մարդիկ, ովքեր կարող են հետեւել կանոնները եւ կիրառել ընթացակարգերը: (Դուք չեք ցանկանում, որ չափազանց շատ ստեղծագործ է, երբ Գանձապահներ են հաշվելու թղթադրամներ!) Դրանք հակված է կազմակերպությունները կենտրոնացված մշակույթների `ճշգրիտ ընթացակարգերը, որոնք պետք է հետեւել են կիրառվել վերեւից.
Կազմակերպություններում բոլոր տեսակի, այդ միտումը դեպի համեմատաբար հարթ կառույցների, միայն մի քանի մակարդակներում հիերարխիայի, - այս կերպ ավագ կառավարման համեմատաբար մոտ է ժողովրդին զբաղվող հաճախորդների համար:
Ներկայիս buzzword է ճկունությունը. Սա ունի մի շարք հարակից իմաստներով: Մի տեսակ ճկունության գոյություն ունի որոշ ժամանակ ձեւով flexitime կամ flextime, որտեղ մարդիկ կարող են ընտրել, թե երբ են նրանք աշխատում են որոշակի սահմաններում:
Ապա կա ճկուն աշխատել ինչ - որ աշխատակազմի տաք-desking, մասնավորապես նրանց, ովքեր տանն են աշխատանքային, teleworking կամ telecommuting եւ ով միայն պետք է ուժի մեջ է գրասենյակ երբեմն. Թիվն teleworkers աճում է արագ, շնորհիվ մասամբ է անկման արժեքի եւ աճող մատչելիությունը արագ լայնաշերտ ինտերնետային կապի եւ բջջային հեռախոսները.
Երրորդ տեսակ ճկունությամբ, որտեղ աշխատակիցները կարող են հավաքագրվել է կարճ պայմանագրերի է աշխատել կոնկրետ նախագծերի, գուցե մասը ժամանակ. Թերեւս կազմակերպությունը ունի միայն հիմնական կազմը, եւ outsources կամ պայմանագրով աշխատանքներ, ինչպես եւ երբ պահանջվում է. Որոշ կառավարման փորձագետներ ասում են, որ սա է ապագան, ինչպես նաեւ ինքնորոշման զբաղվածության որպես նորմ, եւ պորտֆելային աշխատողների, ովքեր ունեն մի շարք տարբեր հաճախորդների համար:
Այս պահին մեծ մասը ընկերության աշխատակիցները դեռ գնում է, թե ինչ է ճանաչված մի գործ մի շենքում, որը ճանաչված է գրասենյակ, նույնիսկ, եթե դա բաց պլանի որոշակի ճկունությամբ: Որքան երկար կարող է գնալ շատ հետաքրքիր հարց է: Ավանդույթը մենեջերների, ովքեր սիրում են տեսնել իրենց ենթակաների աշխատում (կամ ձեւացնում) ունի շատ կիլոմետրաժը դրան դեռ, որոշ երկրներ եւ արդյունաբերության զարգանում է ավելի արագ, քան մյուսները, բոլոր տեսակի մշակութային եւ գործնական պատճառներով: