“If it’s Tuesday… we must be in Mun

“If it’s Tuesday… we must be in Munich”Ruthie Schumacher, aged 68, and her husband Bob,72, from Maryland have never been out of the US before. They are with their son, Gary, and his wife Glaye. I met them in Munich, in a cafe, two thirds of their way round a lighning cultural tour of Europe . Can I ask a few questions?Ruthie: No problem. It’s our pleasure. Isn’t it, Bob?Bob: YupOK. What did you think of the Munich Glockenspiel? You always see tourists standing in front of it for hours, just watching and waitingGayle: The Glockenspiel?Yes, you know, the clock with those little wooden figures that play music and dance round. Here in Munich, on the Marienplatz.Ruthie: Did we see that, Gary?Gary: Oh. Yeah, this morning. It was real interesting. You Europens probably can’t understand it, but for us, something like that is real – life historyGayle: In America, if something is a hundred years old, that’s pretty old. But in Europe everything is just so much older.Ruthie: All those castles. Do you remember all those castles we saw when we went from to Bonn in that boat?Gary: That was Heidelberg to BonnRuthie: You know, I can feel the history every time I look up from the sidewalks. I always say to Bob, `Bob, if only the streets and stones could talk’. Well, I’ve gotten goose bumps now just thinking about it.Do you feel that it is possible to get to know the real Europe in such a short time?Gayle: Of course. We’re seeing so much. Seven countries, 3,500 miles. So many towns, it’s just wonderful. Best vacation ever!Yes, but sometimes you don’t have time to get off the bus and walk round the town. You had to see Paris from the bus because you only had two hours. Isn’t that frustrating?Gary: Well no, it isn’t a problem. You see, we have a bathroom on the busSo what about the people? What do you think of Europeans?Ruthie: Well, everyone we’re met has been real nice, real friendly.Bob:That’s no surprise. They are all waiters and chambermaids. Everybody is friendly if they are waiting for a tip.Are the people you’ve met in Europe different from Americans?Gary: Yup. Americans are much more materialistic. Look at the store opening times. We wanted to buy a cuckoo clock in Lucerne, but we couldn’t get one because it was lunch – time and the store was closed for lunch. These people consider their break more important than just money, money, money.So have you picked up any souvenirs?Ruthie: Oh yeah. I bought some clothes in London and some lace from Brussels. And I’m going to buy some crystal in Venice. I got a leather bag today in Munich. Did I forget anything?Gary: All your souvenir spoons. Mom collects these little coffee spoons which have a picture of the city on them.Bob: Please, don’t remind me of the stress we’ve had over those damn spoons.I can tell you: London, Paris, Lucerne, Bonn,…Ruthie: Now, now… don’t get worked up about it, Bobby. I think it’s real interesting to go shopping in all these countries. It’s a cultural experience.So what’s happening on the rest of the trip?Gary: This afternoon we’re driving through Austria, but not stopping, on our way to VeniceGayle: So tomorrow we’re going on a gondola, and then doing a few museums and galleries. We’re going to have a few days in Italy. I’m really looking forward to seeing that tower in Pisa. What’s it called?The leaning Tower of Pisa. Where else are you going in Italy?Ruthie: The itinerary is Venice, Pisa, and a morning in Florence. We’re going to see that David thing – you know, the painting by Michelangelo.It’s a statue, actually. But tell me where exactly have you been already?Which cities?

Результаты (армянский) 1:

«Եթե դա է երեքշաբթի ... մենք պետք է լինի Մյունխենում"
Ruthie Շումախերը, տարիքի 68, եւ նրա ամուսինը Բոբ, 72, սկսած Մերիլենդի երբեք չեն եղել ԱՄՆ-ի առջեւ: Նրանք են իրենց որդու, Gary, եւ նրա կնոջ Glaye. Ես հանդիպել եմ նրանց Մյունխենում, մի սրճարանում, երկու երրորդը իրենց ճանապարհին շուրջը lighning մշակութային շրջագայության Եվրոպայի: Կարող եմ խնդրել մի քանի հարցեր.
Ruthie: Խնդիր չկա: Դա մեր հաճույք. Չէ որ դա, Bob.
Bob: Yup
OK. Ինչ եք կարծում, որ Մյունխենի Glockenspiel. Դուք միշտ տեսնում զբոսաշրջիկները կանգնած առջեւ ժամերով, պարզապես հետեւում է եւ սպասում է
, Գեյլ: The Glockenspiel?
Այո, դուք գիտեք, որ ժամացույցը այդ փոքրիկ փայտե գործիչներին, որ փլեյ երաժշտության եւ պարել կլոր: Այստեղ է Մյունխենում, վրա Marienplatz:
Ruthie: Արդյոք մենք տեսնում ենք, որ, Gary.
Gary: Oh. Այո, այս առավոտ: Դա իրական հետաքրքիր. Դուք Europens հավանաբար, չի կարող հասկանալ այն, բայց մեզ համար, մի բան, որ նման է իրական կյանքի պատմությունը
, Գեյլ: Ամերիկայում, եթե ինչ-որ բան է հարյուր տարեկան է, դա բավականին հին է: Բայց Եվրոպայում ամեն ինչ չէ, պարզապես այնքան հին է:
Ruthie: Բոլոր այն ամրոցներ: Հիշում եք այդ բոլոր ամրոցներ մենք տեսել ենք, երբ մենք գնացինք դեպի Բոնն այդ նավակը.
Gary: Դա էր Heidelberg է Բոննի
Ruthie: Դուք գիտեք, որ ես կարող եմ զգալ պատմության ամեն անգամ, երբ ես նայում մինչեւ մայթերով. Ես միշտ ասում եմ Bob, `Bob, եթե միայն փողոցները եւ քարերը կարող խոսել»: Դե, ես ստացել սագ bumps այժմ միայն մտածում դրա մասին:
Դուք զգում եք, որ դա հնարավոր է ծանոթանալ իրական Եվրոպան այդքան կարճ ժամանակում.
Գեյլ: Իհարկե: Մենք տեսնում ենք, այնքան շատ. Յոթ երկրներ, 3500 մղոն. Այնպես որ, շատ քաղաքներում, դա պարզապես հրաշալի է: Լավագույն արձակուրդ երբեւէ!
Այո, բայց երբեմն դուք չեք ունենա ժամանակ իջնել ավտոբուսից եւ շրջել քաղաքը: Դուք պետք է տեսնել, թե Փարիզ ավտոբուսից դուրս է, քանի որ դուք միայն ունեցել է երկու ժամ: Չէ որ զայրացնում.
Gary: Դե ոչ, դա խնդիր չէ: Տեսնում եք, մենք ունենք մի բաղնիք ավտոբուսում
Այսպիսով, ինչ է ժողովրդի մասին. Ինչ եք կարծում, եվրոպացիների.
Ruthie: Դե, բոլորն էլ մենք հանդիպել է իրական գեղեցիկ, իրական բարեկամական.
Bob: Դա ոչ մի անակնկալ. Նրանք բոլոր մատուցողներ եւ կազմի. Բոլորն բարեկամական, եթե նրանք սպասում են հուշում.
Են մարդիկ, դու հանդիպել է Եվրոպայի տարբերվում ամերիկացիների.
Gary: Yup. Ամերիկացիները կարող են շատ ավելի նյութականը: Նայում խանութի բացումը անգամ: Մենք ուզում ենք գնել կկու ժամացույցը Լյուցերնի բայց մենք չկարողացանք ստանալ մեկին, քանի որ դա եղել է ճաշ - ժամանակն ու խանութը փակվել է Ընդմիջում. Այդ մարդիկ համարում են իրենց ընդմիջում ավելի կարեւոր է, քան պարզապես փող, փողի, գումար:
Այնպես որ, ես վերցրել որեւէ հուշանվերներ:
Ruthie: Oh yeah. Ես գնել որոշ հագուստ Լոնդոնում եւ ժանյակ է Բրյուսել: Եւ ես պատրաստվում եմ գնել որոշ բյուրեղյա է Վենետիկում: Ես ստացել կաշվե պայուսակը այսօր Մյունխենում: Այդպես եմ մոռանում ոչինչ.
Gary: Ձեր բոլոր հուշանվերային գդալներ. Mom է հավաքում այդ փոքրիկ սուրճի գդալներով, որոնք ունեն մի պատկեր քաղաքի նրանց վրա:
Bob: Խնդրում ենք, չեն ինձ հիշեցնում է սթրեսի մենք ունեցել է այդ պախարակել spoons.I կարող եմ ասել ձեզ: Լոնդոնում, Փարիզում, Lucerne, Bonn, ...
Ruthie: Այժմ, հիմա ... չեմ ստանում աշխատել է մինչեւ դրա մասին, Bobby. Ես կարծում եմ, որ դա իրական հետաքրքիր է գնալ գնումներ կատարելու այդ բոլոր երկրներում: Դա մշակութային փորձը:
Այնպես որ, թե ինչ է կատարվում մնացած ուղեւորության.
Gary: Այս կեսօրին մենք մեքենայով միջոցով Ավստրիայի, բայց չի կանգնեցնում, մեր ճանապարհին Վենետիկյան
Գեյլ: Այնպես որ, վաղը մենք պատրաստվում է գոնդոլ, եւ ապա անել մի քանի թանգարաններ եւ պատկերասրահներ: Մենք պատրաստվում ենք ունենալ մի քանի օր Իտալիայում: Ես իսկապես անհամբեր սպասում ենք այդ աշտարակը Pisa. Ինչ է դա կոչվում:
Որ Պիզայի աշտարակի. Ուրիշ էլ որտեղ եք պատրաստվում են Իտալիայում.
Ruthie: The երթուղով է Վենետիկ, Պիզա, եւ մի առավոտ է Ֆլորենցիայում: Մենք պատրաստվում ենք տեսնել, որ Դավիթ բանը, դուք գիտեք, որ նկարը Միքելանջելոյի.
Դա մի արձան, իրականում. Բայց համոզված եմ, թե որտեղ ես արդեն: Որ քաղաքներում: