TEXT. SEEING PEOPLE OFF By Max Beer

TEXT. SEEING PEOPLE OFF By Max Beerbohm
On a cold grey morning of last week I duly turned up at Euston to see off an old friend who was starting for America.
Overnight we had given a farewell dinner, in which sad¬ness was well mingled with festivity.
And now, here we were, stiff and self-conscious on the platform; and framed in the window of the railway-carriage, was the face of our friend; but it was as the face of a strang¬er — a stranger anxious to please, an appealing stranger, an awkward stranger.
"Have you got everything?" asked one of us, breaking the silence.
"Yes, everything," said our friend, with a pleasant nod.
There was a long pause.
One of us, with a nod and a forced smile at the traveller, said:
"Well"
The nod, the smile, and the unmeaning monosyllable were returned conscientiously.
Another pause was broken by one of us with a fit of coughing. It was an obviously assumed fit, but it served to pass the time. There was no sign of the train's departure.
A middle-aged man was talking earnestly to a young lady at the next window but one to ours. His fine profile was vaguely familiar to me. The young lady was evidently Amer¬ican, and he was evidently English; otherwise I should have guessed from his impressive air that he was her father.
In a flash I remembered. The man was Hubert Le Ros. But how he changed since last I saw him! That was seven or eight years ago, in the Strand. He was then (as usual) out of engagement, and borrowed half-a-crown. It seemed a privilege to lend anything to him. He was always magnetic. And why his magnetism had never made him successful on the London stage was always a mystery to me. He was an excel¬lent actor.
It was strange to see him, after all these years here on the platform of Euston, looking so prosperous and solid. It was not only the flesh he had put on, but also the clothes, that made him hard to recognize. He looked like a banker. Any¬one would have been proud to be seen off by him.
"Stand back, please!"
The train was about to start and I waved farewell to my friend. Le Ros did not stand back. He stood clasping in both hands the hands of the young American.
"Stand back, sir. please!"
He obeyed, but quickly darted forward again to whisper some final word. I think there were tears in her eyes. There certainly were tears in his when, at length, having watched the train out of sight, he turned round.
He seemed, nevertheless, delighted to see me. He asked me where I had been hiding all these years: and simulta¬neously repaid me the half-crown as though it had been bor-rowed yesterday. He linked his arm in mine, and walked me slowly along the platform, saying with what pleasure he read my dramatic criticism every Saturday. I told him, in return, how much he was missed on the stage.
"Ah, yes," he said, "I never act on the stage nowadays."
He laid some emphasis on the word "stage," and I asked him where, then, he did act.
"On the platform," he answered.
"You mean," said I, "that you recite at concerts?"
He smiled.
"This," he whispered, striking his stick on the ground, "is the platform I mean."
"I suppose," he said presently, giving me a light for the cigar which he had offered me, "you have been seeing a friend off?"
He asked me what I supposed he had been doing. I said that I had watched him doing the same thing.
"No," he said gravely. "That lady was not a friend of mine. I met her for the first time this morning, less than half an hour ago, here," and again he struck the platform with his stick.
I confessed that I was bewildered. He smiled.
"You may," he said, "have heard of the Anglo-American Social Bureau."
I had not. He explained to me that of the thousands of Americans who pass through England there are many hun¬dreds who have no English friends. In the old days they used to bring letters of introduction. But the English are so inhospitable that these letters are hardly worth the paper they are written on.
"Americans are a sociable people, and most of them have plenty of money to spend. The AA.S.B. supplies them with English friends. Fifty per cent of the fees is paid over to the friend. The other fifty is retained by the AA.S.B. I am not, alas, a director. If I were, I should be a very rich man indeed. I am only an employee. But even so I do very well. I am one of the seers-off."
I asked for enlightenment.
"Many Americans," he said, "cannot afford to keep friends in England. But they can all afford to be seen off. The fee is only five pounds (twenty-five dollars) for a single traveller; and eight pounds (forty dollars) for a party of two or more. They send that in to the Bureau, giving the date of their departure, and a description by which the seer-off can identify them on the platform. And then — well, then they are seen off."
"But is it worth it?" I exclaimed,
"Of course it is worth it," said Le Ros. "It prevents them from feeling out of it. It earns them the respect of the guard. It saves them from being despised bу their fellow-passengers — the people who are going to be on the boat. Besides, it is a great pleasure in itself. You saw me seeing that young lady off. Didn't you think I did it beautifully?"
"Beautifully," 1 admitted. "I envied you. There was I —"
"Yes, I can imagine. There were you, shuffling from foot to foot, staring blankly at your friend, trying to make con¬versation, I know. That's how I used to be myself, before I studied, and went into the thing professionally, I don't say I am perfect yet. A railway-station is the most difficult of all places to act in, as you discovered for yourself."
"But," I said, "I wasn't trying to act. I really felt."
"So did I, my boy," said Le Ros. "You can't act without feeling. Didn't you see those tears in my eyes when the train started? I hadn't forced them. I tell you I was moved. So were you, I dare say. But you couldn't have pumped up a tear to prove it. You can't express your feeling. In other words, you can't act. At any rate," he added kindly, "not in a railway-station."
"Teach me!" I cried.
He looked thoughtfully at me,
"Weil," he said at length, "the seeing-off season is practi¬cally over. Yes, I'll give you a course, I have a good many pupils on hand already; but yes," he said, consulting an or-nate note-book, "I could give you an hour on Tuesdays and Fridays,"
His terms, I confess, are rather high. But 1 do not grudge the investment.

Результаты (казахский) 1:

TEXT. Max Beerbohm арқылы адамдардың шығарып салу
Өткен аптаның суық сұр таңертең Мен тиісті түрде Америкада бастаған ескі досын өшіру көру үшін Euston дейін шықты.
Түні біз sad¬ness ақ мерекелік салтанатты кеш араласқан болатын қоштасу кешкі, берген .
Ал енді, бұл жерде біз, қатты және өзін-өзі саналы платформасында болды; және темір жол-тасымалдау терезесінде көмкерілген, біздің досымыз тұлға болды; бірақ ол strang¬er беткі ретінде болды -. қуанту үшін алаңдаушылығы бөтен, тартымды бөтен, ебдейсіз Бейтаныс
«Сен бәрін алды ма?» тыныштықты бұзып, бізге бір сұрады.
«Иә, бәрі,» біздің досымыз жағымды кивком, деді.
ұзақ үзіліс болды.
Біз бір, саяхатшы кезінде етейік және мәжбүрлеп күлкі бар, былай деді:
«Ал»
бас изеу, күлкі, және unmeaning monosyllable. адал қайтарылды
Тағы кідірту жөтел ұстамасында бізге бірі сындырып тастады. Ол анық болжануда жарамды болған, бірақ ол уақыт өтуге атқарды. Пойыздың кету белгісі анықталған жоқ.
Орта жастағы жігіт жас келесі терезеге ханымы, бірақ біздікіне бір шын жүректен айтқан. Оның ұсақ профиль маған жанымда таныс болды. Жас ханымы анық Amer¬ican болды, және ол анық ағылшын болды; әйтпесе, мен ол оның әкесі болды, оның әсерлі ауадан сұраса керек еді.
Мен есінде жарқ жылы. Ер Hubert Le Ros болды. Бірақ ол қалай мен оны көрдім өткен жылдан бері өзгерген! Яғни Strand жылы, жеті немесе сегіз жыл бұрын болды. Ол келісімнің жүзеге (әдеттегідей), содан кейін болды, және жарты-а-тәж қарыз. Ол оған ештеңе қарызға мәртебе көрінген. Ол әрқашан магниттік болды. Және неге оның магнетизм Лондон сахнасында оны табысты жасалған ешқашан маған әрқашан жұмбақ болды. Ол excel¬lent актер болды.
Ол сондықтан гүлденген және қатты қарап, Euston платформасында барлық жерде осы жылдан кейін, оны көру үшін оғаш болды. Ол тану үшін оны қатты жасады деп, ол киіп еді біртұтас, сонымен қатар киім ғана емес, болды. Ол банкир көрінгенімен. Any¬one оған өшіру көруге болады мақтан еді.
«Артқа шегініп,! Сұраймыз»
пойызы бастау туралы болды және менің дос қоштасты махала. Le Ros артқа шегініп жоқ. Ол екі қолыңызбен жас американдық қолына қабыстыра тұрды.
«Артқа шегініп, сэр.! Сұраймыз»
Ол мойынсұнған, бірақ тез кейбір қорытынды сөз прошептать үшін қайтадан алға шап ете түсті. Мен ол көзіне жас болды деп ойлаймын. Әрине шерге кезде болған, ұзындығы, назарынан тыс поезд көргеннен кейін, ол бұрылды.
Ол мені көруге қуаныштымыз, соған қарамастан, көрінген. Және ол Бор-жабылмаған болды, бірақ сондай-ақ кеше маған simulta¬neously жарты тәж өтелген: Мен барлық осы жылдар жасырынып кеткен қайда Ол мені сұрады. Ол шахтасында қолын байланысты, және ол менің драмалық сын әр сенбі оқып қандай ғанибет бар деп, платформа бойымен баяу мені жүрді. Мен. Ол сахнада қабылданбаған болатын қанша, орнына, оған айтты
«. Мен қазіргі уақытта сахнада әрекет ешқашан» ол былай деді: «Иә,» Ah
Ол «, кезеңі» деген сөз туралы кейбір назар аударды, мен сұрады онда, содан кейін, ол акт жасады.
«платформасында» деп жауап берді.
«Сіз білдіреді,» I «, сен концерттерде оқылады деп?», деп атап өтті
ол күліп.
«Бұл», деді ол, жерге таяғын ереуілге, сыбырлап «Мен білдіреді платформа болып табылады.»
«Мен ойлаймын, сіз Досты шығарып қойған» ол маған ол, мені ұсынды сигары үшін жарық беріп, қазіргі таңда деді «?»
ол маған ол істеп еді көзделіп қандай мені сұрады . Мен оған сол іспен тамашалады айтты.
«Жоқ», деді ол ауыр деді. «Бұл ханымы. Менің досым емес еді, мен, осы жерде, жартысынан кем сағат бұрын, бүгін таңертең алғаш рет оған кездесті» және тағы да ол өз таяқшасымен алаңын таң.
Мен түпкі екенін мойындады. Ол күліп.
«Сіз мүмкін», деді ол, «Англо-америкалық әлеуметтік бюросының естідік».
Мен емес еді. Ол Англия арқылы өтетін американдықтар мыңдаған жоқ Ағылшын достарым бар, көптеген hun¬dreds бар екенін маған түсіндірді. Олар енгізу хаттар келтіру үшін пайдаланылатын ескі күндері. Бірақ бұл әріптер ағылшын олар жазылған қағаз әрең тұр, сондықтан негостеприимном болып табылады.
«Америкалықтар көпшіл адам болып табылады, және олардың көпшілігі жұмсауға ақша көп. AA.SB Ағылшын достарыңызбен оларды жеткізеді. Елу пайызы баж Мен, өкінішке орай, директоры емеспін. Мен болсам, мен шын мәнінде өте бай адам болуы тиіс. Мен тек қызметкерімін басқа елу AA.SB арқылы сақталады. досыңызға астам төленген. Алайда, тіпті отыр сондықтан Мен провидцы шығару бірімін. өте жақсы болар еді. «
Мен ағарту сұрады.
» Көптеген американдықтар, Англия Достарға ұстау үшін бере алмайды «, деді ол,». Бірақ олар барлық өшіру көруге болады мүмкіндік алады. жарнасын екі немесе одан да көп тараптың үшін және сегіз фунт (қырық доллар) Олар ұшу күнін, және сипаттамасын бере отырып, бюроға осы жіберуге; бір саяхатшы үшін ғана бес фунт (жиырма бес доллар) құрайды. пайғамбар-өшіру платформасында оларды анықтауға және содан кейін болады -. сондай-ақ, содан кейін олар өшіріп көрінеді «.
» Бірақ, бұл қатар тұр? « Мен, шаттана
«Әрине, бұл ол тұр,» Le Ros деді. «Бұл оның жүзеге сезім оларға кедергі Бұл оларға қарауыл құрмет табады Бұл олардың сенімдегі жолаушылар тарапымыздан менсінбей, оларды сақтайды -.. Қайықпен болмақ адамдар Сонымен қатар, бұл үлкен қуаныш. өзі. Сен мені бұл қыз шығарып көрдім. Егер сіз маған әдемі, оны жасады деп ойлаймын емес пе? «
,» әдемі «, 1 мойындады. «Мен сені қызығады Мен болды -».
«Иә, мен елестету мүмкін, сіз жаяу жаяу жылғы араластыруы, болды, con¬versation жасауға тырысып, сіздің досыңызға тупо қарап, Мен білемін Өзім болуы үшін пайдаланылады әдісі берілген.. , өзіңіз ашты мен оқыған, және кәсіби нәрсе кірді бұрын, мен әлі де барынша кемелдене екенімді айта бермейді. темір жол станциясы-, әрекет барлық жерлерде ең қиын. «
» Бірақ, «мен деді «Мен әрекет етуге тырысып емес. Мен шынында сезіндім».
«Сондықтан менің бала, жасады,» Le Ros деді. «Сіз сезімінсіз әрекет мүмкін емес. Пойыз жолға кезде мен оларды мәжбүр емес еді. Мен саған айтып көшірілді? Менің көз сол көз жасын көрген жоқ. Сондықтан» Сен, мен айта батылы. Бірақ сіз бірнеше ұсыныстар көріңіз синонимдер болды Т сіздің сезімін білдіруге болмайды. оны дәлелдеуге көздеріне кроссовкалар қойды. басқа сөзбен айтқанда, сіз әрекет мүмкін емес. Кез келген жағдайда емес, темір жол станциясында-«ол, мейіріммен қосты». «
» мені үйрете! « Мен жыладым.
Ол маған қарап задумчиво,
«Weil», деді ол ұзындығы мәлім етті, көргенде «-өшіру маусымы аяқталды practi¬cally болып Иә, мен сізге беремін курсын, Мен жағынан жақсы, көптеген оқушыларды бар өзінде.; бірақ иә, «мен саған сейсенбі және жұма күндері сағат бере алар еді», ол, бір немесе-Nate жазба кітабын консалтингтік, былай деді: «
Оның терминдер, мен, мойындауға өте жоғары болып табылады. Бірақ 1 инвестицияларды аямайтын емес.