Education includes different kinds

Education includes different kinds of learning experiences. In its broadest sense we consider education to be the ways in which people learn skills, gain knowledge and understanding about the world and about themselves. One useful scheme for discussing education is to divide these ways of learning into two types: informal and formal.

Informal education involves people in learning during their daily life. For example, children learn their language simply by hearing and by trying to speak themselves. In the same informal manner, they learn to dress themselves, to eat with good manners, to ride a bicycle or to make a telephone call. Education is also informal when people try to get information or to learn skills on their own initiative without a teacher. To do so, they may visit a book shop, library or museum, watch a television show. They do not have to pass tests or exams.

We consider formal education to be the instruction given at different kinds of schools, colleges, universities. In most countries, people enter a system of formal education during their early childhood. In this type of education, the people decide what to teach. The learners study those things with the teachers at the head. Teachers expect learners to come to school regularly and on time, to work at about the same speed as their classmates, and to pass tests and exams. Learners have to pass the exams to show how well they have progressed in their learning. At the end of their learning, learners may earn a diploma, a certificate, or a degree as a mark of their success over the years.

The school system of all modern nations provides both general and vocational education. Most countries also offer special education programs for giftedor for physically or mentally handicapped children. Adult education programmers are provided for people who wish to take up their education after leaving school. Most countries spend a large amount of time and money for formal education of their citizens.

Результаты (исландский) 1:

Menntun felur í sér mismunandi tegundir af námi reynslu. Í víðasta skilningi þess sem við teljum menntun til að vera með hvaða hætti fólk læra færni, öðlast þekkingu og skilning um heiminn og um sjálfa sig. Einn gagnlegur kerfi til að ræða menntun er að skipta þessum leiðir að læra í tvær tegundir:. Óformlegum og formlegum Nám felur fólk í námi á daglegu lífi þeirra. Til dæmis, læra börn tungumál þeirra einfaldlega með því að heyra og með því að reyna að tala sig. Á sama óformlegum hætti, þeir læra að klæða sig, til að borða með góða hegðun, að ríða á reiðhjóli eða til að gera á móti símtali. Menntun er einnig óformlegt þegar fólk reynir að fá upplýsingar eða til að læra færni á eigin frumkvæði án kennara. Til að gera það, þeir mega heimsækja bókabúðin, bókasafn eða safnið, horfa á sjónvarpsþátt. Þeir þurfa ekki að standast próf eða próf. Við teljum formlega menntun til að vera kennsla gefið á mismunandi tegundir af skóla, framhaldsskólar, háskólar. Í flestum löndum, fólk inn á formlegu námi á barnæsku þeirra. Í þessari tegund af menntun, ákveða fólkið hvað á að kenna. Nemendurnir læra þá hluti með kennurum á höfuðið. Kennarar búast nemendur að koma í skólann reglulega og á réttum tíma, að vinna á sama hraða og skólafélagar þeirra, og til að standast próf og próf. Nemendur þurfa að standast próf til að sýna hversu vel þeir hafa gengið í námi. Í lok náms þeirra, nemendur geta fengið prófskírteini, vottorð eða prófi sem merki um velgengni þeirra í gegnum árin. Skólakerfið allra nútíma þjóða veitir bæði almenn menntun og starfsmenntun. Flest lönd bjóða einnig Sérkennsla fyrir giftedor fyrir líkamlega eða andlega fatlaðra barna. Fullorðnir forritari menntun eru fyrir fólk sem vilja til að taka upp menntun sína að námi loknu. Flest lönd eyða mikið af tíma og peningum fyrir formlegri menntun borgaranna.