A SERVICE OF LOVE by O. HenryJoe La

A SERVICE OF LOVE by O. Henry
Joe Larrabee dreamed of becoming a great artist. Even when he was six, people in the little western town where he lived used to say, "Joe has great talent, he will become a famous artist." At twenty, he left his home town and went to New York. He had his dreams – but very little money.
Delia had her dreams too. She played the piano so well in the little southern village where she lived that her family said, "She must finish her musical training in New York." With great difficulty they collected enough money to send her north "to finish".
Joe and Delia got acquainted at a friend's house where some art and music students had gathered to discuss art, music and the newest plays. They fell in love with each other, and in a short time they married.
Mr. and Mrs. Larrabee began their married life in a little room. But they vrere happy, for they had their Art, and they had each other. Joe was painting in, he class of the great Magister. Mr. Magister got a lot of money for his pictures – and he took a lot of money for his lessons. Delia was taking piano lessons from the great Rosenstock, and he was taking a lot of money from Delia.
The two young dreamers were very, very happy while their money lasted. But it didn't last very long. Soon, they didn't have enough to pay for their lessons and eat three times a day. When one loves one's Art, no service seems too hard. So Delia decided she must stop taking lessons and give lessons herself. She began to look for pupils. One evening, she came home very excited, with shining eyes.
"Joe, dear," she announced happily, "I've got a pupil. General Pinkney – I mean – his daughter, Clementina. He's very rich, and they have a wonderful house. She's so beautiful – she dresses in white; and she's so nice and pleasant! I'm going to give her three lessons a week; and just think, Joe! Five dollars a lesson. Now, dear, don't look so worried, and let's have supper. I've bought some very nice fish."
But Joe refused to listen to her. "That's all right for you, Dellie, but all wrong for me," he protested. "Do you suppose I'm going to let you work while I continue to study Art? No! Never! I can get a job as a mechanic or clean windows. I'll get some kind of work."
Delia threw her arms around him. "Joe, dear, you mustn't think of leaving Mr. Magister and your Art. I am not giving up music. The lessons won't interfere with my music. While I teach, I learn, and I can go back to Rosenstock when I get a few more pupils."
"All right," said Joe. "But giving lessons isn't Art."
"When one loves one's Art, no service seems too hard," said Delia.
During the next week, Mr. and Mrs. Larrabee had breakfast very early. Joe was painting some pictures in Central Park, and he needed the morning light especially, he said. Time flies when you love Art, and it was usually seven o'clock in the evening when Joe returned home. At the end of the week, Delia, very proud but a little tired, put fifteen dollars on the table. "Sometimes," she said, "Clementina is a very dif f icult pupil. And she always wears white. I'm tired of seeing the same colour."
And then Joe, with the manner of Monte Cristo, pulled eighteen dollars out of his pocket and put it on the table too. "I sold one of my pictures to a man from Washington," he said. "And now, he wants a picture of the East River to take with him to Washington."
"I'm so glad you haven't given up your Art, dear," Delia said. "You are sure to win! Thirty-three dollars! We have never had so much money to spend."
The next Saturday evening, Joe came home first. He put his money on the table and then washed what seemed to look like a lot of paint from his hands. Half an hour later, Delia arrived. There was a big bandage on her right hand. "Dellie, dear, what has happened? What is the matter with your hand?" Joe asked.
Delia laughed, but not very happily. "Clementina," she explained, "asked me to have lunch with her and the General af ter our lesson. She's not very strong, you know, and when she was giving me some tea, her hand shook and she spilled a lot of very hot water over my hand. But General Pinkney bandaged my hand himself. They were both so sorry. Oh, Joe, did you sell another picture?" She had seen the money on the table.
"Yes," said Joe. "To the man from Washington. What time this afternoon did you burn your hand, Dellie?"
"Five o'clock, I think," said Delia. "The iron – the water was very hot. And Clementina cried, and General Pinkney..."
Joe put his arms round Delia. "Where are you working, Dellie? Tell me," he asked in a serious voice.
Delia was about to say something, but-suddenly tears appeared in her eyes and she began to cry. "I couldn't get any pupils," she said. "And I didn't want you to stop taking lessons, so I got a job ironing shirts in the big laundry on Twenty-Fourth Street. This afternoon, I burned my hand with a hot iron. Don't be angry with me, Joe. I did it for your Art. And now, you have painted those pictures for the rrian from Washington..."
"He isn't from Washington," said Joe slowly.
"It makes no difference where he is from," said Delia. "How clever you are, Joe! How did you guess that I wasn't giving music lessons?"
“I guessed”, Joe said, "because about five o'clock this afternoon, I sent some oil up to the ironing-room. They said a girl had burned her hand. You see, dear, I work as a mechanic in that same laundry on Twenty-Fourth Street."
“And the man from Washington…?”
“Yes, dear”, Joe said. “The man from Washington and General Pinkney are both creations of the same art, but you cannot call it painting or music”. And they both began to laugh.
“You know, dear”, Joe said. “When one loves one’s Art, no service seems…”
But Delia stopped him with her hand on his mouth. “No”, she said, “just – “when one loves”.”

Результаты (турецкий) 1:

AŞK O. Henry tarafından bir hizmetJoe Larrabee büyük bir sanatçı olma hayali kuruyordu. Altı kişiyi derdi yaşadığı küçük Batı yaşındayken bile "Joe büyük yetenek var, o ünlü bir sanatçı olacak." Yirmi, onun evine bırakıp New York'a gitti. Onun hayalleri-ama çok az para vardı.Delia hayalleri de vardı. O Piyano çaldığını kadar iyi küçük Güney köyü nerede yaşadığını ailesi dedi ki, "O müzik eğitimini New York bitirmek zorundayım." Çok zor onlar onu kuzeye "bitirmek için" göndermek için yeterli para topladı.Joe ve Delia nerede bazı sanat ve müzik öğrencileri sanat, müzik ve en yeni oyunları tartışmak için toplanan bir arkadaşımın evinde tanışmış. Onlar birbirlerine aşık ve kısa sürede evlendiler.Bay ve Bayan Larrabee küçük bir oda evli hayatında başladı. Ama onlar vrere mutlu, onlar kendi sanat vardı ve onlar birbirlerine vardı. Joe o sınıfa büyük Magister, boyama. Bay Magister için onun resimleri-para var ve o onun dersleri için çok para aldı. Delia büyük Rosenstock piyano dersleri alıyordu ve Delia çok para alıyordu.Paralarını devam ettiği sürece iki genç hayalperestler çok mutluyduk. Ama çok uzun sürmedi. Yakında, onlar yeterli onların dersleri için ödeme ve günde üç öğün yemek yoktu. Bir kişinin sanat seviyor, hiçbir hizmeti çok zor görünüyor. Delia karar verdim o dersler alarak durdurmak ve ders kendini vermek gerekir. Öğrenciler için aramaya başladı. Bir akşam, o geldi ev çok heyecanlı, gözleri parlayan ile."Joe, sevgili," o duyurdu ne mutlu ki, "Ben var bir öğrenci. Yani genel Pinkney – – onun kızı, Clementina. O çok zengin ve onlar-si olmak harika bir ev. Çok güzel-o beyaz elbise; ve çok güzel ve hoş bir kız! Haftada üç onun ders vereceğim; ve düşünsene, Joe! Ders 5 dolar. Şimdi, tatlım, yok çok merak bak ve akşam yemeği yiyelim. Çok güzel bir balık aldım."Ama Joe onu dinlemek için reddetti. "Senin için Dellie, benim için yanlış ama bu" protesto etti. "Sanat çalışmaya devam ederken çalışmanıza izin vereceğim Sence? Hayır! Asla! Tamirci ya da temiz pencere eşiği olarak bir iş bulabilirim. Bir çeşit iş alırsınız."Delia onu etrafında kollarını attı. "Joe, canım, sen Bay Magister ve sanatın ayrılmayı düşünmemelisin. Müziğin sesini verecek değilim. Dersleri ile benim müzik engel olmaz. Süre ben öğrenmek, öğretmek ve ne zaman bir kaç daha fazla öğrenci almak için Rosenstock dönebilir miyim.""Tamam," Joe söyledi. "Ama ders veren sanat değil."Delia "Bir kişinin sanat seviyor, hiçbir hizmeti çok zor gibi görünüyor" dedi.Önümüzdeki hafta içinde Bay ve Bayan Larrabee çok erken kahvaltı yaptım. Joe Central Park'ta bazı resimleri boyama, ve sabah ışık özellikle, dedi ihtiyacı vardı. Sanat seviyorum ve genellikle saat 7'de Joe eve döndüğünde akşam oldu zaman akıp gider. Haftanın sonunda, Delia, ama biraz yorgunum, çok gurur on beş dolar masanın üstüne koy. "Bazen," o, "Clementina bir çok DIF f icult öğrenci olduğunu söyledi. Ve o her zaman Beyaz giyer. Ben aynı renk görmekten bıktım."Ve o zaman Joe, Monte Cristo, türlü ile 18 dolar cebinden çıkardı ve de masaya koydu. "Ben benim resimlerden birine Washington'dan sattım," dedi. "Ve şimdi, Washington'a götürmek için Doğu Nehri resmini istiyor.""Canım senin sanat kadar vermedin çok memnun oldum," Delia söyledi. "Kazanmak eminiz! Otuz üç dolar! Biz hiç bu kadar para harcamak oldu."Önümüzdeki Cumartesi akşamı, Joe eve ilk geldi. Parayı masanın üstüne koy ve o zaman ne boya bir sürü gibi ellerini bakmak için görünüyordu yıkadım. Yarım saat sonra Delia geldi. Sağ elinde büyük bir bandaj yapıldı. "Dellie, canım, ne oldu? Sorun elinizle nedir?" Joe sordu. Delia güldü, ama çok mutlu. "Clementina," diye açıkladı, "bizim ders onu ve genel af ter ile yemek istedi. Biliyor musun, çok güçlü değil ve o bana biraz çay veriyordu, elini salladı ve elimi üzerinde çok çok sıcak su döküldü. Ama General Pinkney elimi kendini sargılı. Onlar çok üzgünüm her ikisi de vardı. Oh, Joe, başka bir resim satmak mi? " Parayı masaya görmüştü."Evet," Joe söyledi. "Washington'dan adam için. Ne zaman bu öğleden sonra sen elini Dellie mi yaktın?""Saat 5'te, ben düşünüyorum," Delia dedi. "Demir-su çok sıcak. Ve ağladım Clementina ve genel Pinkney..." Joe koymak onun silah yuvarlak Delia. "Nereye are sen çalışma, Dellie? Söyle,"ciddi bir sesle sordu.Delia bir şey söyleyecektim, ama aniden gözyaşları gözlerinde ortaya çıktı ve o ağlamaya başladı. "I-ebil almak herhangi bir öğrenci," dedi. "Ve gömlek yirmi dördüncü Street'te büyük Çamaşırhane Ütü işim var bu yüzden derslerine son vermeni istemedim. Bu öğleden sonra sıcak bir demir ile elimi yaktım. Joe, bana kızgın olma. Sanatın için yaptım. Ve şimdi, o resimleri rrian Washington'dan için boyalı ""Washington'dan, değil" dedi Joe yavaş yavaş.Delia "Nereden olduğunu fark etmez" dedi. "Ne kadar zeki misiniz, Joe! Nasıl müzik dersleri vermeye değildi tahmin ettiniz?""Tahmin", Joe dedi, "çünkü saat 5 yönünde bu öğleden sonra ben biraz yağ Ütü odası kadar gönderdi. Bir kız elini yakmıştı söylediler. Canım, aynı şu çamaşırları bir mekanik olarak yirmi dördüncü Street'te çalışmak görüyorsun,.""Ve adam Washington'dan?""Evet, sevgili", Joe dedi. "Washington ve genel Pinkney adamsın aynı sanat her iki yaratımımın, ancak resim veya müzik çağıramaz". Ve her ikisi de gülmeye başladı."Biliyorsun, canım", Joe dedi. "Bir kişinin sanat seviyor, hizmet yok gibi görünüyor..."Ama Delia onu eliyle onun dudağında durdurdu. "" Biri severse""Hayır", dedi ki,-sadece".

Результаты (турецкий) 2:

O. Henry tarafından SEVGİ BİR HİZMET
Joe Larrabee büyük bir sanatçı olmayı hayal. O altı yaşındayken bile, o derdi yaşadığı küçük batı kasabasında insanlar, "Joe, ünlü bir sanatçı büyük bir yetenek olacak gelmiştir." Yirmi anda, onun ev şehir ayrıldı ve New York'a gitti. Onun hayalleri vardı - ama çok az para.
Delia onu çok rüyalar vardı. O ailesi olduğunu söyledi yaşayan küçük güney köyünde çok iyi piyano çalan "New York'ta müzik eğitimine bitirmek gerekir." Büyük zorluklarla onlar "sona" Onu kuzey göndermek için yeterli para toplandı.
Joe ve Delia bazı sanat ve müzik öğrencileri, sanat, müzik ve en yeni oyunlar tartışmak için toplanmış bir arkadaşınızın evinde tanıştı. Birbirlerini aşık ve kısa sürede onlar evlendi.
Sayın ve Bayan Larrabee küçük bir odada kendi evli hayatına başladı. Ama onlar kendi Art vardı için mutlu vrere ve birbirlerini vardı. Joe Büyük Magister ve o sınıf içinde resim oldu. Sayın Magister onun resimleri için çok para var - ve onun dersler için bir sürü para aldı. Delia harika Rosentock piyano dersleri alıyordu ve o Delia gelen para alıyordu.
İki genç hayalperestler paralarını süren ise çok mutlu etti. Ama çok uzun sürmedi. Yakında onlar günde üç kez kendi dersleri için ödeme ve yemek için yeterli yoktu. Bir kişinin Sanat seviyor zaman, hiçbir hizmet çok zor görünüyor. Yani Delia o dersleri alarak durdurmak ve dersi kendisini vermelidir karar verdi. O öğrenciler için aramaya başladı. Bir akşam, o parlayan gözlerle, eve çok heyecanlı geldi.
"Joe, canım," dedi mutlulukla açıkladı, "Ben bir öğrenci var Genel PINKNEY -.. Onun kızı Clementina O çok zengin ve onlar var - Yani . Harika bir ev O kadar güzel - o beyaz elbise;!. ve o kadar güzel ve keyifli bir hafta ona üç ders vereceğim; ve sadece düşünmek Joe Beş dolar bir ders Şimdi, sevgili, bakma böylece endişeli ve en akşam yemeği yapalım. Ben. Bazı çok güzel balık aldım
"Ama Joe onu dinlemeyi reddetti. "Yani, Dellie için tamam, ama benim için hepsi yanlış" diye itiraz etti. "Sen ben Art çalışmaya devam ederken işe izin vereceğim herhalde musunuz? Hayır! Asla! Ben bir mekanik veya temiz pencereler gibi bir iş olabilir. Ben işin çeşit alırsınız."
Delia etrafında kollarını attı Onu. "Joe, canım, ben öğretmek, ben öğrenirler. Dersler benim müzikle engel olmaz. Ben müziği vazgeçerek değilim. Sayın Magister ve Sanat bırakarak düşünmek gerekir ve ben Rosentock geri dönebilirsiniz Ben birkaç öğrenci olsun.
"" Pekala, "Joe dedi. "Ama ders veren Sanat değil."
"Bir kişinin Sanat seviyor, hiçbir hizmet çok zor görünüyor," Delia. Dedi
önümüzdeki hafta boyunca, Bay ve Bayan Larrabee çok erken kahvaltı vardı. Joe Central Park'ta bazı resimler boyama, ve o özellikle sabah ışığını gerekli söyledi. Eğer Art aşk zaman akıp gider ve Joe eve döndüğümde genellikle akşam 07:00 oldu. Haftanın sonunda, Delia, çok gururlu ama biraz yorgun, masaya onbeş dolar koydu. "Bazen," dedi, "Clementina çok dif f icult öğrenci olduğunu. Ve o zaman beyaz giyer. Ben. Aynı renk görme yoruldum"
Ve sonra Joe, Monte Cristo şekilde birlikte dışarı onsekiz dolar çekti cebinden ve çok masaya koydu. "Ben Washington'dan gelen bir adam benim resimlerden birini sattı" dedi. "Ve şimdi, o Washington'a onunla almak için Doğu Nehri'nin bir resim istiyor."
"Ben, sevgili senin Sanat vazgeçmiş değil çok sevindim," Delia dedi. "Kazanmak için eminiz! Otuz üç dolar! Biz harcamak için bu kadar para yoktu."
Bir sonraki Cumartesi akşamı, Joe ilk eve geldi. Masanın üzerine para koymak ve sonra onun elinden boya bir sürü gibi bakmak görünüyordu yıkanır. Yarım saat sonra, Delia geldi. Sağ elinde büyük bir bandaj vardı. "Dellie, canım, ne oldu? Elinizle meselesi nedir?" Joe sordu.
Delia güldü, ama çok mutlu. "Clementina," diye o, bilirsin, çok güçlü değil. Onun ve bizim ders ter Genel af ile öğle yemeği için bana sordu, "açıkladı ve bana biraz çay veriyordu zaman, elini salladı ve o çok bir sürü dökülen elimi üzerine sıcak su. Ama Genel Pinkney benim eli sargılı kendini. İkisi de çok üzgünüm. Joe, başka bir resim satmak mı vardı? " Masanın üzerinde para görmüştü.
"Evet," Joe dedi. "Washington adama. Bu öğleden sonra yaptığımız ne zaman elinizi, Dellie? Yanmak"
"Beş Saat, sanırım," Delia dedi. "Demir - su çok sıcaktı ve Clementina ağladı ve Genel Pinkney ...."
Joe Delia yuvarlak kollarını koydu. "Çalıştığınız yerde, Dellie? Söyle bana," diye. Ciddi bir sesle sordu
Delia şey söylemek üzereydi, ama-aniden gözlerinde belirdi gözyaşı ve ağlamaya başladı. "Ben herhangi bir öğrenci alamadım" dedi. "Ve senin dersleri alarak durdurmak istemiyordu, bu yüzden Yirmi Dördüncü Caddesi üzerinde büyük çamaşır gömlek ütü bir iş var. Bu öğleden sonra, ben sıcak bir demir ile elimi yaktı. Bana kızma, Joe. Ben senin Sanat için yaptım. Ve şimdi, Washington'dan rrian için o resimleri ...
"boyalı" O Washington değil, "Joe yavaşça.
dedi," O dan hiç fark etmez " Delia dedi. "Ne kadar zeki, Joe! Ben müzik dersleri vererek değil mi? Sanırım nasıl oldu"
yaklaşık 05:00 bu öğleden sonra, ben ütü odasına bazı petrol gönderdi, çünkü "Ben tahmin" Joe, "dedi . Onlar '. Ben Yirmi Dördüncü Caddesi üzerinde aynı çamaşır tamirci olarak işe, sevgili, bkz. bir kız elini yaktığını söyledi
"... Ve Washington'dan gelen adam?"
"Evet," canım, Joe dedi. "Washington ve Genel PINKNEY adam, aynı sanat hem kreasyonlar, ama resim veya müzik diyemezsin". Ve ikisi de gülmeye başladı.
"Biliyor musun, sevgili" Joe dedi. "Bir kişinin Sanat seviyor, hiçbir hizmet ... görünüyor"
Ama Delia ağzına onu eliyle onu durdurdu. "Hayır", o "sadece -" dedi biri seviyor "."

Результаты (турецкий) 3:

Bir servis, AŞK, O. Henry
Joe Larrabee düşlemiş, giderek büyük bir sanatçı. Hatta kendisine altı, kişi küçük batı şehir nerede yaşadı kullanılır ki, "Joe mükemmel bir yetenek, olacak ünlü bir sanatçı." yirmi, evinden şehir gitti ve New York. He had his dreams - ama çok az para.
Delia içinse etkinlik had onun hayalleri çok.Oynadı, piyano siyahı çok küçük güney köyü burada yaşamış, aile, "Kadın olmalıdır kaplama onun müzikal eğitim New York." Zoruyla bunlar toplanan para göndermek için onun kuzey "Finish".
Joe ve Delia içinse etkinlik tanıştıktan bir arkadaşınızın evinde bazı sanat ve müzik öğrencilerin toplanıp görüşmek için sanat, müzik ve yeni başlar.Aşık oldukları, ve kısa bir süre evli.
Bay ve bayan Larrabee başladı evli hayatı küçük bir oda. Ama onlar vrere mutlu, onlar kendi sanat, ve her diğer. Joe, resim, sınıf, mükemmel Magister. Sayın Magister çok para kendi resimleri - götürdü bir sürü para onun dersleri.Delia içinse etkinlik; piyano dersleri mükemmel Rosenstock, ve bir sürü para Delia içinse etkinlik.
iki genç düşler, çok, çok mutlu, para ayakta. Ama olmadı son çok uzun. Yakında, onlar yeterli ödemek için kendi dersleri ve yiyin günde üç kez. Bir çok sever bir sanat yok, servis gibi görünüyor. çok zor.