From the history of punishment For

From the history of punishment
For the most history punishment has been both painful and public in
order to act as deterrent to others. Physical punishments and public
humiliations were social events and carried out in most accessible parts of
towns, often on market days when the greater part of the population were
present. Justice had to be seen to be done.
One of the most bizarre methods of execution was inflicted in
ancient Rome on people found guilty of murdering their fathers. Their
punishment was to be put in a sack with a rooster, a viper, and a dog, then
drowned along with the three animals. In ancient Greece the custom of
allowing a condemned man to end his own life by poison was extended only
to full citizens. The philosopher Socrates died in this way. Condemned
slaves were beaten to death instead. Stoning was the ancient method of
punishment for adultery among other crimes.
In Turkey if a butcher was found guilty of selling bad meat, he was
tied to a post with a piece of stinking meat fixed under his nose, or a baker
having sold short weight bread could be nailed to his door by his ear.
One of the most common punishment for petty offences was the
pillory, which stood in the main square of towns. The offender was locked by
hands and head into the device and made to stand sometimes for days, while
crowds jeered and pelted the offender with rotten vegetables or worse.
In medieval Europe some methods of execution were deliberately drawn out
to inflict maximum suffering. Felons were tied to a heavy wheel and rolled
around the streets until they wee crushed to death. Others were strangled,
very slowly. One of the most terrible punishments was hanging and
quartering. It remained a legal method of punishment in Britain until 1814.
Beheading was normally reserved for those of high rank.

Результаты (армянский) 1:

Պատմությունից պատժի
համար առավել պատմության պատժի եղել, այնպես էլ ցավալի է, եւ հանրությանը
որպեսզի գործելու է որպես զսպման ուրիշներին. Ֆիզիկական պատիժները եւ հասարակական
humiliations էին սոցիալական միջոցառումներ եւ իրականացվում է առավել մատչելի մասերում
քաղաքների, հաճախ շուկայական օրերին, երբ մեծ մասը բնակչության էին
ներկա: Արդարադատության պետք է տեսել են արել:
Մեկը առավել արտառոց մեթոդների կատարման պատճառվել է
Հին Հռոմում մարդիկ մեղավոր է ճանաչվել սպանության իրենց հայրերին. Նրանց
պատիժը պետք է տեղադրել մի պարկ հետ աքաղաղ, մի իժ, եւ մի շուն, ապա
խեղդվել հետ միասին երեք կենդանիների. Հին Հունաստանում սովորութիւնը
որը թույլ է տալիս դատապարտել մարդուն վերջ իր կյանքը թույնի էր երկարաձգվել միայն
պետք է լիարժեք քաղաքացիների. Փիլիսոփա Սոկրատեսը մահացել է այս կերպ. Դատապարտել
ստրուկներ էին ծեծելով մահվան փոխարեն. Քարկոծելը էր հին մեթոդ
պատժի դավաճանության համար ի թիվս այլ հանցագործությունների համար:
Թուրքիայում, եթե մսագործ մեղավոր է ճանաչվել վաճառելու վատ միս, նա
կապել է պաշտոնի հետ մի կտոր stinking միս ֆիքսված է իր քթի, կամ հացթուխ
վաճառել կարճ քաշը հաց կարելի է գամված նրա դուռը իր ականջին.
մեկը ամենատարածված պատժի մանր իրավախախտումների էր
անարգանքի սյուն, որը կանգնած է հիմնական հրապարակում քաղաքներում: Հանցագործն էր արգելափակված է
ձեռքերի եւ գլխի մեջ սարքի եւ կազմել է կանգնել, երբեմն օրերով, իսկ
բազմությունը հեգնանքի ու pelted իրավախախտ հետ փտած բանջարեղեն կամ ավելի վատ.
Միջնադարյան Եվրոպայում որոշ մեթոդներ կատարման դիտավորյալ տարվում
է պատճառել առավելագույն տառապանքը: Felons են կապված ծանր անիվ եւ ուղղում
շուրջ փողոցներում, մինչեւ որ նրանք wee մանրացված է մահվան: Մյուսները խեղդամահ,
շատ դանդաղ. Մեկը առավել սարսափելի պատիժներ էր կախվել եւ
quartering. Այն շարունակում է մնալ իրավական մեթոդը պատժի Մեծ Բրիտանիայում մինչեւ 1814.
Գլխատում էր սովորաբար վերապահված է նրանց համար բարձր կոչում: