I shifted uncomfortably inside my b

I shifted uncomfortably inside my best suit and eased a finger inside the tight white collar. It was hot in the little bus and I had taken a seat on the wrong side where the summer sun beat on the windows. It was a strange outfit for the weather, but a few miles ahead my future employer might be waiting for me and I had to make a good impression.
There was a lot depending on this interview. Many friends who had qualified with me were unemployed or working in shops or as labourers in the shipyards. So many that I had almost given up hope of any future for myself as a veterinary surgeon. There were usually two or three jobs advertised in the Veterinary Record each week and an average of eighty applicants for each one. It hadn’t seemed possible when the letter came from Darrowby in Yorkshire. Mr S. Farnon would like to see me on the Friday afternoon; I was to come to tea and, if we were suited to each other, I could stay on as his assistant. Most young people emerging from the colleges after five years of hard work were faced by a world unimpressed by their enthusiasm and bursting knowledge. So I had grabbed the lifeline unbelievingly.
The driver crashed his gears again as we went into another steep bend. We had been climbing steadily now for the last fifteen miles or so, moving closer to the distant blue of the Pennine Hills. I had never been in Yorkshire before, but the name had always raised a picture of a region as heavy and unromantic as the pudding of the same name; I was prepared for solid respectability, dullness and a total lack of charm. But as the bus made its way higher, I began to wonder. There were high grassy hills and wide valleys. In the valley bottoms, rivers twisted among the trees and solid grey stone farmhouses lay among islands of cultivated land which pushed up the wild, dark hillsides.
Suddenly, I realised the bus was clattering along a narrow street which opened onto a square where we stopped. Above the window of a small grocer’s shop I read ‘Darrowby Co-operative Society’. We had arrived. I got out and stood beside my battered suitcase, looking about me. There was something unusual and I didn’t know what it was at first. Then it came to me. The other passengers had dispersed, the driver had switched off the engine and there was not a sound or a movement anywhere. The only visible sign of life was a group of old men sitting round the clock tower in the centre of the square, but they might have been carved of stone.
Darrowby didn’t get much space in the guidebooks, but where it was mentioned it was described as a grey little town on the River Arrow with a market place and little of interest except its two ancient bridges. But when you looked at it, its setting was beautiful. Everywhere from the windows of houses in Darrowby you could see the hills. There was a clearness in the air, a sense of space and airiness that made me feel I had left something behind. The pressure of the city, the noise, the smoke – already they seemed to be falling away from me.
Trengate Street was a quiet road leading off the square and from there I had my first sight of Skeldale House. I knew it was the right place before I was near enough to read S. Farnon, Veterinary Surgeon on the old-fashioned brass nameplate. I knew by the ivy which grew untidily over the red brick, climbing up to the topmost windows. It was what the letter had said – the only house with ivy; and this could be where I would work for the first time as a veterinary surgeon. I rang the doorbell.

Результаты (грузинский) 1:

მე გადაინაცვლებს uncomfortably შიგნით ჩემი საუკეთესო სარჩელი და გამარტივებული თითი შიგნით მჭიდრო თეთრი საყელო. ეს იყო ცხელ პატარა ავტობუსი და მე მქონდა აღებული ადგილს არასწორ მხარეს, სადაც ზაფხულში მზე სცემეს ფანჯრები. ეს იყო უცნაური outfit for ამინდი, მაგრამ რამდენიმე მეტრით წინ ჩემი მომავალი დამსაქმებელი შეიძლება ელოდება და მე უნდა გაეკეთებინათ კარგი შთაბეჭდილება.
იყო ბევრი დამოკიდებულია ამ ინტერვიუში. ბევრი მეგობარი, რომელმაც კვალიფიკაცია ჩემთან ერთად იყო უმუშევარი ან სამუშაო მაღაზიები და როგორც მშრომელთა shipyards. ამდენი რომ მე თითქმის იმედი ნებისმიერი მომავალი თვითონ როგორც ვეტერინარული ქირურგი. არსებობს, როგორც წესი, ორი ან სამი სამუშაო რეკლამირება ვეტერინარული ჩანაწერების ყოველ კვირას და საშუალოდ ოთხმოცი მსურველთა თითოეული. იგი არ ჩანდა, როცა ეს წერილი მოვიდა Darrowby იორკშირში. ბ-ნი ს Farnon მსურს, რომ ჩემს პარასკევს დღის მეორე ნახევარში; მე ვიყავი, რომ მოვიდა ჩაი და, თუ ჩვენ შეეფერება ერთმანეთს, მე ვერ დარჩება, როგორც მისი თანაშემწე. ყველაზე ახალგაზრდა ადამიანი განვითარებადი კოლეჯების შემდეგ ხუთი წლის მუშაობის წინაშე მიერ მსოფლიო მოხიბლული მათი ენთუზიაზმი და სავსე ცოდნა. ასე რომ, მე მოგვეწონა წყაროზე unbelievingly.
მძღოლი შეეჯახა მისი გადაცემის კიდევ ერთხელ, როგორც ჩვენ შევიდა კიდევ ერთი ციცაბო წარმართონ. ჩვენ უკვე ასვლა სტაბილურად ახლა, ბოლო თხუთმეტი მილის ან იმდენად, დაახლოება შორეული ლურჯი პენინის Hills. მე არასდროს ყოფილა Yorkshire ადრე, მაგრამ სახელი ყოველთვის დააყენა სურათს რეგიონში მძიმე და unromantic როგორც pudding ამავე სახელწოდების; მე მზად იყო მყარი და აღინიშნა, მოდუნებას და სულ ნაკლებობა ხიბლი. მაგრამ, როგორც ავტობუსის გააკეთა თავისი გზა უფრო მაღალია, დავიწყე მაინტერესებს. მაღალი იყო grassy მთებში და ფართო ხეობები. ხეობაში bottoms, მდინარეები გადაუგრიხეს შორის ხეები და მყარი ნაცრისფერი ქვის farmhouses ქმნის შორის კუნძულებზე გაშენებული ნაკვეთი, რომელიც აიძულა ველური, მუქი hillsides.
უცებ მივხვდი, ავტობუსი clattering გასწვრივ ვიწრო ქუჩის რომელიც გაიხსნა გადატანა მოედანზე, სადაც ჩვენ შეწყვიტა . ზემოთ window მცირე grocer მაღაზია წავიკითხე "Darrowby თანამშრომლობის საზოგადოება". ჩვენ მივიდა. მე გადმოვიდა და დადგა ჩემი შელახულმა ჩემოდანი, ეძებს ჩემს შესახებ. იქ იყო რაღაც არაჩვეულებრივი და მე არ ვიცი, რა იყო პირველი. მაშინ ეს ჩემთან მოვიდა. სხვა მგზავრი დაარბია, მძღოლს რომ გამორთული ძრავით და არ იყო ხმის ან მოძრაობა ყველგან. ერთადერთი ხილული ნიშანია ცხოვრება იყო ჯგუფის ძველი მამაკაცი იჯდა მრგვალი საათის კოშკი ცენტრში მოედანზე, მაგრამ ისინი, შესაძლოა, უკვე მოჩუქურთმებული ქვის.
Darrowby არ მიიღოთ ბევრი სივრცე ბუკლეტები, მაგრამ, სადაც აღნიშნული იყო, რომ აღწერილი იყო როგორც ნაცრისფერი პატარა ქალაქი მდინარე Arrow ერთად ბაზარზე ადგილი და ცოტა ინტერესი გარდა მისი ორი უძველესი ხიდები. მაგრამ როდესაც თქვენ შევხედე მას, მის გარემოში ლამაზი იყო. ყველგან შუშები სახლების Darrowby თქვენ ვერ ვხედავ მთებში. იყო სისუფთავის ჰაერში, გრძნობა სივრცე და airiness რომ მე ვგრძნობ რაღაც დატოვა უკან. ზეწოლის ქალაქი, ხმაური, მოწევა - უკვე ისინი თითქოს დაცემა დაშორებით ჩემთვის.
Trengate Street იყო მშვიდი მიმავალი off მოედანზე და იქიდან მე მქონდა ჩემი პირველი დანახვაზე Skeldale House. ვიცოდი, რომ ეს იყო სწორი ადგილი, სანამ მე ახლოს საკმარისი წავიკითხე S. Farnon, ვეტერინარიისა ქირურგი მოძველებული სპილენძის ფირფიტა. ვიცოდი მიერ ivy რომელიც გაიზარდა untidily მეტი წითელი აგურის, ასვლა მდე უმაღლეს ფანჯრები. ეს იყო ის, რაც წერილმა, - ამბობს მხოლოდ სახლი ivy; და ეს შეიძლება იყოს, სადაც მე მუშაობა პირველად როგორც ვეტერინარული ქირურგი. მე დარეკა ზარმა.