THE BOY NEXT DOOR by J. LondonSlade

THE BOY NEXT DOOR by J. London
Sladen Morris is the boy next door. He has grown very tall now, and all the girls think he is wonderful. But I remember when he refused to comb his hair and to force him to wash his face. Of course, he remembers me too; whenever I appear in a new dress and special hair-do, he says, "Well, well, look at Betsy, she's almost grown-up. But I remember her first party, when she was so excited that she dropped her ice-cream on her best dress, and she ran home crying."
So when I say that Sladen Morris didn't mean anything to me, I am quite serious. But I had known him so long that I felt I had to take care of him – just as I feel towards Jimmy, my little brother. That's the only f eeling I had – neighbourly friendship – when I tried to save Sladen from Merry Ann Milburn.
Merry Ann – I'm sure her real name was simply Mary; but Mary wasn't poetic enough for her. She came to Springdale to visit her aunt and uncle; her aunt brought her to our house f or tea. She looked wonderful – I always tell the truth – with her bright, blonde hair and big blue eyes. And she said many high, fine things. But as soon as her aunt and mother left the room, Merry Ann changed, as T. knew she would. "What do people do f or entertainment in this dead town?" That was the first thing she said. And then – "It's so far from New York!"
"Oh!" I said, "we have dances at the Country Club every Saturday, and swimming and tennis and..."
She interrupted me: "Are there any interesting men?"
I had never before thought of them as "interesting," or as "men" either. But I started naming all the boys in town. "There is Benny Graham," I said, "and there is Carter Williams, and Dennis Brown, and Bill Freeman. All quite interesting." That was a lie, but not a very big one. I did not name Sladen Morris, because I had already decided to save him from that terrible girl.
At that moment, Merry Ann looked out of our window, just as Sladen came across the grass towards our house – probably to invite me to play a game of tennis, as usual. He came in without asking for permission. "Ah!" he said, his eyes on blonde Merry Ann – he didn't even notice me – "where did you come from, my beauty?"
"From New York," she answered, "but I don't want to go back there – not now!"
Not too clever, I think, but he seemed happy to hear it. "I don't remember why I decided to come here," he said. "But now I'm sure a good angel brought me."
"And did the good angel push that tennis racket into your hand?" I asked.
"Oh, yes, my tennis racket," he said, looking foolish. He still didn't look at me. "Do you play tennis?" he asked Merry Ann.
“Very little”, Merry Ann said. “I will need help”.
“What about a game now?” Sladen asked.
"I'd love a game – but I'll have to go home and change my clothes."
"I'll take you home and wait for you," Sladen offered.
"Good-bye, Betsy," Merry Ann said. "Please, tell your mother how much I enjoyed this afternoon at your house."
"And please come often," I said – and I thought to myself, I'd like to give you a cup of tea next time with a little poison in it.
Well, the result of this conversation was that suddenly I f elt very bad, and I ran to my bedroom and threw myself on my bed, and I cried. Mother can hear tears through three walls and soon I heard her voice at the door. "Betsy, dear," she said, "May I come in?"
"Of course," I answered. "But I've got a terrible headache."
"I have an idea," Mother began. "Perhaps you'd like to invite your friends to a party here?"
A party. For a whole year I had asked Mother to let me give a party, and she had always answered, "It will cost too much," or "Wait until you are eighteen," and a dozen other reasons; now she was suggesting a party herself.
Well, after that everywhere I went, there was Merry Ann with Sladen Morris behind her, like a big dog. I had always played tennis with Sladen whenever the weather wasn't wet; now I had to look for a partner, and I had to watch him playing with Merry Ann. She was a terrible player: she didn't even hold her racket correctly. But she wore those little white tennis dresses that cinema actresses wear in the pictures and, to tell the truth, she looked very nice.
I knew that the party would be a mistake with Merry Ann among the guests; but it was Mother's favourite subject. So I invited all the "nice young people", as Mother calls them, to come to our house for dinner before the Country Club dance.
They all agreed to come – six boys who wanted a chance to be with Merry Ann, and five girls, including me, who came because they didn't want anybody to think they were afraid of the Merry enemy.
Mother bought me a new dress, with a very wide skirt: it was not the simple, girlish dress that my mother usually chooses for me. And my father bought me flowers to wear in my hair, which was combed up. Before the guests arrived, I looked forward to the dinner with more bravery than I had expected, because the new dress and the hair-do gave me strength. But that was before they arrived. When they came and I saw Merry Ann holding Sladen's arm, my courage left me. My dress was nothing, compared with the clouds of red chiffon that hung on Merry Ann's shoulders and swam around her.
"Well, well, look at Betsy," Sladen started. "But I remember her when..."
"I remember also," I interrupted coldly, "so you needn't spend your time telling us about that incident a hundred years ago."
Merry Ann monopolised the conversation, and she talked only with the boys – turning her big blue eyes first on one then another. "What's the Country Club like?" she asked. "I have gone dancing only at New York clubs, so I don't know much about small-town clubs."
The dinner was as uninteresting as I had expected. When it was over, everybody went to the Country Club, feeling a little ashamed that it couldn't compare with anything in New York.
All the boys danced with me – they had to, because they were my guests. The evening was very warm, and little by little everybody began to go outside to sit around the swimming pool. Dennis Brown and I went out too, and we walked up and down in front of their chairs.
It was just in front of Merry Ann that it happened. Perhaps it was an accident – I don't say she did it on purpose – but I wasn't so near her chair, and her foot was pushed out very far. Of course I couldn't see her foot in the dark, and I fell over it and into the pool. As I sent down, I could hear Merry Ann laughing, and I hoped I would drown. But I knew that anybody who swam as well as I did couldn't seriously hope for such an end to her suffering. I did not come up – I knew they were all standing there laughing – so I swam under water to the iron ladder at the other end of the pool. I planned to run up the ladder and then as fast as I could to the dressing-room. From there, I would go home.
When I found the ladder with my hand, I began to pull myself up. But then I discovered that my dress was caught in the ladder. I pulled and pulled (I was still under water) but I couldn't free the dress. And then everything became black.
When I came to myself, I was lying on my face and Sladen was pumping the water out of me. At first I was too uncomfortable to notice anything; but then I began to take more interest in the scene. I saw that several of the boys had offered themselves as the hero of the incident; not only Sladen’s best suit was full of water; it was running from the suits and hands and faces of Dennis and Bill and Carter. Even Janet, who is an athlete like me, had jumped in to pull me out.
"I'm sorry," I said, as soon as I could talk again. "It was my fault."
"No, it wasn't, but don't talk, you little fool," Sladen ordered angrily.
"Yes, keep quiet," Merry Ann said. "Everybody was so worried about you. Why did you hide at the bottom of the pool?"
And then Sladen said something that showed he wasn't a gentleman at all. But I shall love him for it as long as I live. "Hit her, Nora!" he said. "I am a gentleman, and besides, I'm busy."
"Oh – you terrible people!" Merry Ann cried. "I won't stay here another minute!"
"You boys can choose who is the unlucky one that takes her home," Sladen said. "Perhaps Benny and Joe will both go in the car with her. She is too dangerous to be alone with the driver."
He rose to his feet. "Get up, Betsy," he ordered. "I think you will probably go through life all right, if you choose a more practical swimming costume in future." The way Sladen said it made me feel comfortable and warm, which was foolish: there was nothing especially pleasant in is words.
All of us, the wet and the dry, got into the cars. Sladen put his coat around me and took me home.
"Listen you," he said on the way. "I see that I'll have to stay nearer to you – you simply can't take care of yourself. Better not go out of the house unless I go with you. Don't you think that's a good idea?"
For the first time in my life, I felt my strength as a weak woman, though my hair-do was wet and ruined.
"Sladen, you saved my life. You are terribly strong and you always know what to do. And if you want me to be with you, I'll be glad." I looked at him with an expression that I thought might have an effect.
"You know, Betsy," Sladen continued, very seriously, "it's strange, sometimes you don't see something that's under your own nose. It has just come to my mind that you are the best girl I know, and I've lived next door to you for seventeen years."
He stopped the car and kissed me. It wasn't the best kind of a kiss, because we were both still wet. But for some reason it was very romantic, and sud- denly I felt beautiful and interesting. I sat there looking at Sladen Morris with new eyes, probably because he suddenly didn't look at all like the boy next door.

Результаты (казахский) 1:

J. Лондон арқылы БАЛА Next Door
Sladen Моррис бала келесі есік. Ол қазір өте биік өсті, және барлық қыздар ол керемет деп ойлаймын. Ол өзінің Шашыңызды және оның бетін жуып, оны мәжбүр бас тартқан кезде Бірақ есімде. Әрине, ол да мені есінде; Мен жаңа көйлек және арнайы шаш-до бойынша пайда болған жағдайда, ол былай дейді: «Ал, сондай-ақ, Betsy қарап, ол іс жүзінде өсірілген екен. Бірақ мен ол өзінің балмұздақ төмендеді соншалықты қуаныштымыз болды оның алғашқы партиясын, есте оның ең үздік көйлек туралы, ол жылап үйге жүгірді. «
мен Sladen Моррис маған ештеңе білдірген жоқ деп айтуға кезде Сондықтан, менің ойымша, өте ауыр сенімдімін. Мен Jimmy, менің кішкентай ағасы қарай сезінетін сияқты - Бірақ мен де ұзақ Мен оған қамқорлық болды сезініп оған белгілі болған. . Көршілік, достық - - Мен Merry Энн Milburn бастап Sladen сақтап тырысты Міне, мен болған ғана е eeling ғой
; Мен оның нақты атауы ғана Mary болды сенімдімін - Көңілді Энн Ал Мәриям үшін жеткілікті ақындық емес еді. Ол Нағашы әпкем мен жездем келуге Springdale келді; оның тәтесі үйіміз F немесе шай алып келді. Ол тамаша қарап - Мен әрқашан шындықты айтып - оның жарқын, сары шашты және үлкен көгілдір көзімен. Ал ол көптеген жоғары, ұсақ заттарды деді. Т., ол еді білген сияқты Бірақ көп ұзамай оның тәтесі мен анасы тастап нөмірі ретінде, Merry Энн, өзгерді. «Адамдар осы өлі қаласында F немесе ойын-сауық не істеу керек?» Бұл деді ол бірінші нәрсе болды. Ал содан кейін - «Бұл әлі күнге дейін Нью-Йорк ғой!»
«О»! Мен «Біз елдің клубында би әр сенбі сайын, және жүзу және теннис бар және ...», деп атап өтті
«кез келген қызықты ер бар ма?»: Ол мені үзілген
«, қызықты» Мен сондай-ақ олардың ой бұрын ешқашан болған немесе «ретінде мен де емес. Бірақ, менің қаласында барлық ұл атау бастады. «Бенни Грэм бар,» Мен, деді «және Картер Уильямс, және Деннис Браун, Билл және Freeman бар. Барлық өте қызықты.» Бұл өтірік емес, өте үлкен бірі болды. Мен қазірдің өзінде бұл қорқынышты қыз оны сақтау үшін шешім қабылдады, себебі Мен, Sladen Моррис атау жоқ.
Сол сәтте, Merry Энн біздің терезеден қарап, Sladen біздің үйге қарай шөп арқылы келді сияқты - бәлкім, ойнауға мені шақырып әдеттегідей теннис ойын. Ол рұқсатсыз сұрамастан келді. «Ah!» ол тіпті мені байқамай қалдым - - «? сіз қайдан, менің сұлулық» Ол құба Көңілді Энн бойынша оның көз, деді
«Нью-Йорк», ол жауап берді: «бірақ мен сонда қайтып келмейді, - енді! «емес
, тым ақылды емес, менің ойымша, бірақ ол оны естуге бақытты көрінді. «Мен осында келіп, неге есімде жоқ», деді ол. «Бірақ қазір мен. Жақсы періште мені әкелді сенімдімін»
, «Ал жақсы періште сіздің қолына екенін теннис ракеткасын итеріп қалды?» Мен сұрады.
«О, иә, менің теннис ракеткасын», деді ол ақылсыз қарап, деді. Ол әлі күнге дейін маған қарап жоқ. «Сіз теннис ойнауға бе?» ол Көңілді Энн сұрады.
«Өте аз», Көңілді Энн деді. . «Мен көмекке мұқтаж болады»
«? Қандай ойын туралы қазір» Sladen сұрады.
«Мен ойынды Сүйсініп - бірақ мен үйге барып, менің киім өзгертуге тура келеді.»
«Мен үйге сені алып, күтемін Сізге, «Sladen ұсынды.
» Жақсы-бол, Бетси, «Көңілді Энн деді. «Мен сіздің үйде күндіз, ләззат қаншалықты анаңа сұраймыз.»
, «Ал жиі келіп сұраймыз,» Мен - деді, мен өзіме ойладым, мен кішкентай улы сізге шай келесі уақыт құйылған тостағанды беру үшін қалаймын оған.
Ал, осы әңгіме нәтижесі кенеттен мен F ELT өте нашар деп еді, және менің жатын жүгіріп барып, менің төсек өзім лақтырып, мен жылап. Ана үш қабырға арқылы көз жасын естуге болады, көп ұзамай Мен есік алдына оның даусын естіді. «Бетси, қымбатты», деді ол, «Мен келіп бола ма?»
«Әрине,» Мен жауап берді. «Бірақ мен қорқынышты бас ауыруы алдым.»
«Мен ана бастады», идея бар. «Мүмкін сіз мұнда тарапқа сіздің достарын шақырады келеді?»
Тарабы. Бір жыл бойы мені партия берсін анамды сұраған, және ол әрқашан «, сіз он сегіз болғанша күте тұрыңыз», «Ол, тым көп тұратын болады» немесе, жауап ондаған басқа себептер болды; қазір ол партия өзі ұсына болды.
Ал, мен барып, барлық жерде, содан кейін, Sladen Моррис Көңілді Энн үлкен ит сияқты, оған артта болды. Ауа райы дымқыл болған жоқ кезде, мен әрқашан Sladen бар теннис ойнады; енді мен әріптес іздеуге тура келді, мен Merry Энн ойнап, оған көруге тура келді. Ол қорқынышты ойыншы болды: ол тіпті дұрыс оның ракетканы қалай ұстап жоқ. Бірақ ол өте жақсы қарап, кино актриса шындықты айтып, суреттер тозу және сол кішкентай ақ теннис көйлек киген.
Мен партия қонақтары арасында Көңілді Энн бар қателік болар еді деп білген; бірақ анасы сүйікті тақырыбы болды. Ана олардың атайды Сондықтан мен Country Club би бұрын кешкі ас үшін біздің үйге келіп, барлық «жақсы жастарды» шақырды.
Олар барлық келуге келісті - Көңілді Энн бірге болуға мүмкіндік келді алты ұл, бес қыз және , олар ешкімге олар Көңілді жау қорқып ойлауға келмеді, өйткені келіп мені, оның ішінде.
ана өте кең юбка, маған жаңа көйлек сатып алды: ол менің анам, әдетте үшін таңдайды қарапайым, девичья көйлек емес еді маған. Ал менің әкем дейін тарақпен болды менің шаш, жылы киюге маған гүл сатып алды. Қонақтар келді алдында жаңа көйлек және шаш-DO маған күш-қуат беріп, өйткені, Мен күткендерінен батылдығымен асқа асыға күтті. Олар келгенге дейін Бірақ бұл болды. Олар келіп, Мен Merry Энн холдинг Sladen қолын көргенде, менің ерлігі мені тастап. Менің көйлек Көңілді Ann иығына іліп және оған айналасындағы өзгермелі шифон қызыл бұлттармен салыстырғанда, ештеңе болған.
«Ал, сондай-ақ, Betsy қарап,» Sladen басталды. «Бірақ мен ... кезде оны есте»
«Мен, сондай-ақ есте, сіз жүз жыл бұрын, бұл оқиға туралы бізге айтып сіздің уақытыңызды да алмай қажет, сондықтан» Мен, суық үзіліп «.»
Көңілді Энн сөйлесті монополияланған және ол тек әңгімелесті ұл бар - содан кейін бір-бірімен бірінші оның үлкен көк көзді бұрап. «Не сияқты Country Club бар?» ол сұрады. «Мен Нью-Йорк клубтарда ғана би кетті, сондықтан мен шағын қала клубтары туралы көп білмеймін.»
Кешкі ас Мен күткен сияқты неинтересно болды. Ол астам болған кезде, барлығы бұл Нью-Йоркте де салыстыруға мүмкін емес екенін аздап ұят сезім, Country Club барды.
Барлық ұлдар менімен билеп - олар менің қонақтар болды, өйткені олар, тура келді. Кешкі өте жылы болды, және аз барлығы аз бассейні айналасында отыруға тыс баруға бастады. Деннис Браун мен де шығып, және біз олардың кафедралардың алдында жоғары және төмен жүріп.
Ол болған жай Көңілді Ann алдында болды. Мен ол мақсатқа оны жасады емес дейді - - Мүмкін, бұл апат болды, бірақ мен оның кафедрасының жанында олай емес еді, және оның табан өте алыс ығыстырып болды. Әрине, мен қараңғыда оның аяқ көре алмады, ал мен оған астам және бассейні түсіп. Мен жаудырған болсақ, мен күліп Merry Ann естуге алар, Мен батырса деп үміттенген. Бірақ, менің сондай-ақ, менің жасады өзгермелі ешкім шындап оның азап осындай соңында үміттенеміз мүмкін емес екенін білді. Мен келген жоқ - Мен олар барлық жерде күліп тұрды білетін - сондықтан мен бассейні басқа соңында темір сатысымен үшін су астында жүзіп өтті. Мен сондай-ақ тез Мен гардероб-бөлмеге сияқты еді, содан кейін сатысымен іске қосу және жоспарлануда. Жерден, мен үйге барып еді.
Менің қолмен баспалдақ табылған кезде, өзім тартыңыз бастады. Бірақ кейін менің көйлек сатысымен ұстадық деп тапты. Мен ілестірген және ілестірген (I су астында әлі), бірақ, мен көйлек босатып алмады. Ал содан кейін бәрі қара болды.
Мен өзіме келгенде, менің тұлға жатып және Sladen мені суды айдауға болатын. Басында мен ештеңе байқай тым ыңғайсыз болды; бірақ содан кейін мен сахна көбірек көңіл бастады. Мен ұлдар бірнеше оқиғаның кейіпкері ретінде өздерін ұсынды көрген; Sladen үздік костюм ғана емес, су толы болды; ол Деннис және Билл және Картер киімін және қолынан және жүздері қашып бара жатқан. Мен сияқты спортшы Тіпті Джанет, мені тартып шығарыңыз жылы секіріп еді.
«Кешіріңіз,» Мен тек мен қайтадан айтуға мүмкін, деді. «Бұл менің кінәм болды».
«Жоқ, ол емес еді, бірақ, сіз аз дурак айтуға келмейді,» Sladen гневно тапсырды.
«Иә, үндемеудің,» Көңілді Энн деді. «Бәрі? Неге сен бассейнінің төменгі жағындағы жасыру жоқ. Сізге де толғандырады болды»
Ал содан кейін ол Sladen барлық джентльмен емес еді көрсетті нәрсе деді. Бірақ, менің ұзақ Мен тұрамын ретінде оған оны сүй. «Нора өз Hit!» ол айтты. «Мен сенімдімін джентльмен, және сонымен қатар, Менің қолым бос емес.»
«О, - сіз қорқынышты адам»! Көңілді Энн жылады. «Мен бұл жерде тағы бір минуттық тоқтап боламыз!»
«Сіз ұлдар үйіне алады сәтсіз бірі болып табылады, кім таңдай аласыз», Sladen деді. «Мүмкін, Бенни және Джо онымен автомобильде барады екеуі. Ол жүргізуші оңаша болу үшін тым қауіпті болып табылады.»
Ол аяғын дейін өсті. «Бетси Орныңнан», ол тапсырыс. «Мен, сен болашақта неғұрлым практикалық жүзу костюм таңдасаңыз, сіз, бәлкім, өмір бойы барлық құқығы барады деп ойлаймын.» . Sladen ақымақ болатын, ол маған ыңғайлы және жылы сезінетін деді жолы: сөздер болып табылады, әсіресе жағымды ештеңе жоқ еді
біздің барлық, ылғалды және құрғақ, автомобильдер кірді. Sladen айналамдағы оның шапанын қойып, мені үйге ие болды.
«Сізді тыңдау», деді ол жолда деді. «Мен сендерге жақын қалуға бар алатындарыңыз екенін көріп - сіз жай ғана өзіне қамқорлық мүмкін емес Мен сіздермен баруға, егер жақсы үйден шығып емес, сіз бұл жақсы идея деп ойламаймын..?»
Үшін менің шаш-до және дымқыл қираған болатын, бірақ өмірімде бірінші рет, мен, әлсіз әйел ретінде менің күш сезіндім.
«Sladen, сіз менің өмірімді сақтап қалды. Сіз қорқынышты күшті болып табылады және сіз әрқашан не істеу керектігін білуі. Ал сіз мені келсе, сізбен бірге болу үшін, мен қуаныштымыз «. Мен. Мен өз әсерлерін тигізуі мүмкін деп ойладым өрнек бар оған қарап
, ол біртүрлі ғой «, өте байсалды, Sladen жалғастырды», Сен білесің Бетси «, кейде сіз өз мұрын астында ғой бірдеңе көріп отырған жоқпын. Бұл жай ғана келді Егер сіз мен білемін үздік қыз менің ақыл, мен он жеті жыл бойы сізге көрші тұрдым. «
Ол машинаны тоқтатып, мені сүйген. Біз екі әлі дымқыл болды, себебі, бетімнен сүйіп үздік түрі емес еді. Бірақ бұл өте романтикалық болды, және denly раныс едәуір көбейді қандай да бір себептермен Мен әдемі және қызықты сезіндім. Ол кенеттен бала келесі есікке сияқты барлық қарап емес, бәлкім, себебі Мен, жаңа көзімен Sladen Моррис қарап сонда отырды.