he next Saturday evening, Joe came

he next Saturday evening, Joe came home first. He put his money on the table and then washed what seemed to look like a lot of paint from his hands. Half an hour later, Delia arrived. There was a big bandage on her right hand. "Dellie, dear, what has happened? What is the matter with your hand?" Joe asked.
Delia laughed, but not very happily. "Clementina," she explained, "asked me to have lunch with her and the General af ter our lesson. She's not very strong, you know, and when she was giving me some tea, her hand shook and she spilled a lot of very hot water over my hand. But General Pinkney bandaged my hand himself. They were both so sorry. Oh, Joe, did you sell another picture?" She had seen the money on the table.
"Yes," said Joe. "To the man from Washington. What time this afternoon did you burn your hand, Dellie?"
"Five o'clock, I think," said Delia. "The iron – the water was very hot. And Clementina cried, and General Pinkney..."
Joe put his arms round Delia. "Where are you working, Dellie? Tell me," he asked in a serious voice.
Delia was about to say something, but-suddenly tears appeared in her eyes and she began to cry. "I couldn't get any pupils," she said. "And I didn't want you to stop taking lessons, so I got a job ironing shirts in the big laundry on Twenty-Fourth Street. This afternoon, I burned my hand with a hot iron. Don't be angry with me, Joe. I did it for your Art. And now, you have painted those pictures for the rrian from Washington..."
"He isn't from Washington," said Joe slowly.
"It makes no difference where he is from," said Delia. "How clever you are, Joe! How did you guess that I wasn't giving music lessons?"
“I guessed”, Joe said, "because about five o'clock this afternoon, I sent some oil up to the ironing-room. They said a girl had burned her hand. You see, dear, I work as a mechanic in that same laundry on Twenty-Fourth Street."
“And the man from Washington…?”
“Yes, dear”, Joe said. “The man from Washington and General Pinkney are both creations of the same art, but you cannot call it painting or music”. And they both began to laugh.
“You know, dear”, Joe said. “When one loves one’s Art, no service seems…”
But Delia stopped him with her hand on his mouth. “No”, she said, “just – “when one loves”.”

Результаты (казахский) 1:

ол сенбі кешке келесі, Джо бірінші үйге келді. Ол үстелге өз ақшасын орналастыру, содан кейін оның қолынан бояу көп ұқсайды көрінген жуып. Жарты сағат өткенде, Delia келді. Оның оң жағынан үлкен таңғыш болды. «Dellie, қымбат, не болғанын? Қолыңызбен мәселе не?» Джо сұрады.
Delia өте бақытты күліп, бірақ. «Clementina,» түсіндірді ол, «Ол сен білесің, өте күшті емес. Біздің сабақтың судың оған және Бас AF, түскі болуы мені сұрады, мен ол маған шай берген кезде, оның қолын қатеріне және ол өте көп төгілген Менің қолымнан астам ыстық су. Бірақ Бас Пинкни өзі менің қолымды таңып. Олар екеуі де өте өкінішті болды. О, Джо, сіз басқа суретті сатуға болды? « Ол ақша үстелде көрген.
«Иә», Джо деді. «Бұл түстен Сіз, Dellie қолыңызды өртеп жоқ. Қандай уақыт? Вашингтон адам үшін»
«бес сағат, менің ойымша,» Delia деді. «Темір -. Су өте ыстық болды Ал Clementina жылап, және Бас Пинкни ...»
Джо ұсынылған астында атымен ДЕЛЛА дөңгелек қолын қойды. «Сіз қайда, Dellie жұмыс істейді? Айтыңызшы,» ол ауыр дауыспен сұрады.
Delia бір нәрсе айта туралы болды, бірақ-кенеттен оның алдында пайда болды және ол жылай бастады шерге. «Мен кез-келген оқушыларды алуға алмады», деді ол. «Мен, сен сабақтарын ала тоқтату келмеді, сондықтан мен жиырма төртінші көшесінде үлкен кір көйлектерді үтіктеу жұмысқа алды. Бұл күндіз, Мен ыстық үтікпен қолымды өртеп жіберді. Менімен ашулы болуы емес, Джо. Мен сіздің өнер оны жасады. Ал енді, сіз «... Вашингтоннан rrian үшін сол суреттерді боялған еді
: «Ол Вашингтон қаласынан емес болып табылады», Джо баяу деді.
«Бұл, ол болып табылады ешқандай айырмашылық жоқ», Delia деді. «Сіз маған музыка сабақ бере емес деп ойлаймын қалай!, Джо қалай ақылды?»
«Мен сұраса», Джо былай деді: «Бұл күн, Мен үтіктеу-бөлмеге кейбір мұнай дейін жіберіледі туралы бес сағат, өйткені . Олар: «. Сіз қараңыз, құрметті, мен жиырма төртінші көшесінде сол Кір слесарь болып жұмыс істейді. Бір қыз қолын өртеп айтты
«... Ал Вашингтон жігіт?»
«» Иә, қымбатты, Джо деді. «Вашингтон және Бас Пинкни жігіт сол өнер екі туындысы болып табылады, бірақ сіз оны кескіндеме немесе музыка қоңырау мүмкін емес». Және олар екеуі де күле бастады.
«Білесіз бе, құрметті», Джо деді. «Бір адамның өнері жақсы көреді кезде, ешқандай қызмет ... меніңше,»
Бірақ Delia аузынан оның қолымен оны тоқтатты. Кезде бір жақсы көреді - «Жоқ», ол «тек», деп атап өтті «.»