People become quite illogical when

People become quite illogical when they
try to decide what can be eaten and what
cannot be eaten. If you lived in the
Mediterranean, for instance, you would
consider octopus a great delicacy.You
would not be able to understand why
some people find it repulsive. On the
other hand, your stomach would turn at
the idea of frying potatoes in animal fat--
the normally accepted practice in many
northern countries. The sad truth is that
most of us have been brought up to eat
certain foods and we stick to them all our
lives.
No creature has received more praise
and abuse than the common garden snail.
Cooked in wine, snails are a great luxury in various parts of the world. There
are countless people who, ever since their early years, have learned to associate
snails with food. My friend, Robert, lives in a country where snails are despised.
As his flat is in a large town, he has no garden of his own. For years he has been
asking me to collect snails from my garden and take them to him. The idea
never appealed to me very much, but one day, after a heavy shower, I happened
to be walking in my garden when I noticed a huge number of snails taking a stroll
on some of my prize plants. Acting on a sudden impulse, I collected
several dozen, put them in a paper bag, and took them to Robert. Robert was
delighted to see me and equally pleased with my little gift. I left the bag in the
hall and Robert and I went into the living-room where we talked for a couple
of hours. I had forgotten all about the snails when Robert suddenly said that I
must stay to dinner. Snails would, of course, be the main dish. I did not fancy
the idea and I reluctantly followed Robert out of the room. To our dismay, we
saw that there were snails everywhere: they had escaped from the paper bag
and had taken complete possession of the hall! I have never been able to look
at a snail since then.

Результаты (армянский) 1:

Մարդիկ դառնում են բավականին անտրամաբանական է, երբ նրանք
փորձում են որոշել, թե ինչ կարող է կերել եւ ինչ
չի կարելի կերել: Եթե ​​դուք ապրում է
Միջերկրական ծովում, օրինակ, դուք, որ
հաշվի առնել ութոտնուկ մեծ delicacy.You
չէր կարողանա հասկանալ, թե ինչու
են որոշ մարդիկ դա նողկալի: Ին
Մյուս կողմից, ձեր ստամոքսը կդառնար է
գաղափարի frying կարտոֆիլ կենդանու fat--
սովորաբար ընդունված պրակտիկա է շատ
հյուսիսային երկրներում: Տխուր ճշմարտությունն այն է, որ
մեզանից շատերը մեծացել է ուտել
որոշ ուտելիքներ, եւ մենք մնում նրանց բոլոր մեր
կյանքը.
Ոչ մի արարած ստացել է ավելի գովասանքի
ու չարաշահումների, քան սովորական պարտեզի snail.
Եփում գինու, snails են մի մեծ շքեղություն է տարբեր մասերը աշխարհում. Կան
բազմաթիվ մարդիկ, ովքեր, ի վեր իրենց առաջին տարիներին, սովորել է ասոցացվում
snails սնունդ. Իմ ընկերը, Ռոբերտ, ապրում է մի երկրում, որտեղ snails են despised.
Քանի որ նրա բնակարանը գտնվում է մի մեծ քաղաք, նա չունի այգին իր սեփական. Տարիներ շարունակ նա եղել
խնդրելով ինձ է հավաքել snails իմ պարտեզում եւ նրանց իրեն. Այն գաղափարը,
երբեք դիմել էր ինձ շատ է, բայց մի օր, երբ ծանր ցնցուղ, ես պատահել
է քայլում իմ պարտեզում, երբ ես նկատեցի մի մեծ շարք snails ունենում զբոսնել
որոշ իմ շահումով բույսերի. Գործելով հանկարծակի ազդակ, ես հավաքել
մի քանի տասնյակ, դրանք մի թղթե տոպրակի մեջ, եւ տարան Ռոբերտի: Ռոբերտ էր
ուրախ է տեսնել ինձ ու հավասարապես գոհ եմ իմ փոքրիկ նվեր: Ես թողեցի տոպրակը է
դահլիճում եւ Ռոբերտ եւ ես գնացի դեպի հյուրասենյակում, որտեղ մենք խոսեցինք մի քանի
ժամվա ընթացքում: Ես մոռացել բոլոր մասին snails երբ Ռոբերտ հանկարծ ասաց, որ ես
պետք է մնալ ճաշի: Snails կլիներ, իհարկե, պետք է հիմնական ուտեստ. Ես չէի դիմակահանդեսի
այն միտքը, եւ ես դժկամորեն հետեւեց Ռոբերտ Քոչարյանի դուրս է սենյակում. Մեր սարսափեցնել, մենք
տեսանք, որ կային snails ամենուր. Նրանք փախել թղթի տոպրակի մեջ
եւ տարել ամբողջական տիրապետման դահլիճում: Ես երբեք չեմ կարողացել է նայում
մի snail վեր: