The Beard by G. ClarkI was going by

The Beard by G. ClarkI was going by train to London. I didn't have the trouble to take anything to eat with me and soon was very hungry. I decided to go to the dining-car to have a meal.As I was about to seat myself, I saw that the gentleman I was to face wore a large beard. He was a young man. His beard was full, loose and very black. I glanced at him uneasily and noted that he was a big pleasant fellow with dark laughing eyes.Indeed I could feel his eyes on me as I f umbled with the knives and forks. It was hard to pull myself together. It is not easy to face a beard. But when I could escape no longer, I raised my eyes and found the young man's on my face."Good evening," I said cheerily, "Good evening," he replied pleasantly, inserting a big buttered roll within the bush of his beard. Not even a crumb fell off. He ordered soup. It was a difficult soup for even the most barefaced of men to eat, but not a drop did he waste on his whiskers'. He kept his eyes on me in between bites. But I knew he knew that I was watching his every bite with acute fascination."I'm impressed," I said, "with your beard.""I suspected as much," smiled the young man."Is it a wartime device?" I inquired."No," said he; "I'm too young to have been in the war. I grew this beard two years ago.""It's magnificent," I informed him."Thank you," he replied. "As a matter of fact this beard is an experiment in psychology. I suffered horribly from shyness. I was so shy it amounted to a phobia. At university I took up psychology and began reading books on psychology'. And one day I came across a chapter on human defence mechanisms, explaining how so many of us resort to all kinds of tricks to escape from the world, or from conditions in the world which we f ind hatef ul. Well, I j ust turned a thing around. I decided to make other people shy of me. So I grew this beard.The effect was astonishing. I found people, even tough, hard-boiled people, were shy of looking in the face. They were panicked by my whiskers. It made them uneasy. And my shyness vanished completely."He pulled his fine black whiskers affectionately and said: "Psychology is a great thing. Unfortunately people don't know about it. Psychology should help people discover such most helpful tricks. Life is too short to be wasted in desperately striving to be normal.""Tell me," I said finally. "How did you master eating the way you have? You never got a crumb or a drop on your beard, all through dinner.""Nothing to it, sir," said he. "When you have a beard, you keep your eyes on those of your dinner partner. And whenever you note his eyes fixed in horror on your chin, you wipe it off.

Результаты (казахский) 1:

Г. Кларк арқылы Сақалға

I Лондонға пойызбен жиналады. Мен менімен жеуге ештеңе қабылдауға қиындық бар және көп ұзамай өте аш болды жоқ. Мен тамақ бар асхана-көлікке баруға шешім.

Мен өзімді төрге туралы қалай болды, джентльмен Мен бетке екенін көрдім үлкен сақалын киген. Ол жас жігіт еді. Оның сақалы, толық борпылдақ және өте қара болды. Мен ыңғайсыз оған взглянул және ол қара күліп көзімен үлкен жағымды сенімдегі екенін атап өтті.

Мен F пышақтар және ашалар бар umbled Шынында да маған оның көз сезінді. Ол өзімді бірге тартыңыз қиын болды. Ол сақалын тап оңай емес. Мен бұдан былай қашып еді Бірақ, менің көз көтерді және менің атынан, жас адамның табылған.

«Қайырлы кеш,» Мен, сәлем деді «Қайырлы кеш,» ол өз мұрт бұтаның ішінде үлкен сары май орамды салмай, жағымды жауап берді. Тіпті ұнтақты құлап емес. Ол сорпа тапсырды. Бұл ол өз мұртты туралы ысырап етті тамшы тіпті ең жеуге ерлер barefaced үшін қиын сорпа болды, бірақ. Ол шағып арасында маған оның көз сақталады. Бірақ мен ол маған өткір Очарование оның әрбір укус көріп жатқанын білген білген.

«Мен қатты әсер жатырмын,» Мен «Сіздің сақалды.», Деді

«Мен көп-ақ күдікті,» жас жігіт күлімсіреп.

«Бұл соғыс құрылғы ма?» Мен сұрады.

«Жоқ», деді ол; «Мен соғыс болды тым жаспын. Мен екі жыл бұрын осы сақалын өсті».

«IT керемет,» Мен оны хабарлады.

«Сізге рахмет», деп жауап берді ол. «Шын мәнінде, бұл сақал психология эксперимент болып табылады. Мен робость бастап жутковато зардап шеккен. Мен де университет Мен психологиясын алды және» психология бойынша кітаптар оқи бастады. Ол фобия құрады ұялшақ. Ал бір күні мен кездестірдім біз көптеген әлемнің немесе IND hatef уль F, онда біз әлемдегі шарттарына қашып трюктер барлық түрлерін жүгінеді қалай сондықтан түсіндіретін адам қорғаныс тетіктерін туралы тарау. Ал, мен J Өскемен айналасында нәрсе айналды. Мен шешім қабылдады басқа адамдар мені мүлдем жазаламайды жасауға. Сондықтан мен осы сақалын өсті.

әсер таңғажайып болды. Мен адамдарды тауып, тіпті қатаң, қатты пісірілген адам, атынан көрінетін ұялшақ еді. Олар менің мұртты арқылы үрейленіп болды. Бұл оларға оңай жасады . Ал менің робость толығымен жоғалып кетті. «

Ол нәзік оның тамаша қара жақтау сақалды ілестірген және былай деді:. «Психология ұлы нәрсе Өкінішке орай, адамдар бұл туралы білмейді, психология адам осындай ең пайдалы айлалар табуға көмектесуі тиіс Өмір, партия қалыпты болуы ұмтылу мүддесі үшін тым қысқа... «

«Айтыңызшы,» Мен, ең соңында, деді. «Сіз қалай Сіз қималар немесе барлық асқа арқылы сақалды туралы тамшы, алды ешқашан? Сізде бар жолын жеп меңгеруге жоқ.»

«Оған ешнәрсе, Сэр», деді ол. Сіз сақалды бар кезде «, сіздің кешкі ас серіктес сол назарыңда ұстауға. Ал сіз өз подбородок қасіретін тіркелген, оның көз атап кезде, сіз оны сүртіп.