Lautisse Paints Again H.A. SmithEve

Lautisse Paints Again
H.A. Smith

Everybody knows by this time that we met Lautisse on board a ship, but few people know that in the beginning, Betsy and I had no idea who he was.
At first he introduced himself as Monsieur Roland, but as we talked he asked me a lot of questions about myself and my business and finally he asked me if I could keep a secret and said: "I am Lautisse."
I had no idea who he was. I told Betsy and af ter lunch we went up and talked to the ship's librarian, asked him a few questions. And then we found out that my new friend was probably the world's best living painter. The librarian found a book with his biography and a photograph. Though the photograph was bad, we decided that our new acquaintance was Lautisse all right. The book said that he suddenly stopped painting at 53 and lived in a villa in Rivera. He hadn't painted anything in a dozen years and was heard to say he would never touch the brush again.
Well, we got to be real friends and Betsy invited him to come up to our place for a weekend.
Lautisse arrived on the noon train Saturday, and I met him at the station. We had promised him that wewouldn't have any people and that we wouldn't try to talk to him about art. It wasn't very difficult since we were not very keen on art.
I was up at seven-thirty the next morning and I remembered that I had a job to do. Our vegetable garden had a fence around it which needed a coat of paint. I took out a bucket half full of white paint and a brush and an old kitchen chair. I was sitting on the chair thinking, when I heard footsteps and there stood Lautisse. I said that I was getting ready to paint the garden fence but now that he was up, I would stop it. He protested, then took the brush from my hand and said, "First, I'll show you!" At that moment Betsy cried from the kitchen door that breakfast was ready. "No, no," he said. "No breakfast, – I will paint the fence." I argued with him but he wouldn't even look up from his work. Betsy laughed and assured me that he was having a good time. He spent three hours at it and fin-
back to town on the 9. 10 that evening and at the station he shook my hand and said that he hadn't enjoyed himself so much in years.
We didn't hear anything from him for about 10 days but the newspapers learnt about the visit and came to our place. I was out but Betsy told the reporters everything and about the fence too. The next day the papers had quite a story and the headlines said: LAUTISSE PAINTS AGAIN. On the same day three men came to my place from different art galleries and offered 4.000 dollars for the fence. I refused. The next day I was of f ered 25.000 and then 50.000. On the fourth day a sculptor named Gerston came to my place. He was a friend of Lautisse. He advised me to allow the Palmer Museum in New York to exhibit it for a few weeks. He said that the gallery people were interested in the fence because Lautisse had never before used a bit of white paint. I agreed. So the f ence was put in the Palmer Museum. I went down myself to have a look at it. Hundreds of people came to see the fence, and I couldn't help laughing when I saw my fence because it had a fence around it.
A week later Gerston telephoned me and asked to come to him. He had something important to tell me. It turned out that Lautisse visited the exhibition and signed all the thirty sections of my fence. "Now," said Gerston, "you have really got something to sell." And indeed with Gerston's help, 29 of the 30 sections were sold within a month's time and the price was 10.000 each section. I didn't want to sell the 30th section and it's hanging now in our living-room.

Результаты (турецкий) 1:

Lautisse boyalar tekrar H.A. SmithHerkes bilir tanıştığımız bu zamana kadar Lautisse gemide bir gemi, ama birkaç kişi biliyorum ki başlangıçta, Betsy ve kim olduğunu bilmiyordum.İlk başta Bay Roland kendini tanıttı, ama biz konuşurken o sordu bana bir sürü soru ben ve benim iş hakkında ve sonunda bana bir sır olarak saklayabiliriz ve dedi sordu: "Ben Lautisse değilim."Kim olduğunu bilmiyordum. Betsy ve af dedim gittim ve geminin kütüphaneci için konuştum ter öğle birkaç soru sordum. Ve sonra yeni arkadaşım muhtemelen dünyanın en iyi yaşayan ressam olduğunu öğrendim. Kütüphaneci onun biyografi ve bir fotoğraf ile bir kitap buldum. Fotoğraf kötü olmasına rağmen bizim yeni tanıdık Lautisse iyi olduğuna karar verdi. Kitap, o aniden 53 resim durdurdu ve Rivera bir villada yaşayan söyledi. Bir şey bir düzine yıl boyalı etmeseydi ve yine fırça asla dokunma söylemek duyuldu.Eh, gerçek arkadaş olduk ve Betsy bir hafta sonu için buraya gelmek için davet ettim.Cumartesi öğlen trenini Lautisse geldi ve onu istasyonunda bir araya geldi. Onu bu wewouldn't herhangi bir insan ve sanat hakkında konuşayım çalışmazdım söz vermişti. Biz sanat hevesli değildi bu yana çok zor olmadı.Ertesi sabah 7: 30'uğraştım ve yapacak bir işim olduğunu hatırladım. Bizim sebze bahçesi boya bir kat ihtiyacı etrafına bir çit vardı. Beyaz boya ve fırça ve eski bir mutfak sandalye dolu bir kova aldı. Ayak seslerini duydum ve Lautisse durdu zaman sandalye düşünme üzerinde oturuyordu. Bahçe çitleri boyamak hazırlanıyordum ama o göre keser misin dedim. O protesto etti, sonra elimde fırça aldı ve dedi ki, "İlk olarak, size göstereceğim!" O anda, Kahvaltı hazır mutfak kapısından Betsy ağladı. "Hayır, Hayır," dedi. "Hiçbir kahvaltı-çitleri boyamak." Onunla savundu ama o bile onun iş yerinden bakmadı. Betsy güldü ve iyi vakit geçirdiğini güvence verdi. O bu ve fin - üç saat geçirdim.9 şehre. 10 o akşam ve istasyonda elimi sıktı ve o kadar çok yıl içinde kendini zevk yoktu dedi.10 gün boyunca ondan hiçbirşey duymadık ama gazeteleri ziyaret hakkında öğrendim ve evimize geldi. Dışarı çıkmıştım ama Betsy gazetecilere her şeyi anlattım ve çit hakkında da. Ertesi gün Gazeteler vardı ilginç bir hikaye ve başlıkları ekle dedi: LAUTISSE yeniden boyar. Aynı gün üç adam farklı sanat galerilerinden evime geldi ve çit için 4.000 dolar teklif etti. Reddettim. F ered 25.000 ve sonra 50.000 sonraki gündü. Dördüncü gün Gerston adında bir heykeltıraş benim evime geldi. Lautisse arkadaşımdı. Bana birkaç hafta boyunca sergi için New York'ta Palmer müze izin için tavsiyede bulundu. Lautisse daha önce biraz beyaz boya kullandım çünkü Galeri insanlar çit baktılar olduğunu söyledi. Kabul ettim. Bu yüzden f farkı Palmer müzeye konulmuştur. Kendimi bir göz için aşağı indi. Yüzlerce kişi çit görmeye geldi ve etrafına bir çit vardı çünkü benim çiti görünce gülmekten tutamadım.Bir hafta sonra Gerston bana telefon etti ve ona gelmek istedi. O bana önemli bir şey vardı. Bu Lautisse ve sergi ziyaret çitime otuz bölümlerini imzalı ortaya çıktı. "Şimdi," Gerston, "Sen gerçekten satmak için bir şey var mı." dedi Ve gerçekten de Gerston'ın yardımıyla, bir aylık süre içinde 29 30 bölümden satıldı ve fiyat 10.000 idi her bölüm. 30 bölüm satmak istemiyordu ve şimdi bizim oturma odasında asılı duruyor.

Результаты (турецкий) 2:

Lautisse Boyalar Yine
HA Smith Herkes gemide bir gemi üzerinde Lautisse tanıştığımız bu zamana bilir, ama birkaç kişi başlangıçta, Betsy ve ben onun hiçbir fikri olmadığını biliyoruz. İlk başta o Mösyö Roland olarak tanıttı, ama biz olarak konuştuk o bana kendimi ve iş hakkında bir sürü soru sordu ve nihayet o bir sır tutmak olabilir sordu ve şöyle dedi: "Ben Lautisse değilim." Ben onun hiçbir fikri yoktu. Ben Betsy söyledi ve af ter öğle biz çıktım ve geminin kütüphaneci konuştuk, ona birkaç soru sordu. Ve sonra yeni arkadaşım muhtemelen dünyanın en iyi yaşayan ressam olduğunu öğrendim. kütüphaneci onun biyografi ve bir fotoğraf ile bir kitap buldum. Fotoğraf kötü olmasına rağmen, biz yeni tanıdık sağ Lautisse tüm olduğuna karar verdi. Kitap aniden 53 de resim durdu ve Rivera bir villada yaşadığını söyledi. Bir düzine yıl içinde herhangi bir şey boyalı olmasaydı ve yine fırça dokunmayın asla söylemek duyuldu. Peki, biz gerçek arkadaş olmak lazım ve Betsy bir hafta sonu için yerimizi gelip onu davet etti. Lautisse öğle geldi Cumartesi tren ve ben istasyonda tanıştım. Biz wewouldn't herhangi bir kişi olduğunu ve sanat hakkında onunla konuşmaya çalışın olmaz ona söz etmişti. Bu. Biz sanat çok hevesli değildi çünkü çok zor değildi ben yedi buçuk ertesi sabah kadar oldu ve ben yapmam gereken bir iş olduğunu hatırladı. Bizim sebze bahçesi bir kat boya ihtiyacı etrafında bir çit vardı. Ben beyaz boya ve fırça ve eski bir mutfak sandalye yarısı dolu bir kova çıkardı. Ben ayak seslerini duydum ve Lautisse orada durdu zaman, sandalye düşünme oturuyordu. Ben bahçe çit boyamak için hazırlanıyordu söyledi ama o kadar oldu şimdi, ben bunu durdurmak istiyorum. O, "Ben size göstereceğim, ilk!", Sonra, protesto elimden fırçayı aldı ve dedi ki O anda Betsy kahvaltı hazır olduğunu mutfak kapısından ağladı. "Hayır, hayır," dedi. "Hiçbir Kahvaltı, - Ben çit boya olacaktır." Onunla savundu ama o bile onun işten bakmak olmaz. Betsy güldü ve o iyi vakit geçiriyor bana güvence verdi. O ona üç saat geçirdim ve sonlandırmak 9., 10 kasabaya geri o akşam ve istasyonda o elimi sıktı ve o. kendine yıllarda çok memnun olmadığını söyledi Biz ondan bir şey duymadım yaklaşık 10 gün ama gazeteler ziyaret hakkında öğrendim ve bizim yere geldi. Ben dışarı ama Betsy gazetecilere her şeyi ve çok çit anlattı. Ertesi gün kağıtları oldukça bir hikaye vardı ve başlıkları şöyle dedi: LAUTISSE TEKRAR BOYALARI. Aynı gün üç adam farklı sanat galerileri evime geldi ve çit için 4.000 dolar teklif etti. Ben reddetti. I f ertesi gün 25.000 ve 50.000 ola- rak. Dördüncü gün Gerston adında bir heykeltraş benim evime geldi. O Lautisse bir arkadaşımdı. O bir kaç hafta için sergilemek için New York'ta Palmer Müzesi'ni izin bana tavsiye. O Lautisse önce beyaz boya biraz kullanılan hiç çünkü galeri insanlar çit ile ilgilenen olduğunu söyledi. Katılıyorum. Yani f ence Palmer Müzesi'nde konulmuştur. Ben ona bir göz için kendimi aşağı indi. Yüzlerce kişi çit görmeye geldi ve bunun etrafında bir çit vardı çünkü benim çit görünce gülmekten kendilerini alamıyorlardı. Bir hafta sonra Gerston bana telefon ve kendisine gelmek istedi. Bana söyleyecek önemli bir şey vardı. Bu Lautisse sergiyi ziyaret etti ve benim çit, tüm otuz bölümden imzaladığı ortaya çıktı. "Şimdi," Gerston "Gerçekten satmak için bir şey var" dedi. Ve gerçekten Gerston yardımıyla, 30 bölümden 29 bir ay süre içinde satıldı ve fiyat 10.000 Her bölüm oldu. Ben 30. bölüm satmak istemedi ve bizim oturma odasında şimdi asılı.

Результаты (турецкий) 3:

Lautisse Boyalar Tekrar
H.A. Smith

herkes bilir, bu zaman bir araya Lautisse üzerinde bir gemi, ancak birkaç kişi biliyor, Betsy ve I hiçbir fikri yoktu.
ilk yaptığı piyasaya kendisini Mösyö Roland, ama biz konuştuk istedi, bana bir sürü sorular ben ve iş ve son olarak bana eğer ben bir gizli ve şöyle dedi: "Ben Lautisse."
Ben hiçbir fikri yoktu. Ben Betsy ve af ter öğlen gittik ve konuştuk, geminin kütüphaneci, kendisinden bir kaç soru. Ve sonra biz, benim yeni arkadaş, muhtemelen dünyanın en iyi yaşam ressam. Ve kütüphaneci bir kitap onun biyografi ve fotoğraf. Gerçi, fotoğraf kötü, biz karar yeni tanışmışlar, Lautisse tüm sağ.Kitap söyledi aniden duruyor resim 53 ve bir villa, French Riviera. Başbakan boyalı değil her şey, bir düzine yıl ve duyuldu ki kendisi asla dokunma tekrar fırça
Yanı, biz gerçek arkadaşlar ve Betsy davet ona kadar bizim için bir haftasonu.
Lautisse geldi öğle tren Cumartesi ve ben onu bir araya geldi, istasyonu.Biz sözü ona wewould herhangi bir kişi olduğunu ve bu dene konuş onunla art., çok zor bir yana biz çok istekli art.
I, yedi-otuz bir sonraki sabah ve i anımsadı I had a job. Bizim sebze bahçesi vardı etrafında çit için gerekli bir kat boya.Ben çıkardığım bir kova yarım tam beyaz boya ve fırça ve eski bir mutfak sandalyesi. Ben otururken sandalye düşünme, duyunca izinden ve Lautisse durdu. Dedim, Getting ready boya, bahçe çiti ama şimdi olduğunu söyledi, Ben dur. Protesto Etti, sonra fırça, benim el ve dedi, "ilk, I size!" o an Betsy ağladım, mutfak kapı kahvaltı hazır. "Hayır, hayır," dedi. "kahvaltı yok, - Ben boya cetvel." I savundu onu ama bile. Betsy güldü ve bana güvence olduğunu söyledi. Orada üç saat ve fin-
tekrar kasaba 9.10 Bu akşam ve istasyon kalabalıkla benim el ve söyledi. hiç keyif kendisi çok yıl.
Biz sesini duymak onun için yaklaşık 10 gün, ama gazete hakkında ziyaret ve geldi, bizim. Ben ancak Betsy söyledi her şeyi gazetecilere verdiği demeçte hakkında ve cetvel. Ertesi gün, gazeteler oldukça vardı bir hikaye ve başlıkları şöyle dedi: LAUTISSE BOYALAR deneyin.Aynı gün üç adam geldi, benim, farklı sanat galerileri ve 4.000 dolar, çit. I reddetti. Ertesi gün, f ered 25.000 ve ardından 50.000. Dördüncü gün bir heykeltıraş isimli Gerston gelip benim yerleştirin. O arkadaş Lautisse. Kendisi bana vermek için Palmer Müzesi New York'ta sergi birkaç hafta içinde.Olduğunu söyledi. Galeri kişi ilgilendiği cetvel çünkü Lautisse önce hiç bir bit beyaz boya. I kabul etti. Böylece f ence'Palmer Müzesi. Ben aşağı kendimi bir bakalım. Yüzlerce kişi geldi, bakın, ve ben yardım gülmekten görünce, benim dizili çünkü bir cetvel.
Bir hafta sonra Gerston telefon açmış ve bana sorulan. Başbakan önemli bir şey söyle bana. Bu açık, Lautisse ziyaret etti. Sergi ve tüm bölümleri otuz benim cetvel. "Şimdi," dedi Gerston, "gerçekten bir şeyler var satmak." Ve gerçekten de, Gerston yardım, 29, 30 bölümleri satıldı ve bir ay içinde zaman ve fiyat 10.000 her bölüm.I istemedik satış 30. bölüm ve asma şimdi bizim oturma odası.