Living by the Sword When Cristina S

Living by the Sword


When Cristina Sanchez told her parents that she wanted to become a bullfighter instead of a hairdresser,they weren't too pleased. But when she was eighteen her parents realised that she was serious and sent her to a bullfighting school in Madrid,where she trained with professionals. Since last July,Sanchez has been the most successful novice in Spain and is very popular with crowds. After brilliant performances in Latin America and Spain earlier this year,Sanchez has decided that she is ready to take the test to become a matador. Out of the ring,Sanchez does not look like a matador. She is casually elegant,very feminine and wears her long blond hair loose. She seems to move much more like a dancer than an athlete,but in the ring she is all power. When she was fourteen,Sanchez's father warned her that the world of bullfighting was hard enough for a man and even harder for a woman. It seems he is right. "It really is a tough world for a woman",says Sanchez. "You start with the door shut in your face. A man has to prove himself only once,whereas I have had to do it ten times just to get my foot in the dor". In perhaps the world's most masculine profession,it would seem strange if Sanchez had not met problems. But even though Spanish women won the legal right to fight bulls on equal terms with men in 1974,there are still matadors like Jesulin de Ubrique who refuse to fight in the same ring as her. Sanchez lives with her family in Parla,south of Madrid. Her family is everything to her and is the main support in her life. "My sisters don't like bullfighting,they don't even watch it on TV,and my mother would be the happiest person in the world if I gave it up. But we get on well. Mum's like my best friend". When Sanchez is not fighting she has a touch fitness routine-running,working out in the gym and practising with her father in the afternoon. By nine she is home for supper,and by eleven she is in bed. She doesn't drink,smoke and socialise. "You have to give up a lit",says Sanchez. "It difficult to meet people,but it doesn"t worry me-love does not arrive because you look for it". Sanchez spends most of year travelling:in summer to Spanish and French bullfights and in winter to Latin America. Her mother dislikes watching Sanchez fight,but goes to the ring when she can. If not,she waits at home next to the telephone. Her husband has had to ring three times to say that their daughter had been injured,twice lightly in the leg and once seriosly in the stomach. After she has been wounded,the only thing Sanchez thinks about is how quickly she can get back to the ring. "It damages your confidence",she says"but it also makes you mature. It's just unprofessional to be injured. You cannot let it happen". Sanchez is managed by Simon Cases,who says,"At the moment there is no limit to where she can go. She has a champion's mentality,as well as courage and technique".

Результаты (монгольский) 1:

Илдэнд амьдарч


Кристина Sanchez тэр оронд үсчин нь bullfighter болохыг хүсч гэж түүний эцэг эх нь энэ тухай хэлэхэд тэд ч таатай биш байсан. Гэвч тэр үед арван найман түүний эцэг эх нь тэр хүнд байсан гэдгийг ойлгож, Мадрид, тэр мэргэжлийн бэлтгэл нь Bullfighting сургуульд илгээв. Өнгөрсөн оны долдугаар сарын оноос хойш Sanchez Испанид хамгийн амжилттай шинэхэн байгаа бөгөөд олон хүн нь маш их алдартай юм байна. Энэ оны эхээр Латин Америк болон Испанид гайхалтай тоглолт дараа Sanchez тэр Matador болох тест хийхэд бэлэн байна гэж шийдсэн байна. Бөгж гарч, Санчес нь Matador шиг харагдаж байна. Тэр хайнга, дэгжин нь маш эмэгтэйлэг бөгөөд түүний урт шаргал үс нь сул өмсдөг. Тэр тамирчин илүү бүжигчин шиг их хөдөлж байна, гэхдээ бөгж нь тэр бүх хүч юм. Тэр арван дөрвөн настай байхад Санчез, эцэг Bullfighting дэлхийн хүн хүнд хангалттай, эмэгтэй нь бүр ч хэцүү байсан гэж түүнийг анхааруулсан байна. Тэр зөв юм шиг байгаа юм. "Энэ үнэхээр эмэгтэйн хувьд хүнд ертөнц", Sanchez байна. "Чи нүүр хаах хаалга эхэлнэ. Хүн би зүгээр л АЗГ миний хөл авахын тулд үүнийг арван удаа хийж байсан, харин зөвхөн нэг удаа өөрийгөө баталж байна." Магадгүй дэлхийн хамгийн эр мэргэжил, энэ нь Sanchez асуудлыг хангаж чадахгүй байсан бол хачирхалтай санагдаж болох юм. Харин Испанийн нь эмэгтэйчүүд ч 1974 онд эрчүүдтэй адил тэгш нөхцөлөөр бух тэмцэх хууль эрх зүйн эрхийг ялсан, тэнд ч түүнтэй адил цагираг тэмцэх татгалзах Jesulin де Ubrique шиг matadors байна. Санчес Parla, Мадрид өмнөд хэсэгт түүний гэр бүлийн хамт амьдардаг. Түүний гэр бүл түүнд бүх юм болон түүний амьдралын гол тулгуур юм. "Миний эгч нар Bullfighting, тэр ч байтугай телевизээр үүнийг харж байхгүй бол дуртай вэ биш, би үүнийг өгсөн бол миний ээж нь дэлхийн хамгийн аз жаргалтай хүн байх байсан. Гэхдээ бид бас дээр хүлээн авах болно. Ээж нь миний хамгийн сайн найз шиг ын". Sanchez тэмцэж байгаа бол тэр нь мэдрэгчтэй фитнес тутмын-ажиллагааг байна, биеийн тамирын заал гарч ажиллаж, үдээс хойш түүний эцэг нь дадлага. Есөн гэхэд тэр зоогийн гэртээ бөгөөд арван нэгэн гэхэд тэр орондоо байна. Тэр уух биш, утаа, нийгэмших. "Чи асаав хүртэл өгч байна", Sanchez байна. "Энэ хүмүүстэй уулзах хэцүү, гэхдээ энэ нь хангадаггүй" т намайг хайр санаа зовох та төлөө "харагдах учир нь ирэхгүй байж болох Sanchez жилийн аялалын хамгийн зарцуулдаг:. Испани, Францын бухын нь зун, Латин Америкт өвөл Түүний ээж нь дургүй. Санчес тэмцлийг харж, харин тэр. Хэрэв тийм биш бол, тэр утсаар дараа гэртээ хүлээж байна. түүний нөхөр нь тэдний охин нь хоёр удаа хөнгөнөөр хөл болон нэг удаа seriosly, гэмтсэн байсан гэж хэлэх нь гурван удаа дуугарахгүй байсан юм болно бөгж явдаг ходоодонд. дараа тэр шархадсан байна, Sanchez-ий тухай боддог цорын ганц зүйл бол тэр хэр хурдан буцаж бөгж нь авах боломжтой юм. "энэ хохирлыг таны өөртөө итгэх итгэл", тэр хэлэхдээ "боловч энэ нь бас та боловсордог байна. Энэ нь гэмтсэн байх л мэргэжлийн бус юм. Та юу бүү чадахгүй ". Санчес Симон хэрэг, хэлсэн удирдаж байна" гэж тэр хаашаа явах боломжтой ямар ч хязгаар байхгүй үед. Тэр аварга -ийн сэтгэлгээ, түүнчлэн эр зориг, арга "юм.