PicnicMy elderly cousin came to sta

Picnic
My elderly cousin came to stay with us just before our youngest daughter's birthday. We were a little apprehensive whether we ought to arrange the usual picnic celebration because my cousin loathes meals in the open air. However she was determined not to spoil our plans and said she did not mind being left at home. On the day itself, seized by some sudden impulse, she elected to come with us, much to our surprise. It was certainly a day to tempt anyone out, even the most inveterate anti-picnicker: a clear blue sky, glorious sunshine and a gentle breeze.
We duly arrived at our favourite picnic site, a field beside a riv¬er, and everybody, except my cousin, had a lovely and most refreshing bathe before we settled ourselves for our meal under the willow trees. While we were eating, a herd of cows from the adjoining field began to amble through the open gateway, unnoticed by my cousin. We like cows but guessed that they would be as little to her fancy as picnics and so hoped that they would go quietly back, satisfied that we were harmless. But one by one they gradually advanced nearer and nearer. When my cousin chanced to look up, their eyes confronted hers. With one shriek of horror she leapt into the air and ran, not to the car, where she might have taken refuge, but towards a gap in the hedge, so small that she could not possibly have crawled through it. The cows, full of curiosity, gave chase. We were convulsed with laughter but my husband managed to pull himself together, rounded up the cows, drove them back through the gateway and shut the gate. We thought that disaster had been averted but our shaken guest, walking unsteadily back to us through a marshy bit of the field that the cows had trampled into mud, lost her balance and fell on her face. A hot cup of coffee did nothing to restore her composure, so we had no alternative but to pack up and go home. Never again, my cousin vowed bitterly, would she be so foolish as to go out on a picnic.

Результаты (казахский) 1:

Picnic
Менің қарт туысқанын тек біздің кенже қызы туған бұрын бізбен қалуға келді. Біз менің немере ағасы ашық ауада тағамдарды нерусского өйткені кәдімгі пикник мерекесі ұйымдастыруға тиіс ма аздап қорқады болды. Алайда ол біздің жоспарларымызға құртып емес анықталады және ол үйде тастап жатқан қарсы емеспін деді. Күні өзі, кейбір кенеттен екпіні тәркіленді, ол көп біздің таңданыс, бізбен бірге келіп сайланды. Ол ешкімді, тіпті ең қасақана қарсы picnicker азғыруға әрине күні болды:. Айқын көгілдір аспан, даңқты күн сәулесі және нәзік самалы
Біз тиісті түрде біздің сүйікті пикник сайтында, бір riv¬er жанындағы саласындағы, сондай-ақ бәріне келді, біз тал ағаштар астында біздің бөлмеге өзімізді шешіледі бұрын менің немере қоспағанда, тамаша және ең сергітетін шомылады болды. Ал біз шыршалары, іргелес өрісінен сиыр табыны менің немере назарынан тыс ашық шлюз арқылы серуендеу бастады. Біз сиыр ұнайды, бірақ олар Жаз ретінде өз қиялыңызға ретінде аз болады деп сұраса, сондықтан олар қайтып тыныш біз зиянсыз екенін қанағаттандырылды баруға деп үміттенді. Бірақ бір олар бірте-бірте озық жақын және жақын бір. Менің немере ағасы қарап кездейсоқ кезде, олардың көз оған тиесілі тапқан тап. Қасіретін бір қағымда ол, ол, мүмкін, ол арқылы тексеріп шығу мүмкін емес, сондықтан шағын ауаға тон және жүгіріп емес, ол паналаймын мүмкін машинада,, бірақ хеджирлеу кезінде алшақтықты бағытында. Қызығушылығымен толық сиыр, Chase берді. Біз күлкі передернутьнуло, бірақ күйеуім бірге өзін тартыңыз білді, сиыр дөңгелектенеді, артқы шлюзі арқылы оларды қуып қақпасы жабылып. Біз шайқалады қонағы оның тепе теңдігін жоғалтып, оның атынан құлап, сиыр балшыққа таптап кеткен дала батпақты бит арқылы нетвердой қайтып бізге жаяу, апат болдырмауға болатын деп ойладым, бірақ. Кофе ыстық тостаған оның тыныштық қалпына келтіру үшін ештеңе жасады, сондықтан біз бірге жинап алып, үйге баруға бірақ ешқандай балама болды. Ешқашан да, менің немере ағасы ол Жаз шыға етіп ақымақтық болар еді, ащы уәде етті.