Somerset Maugham - The Luncheon I c

Somerset Maugham - The Luncheon
I caught sight of her at the play and in answer to her beckoning I went over during the interval and sat down beside her. It was long since I had last seen her and if someone had not mentioned her name I do not think I would have recognized her. She addressed me brightly.
"Well, it's many years since we first met. How time flies! We are not getting any younger. Do you remember the first time I saw you? You asked me to, luncheon."
Did I remember?
It was twenty years ago and I was living in Paris. I had a tiny apartment in the Latin Quarter' and I was earning barely enough money to keep body and soul together. She had read a book of mine and had written to me about it. I answered, thanking her, and presently I received from her another letter saying that she was passing through Paris and would like to have a chat with me; but her time was limited and the only free moment she had was on the following Thursday. She asked me if I would give her a little luncheon at Foyot's. Foyot's is a restaurant at which the French senators eat and it was so far beyond my means that I had never even thought of going there. But I was flattered and I was too young to say no to a woman. I had eighty francs to live on till the end of the month and a modest luncheon should not cost more than fifteen. If I cut out coffee for the next two weeks I could manage well enough.
I answered that I would meet her at Foyot's on Thursday at half past twelve.
She was not so young as I expected and in appearance imposing rather than attractive. She was in fact a woman of forty, and she gave me the impression of having more teeth, white and large and even, than were necessary for any practical purpose. She was talkative, but since she seemed inclined to talk about me I was prepared to be an attentive listener. I was startled when the menu was brought, for the prices were a great deal higher than I had expected. But she reassured me.
"I never eat anything for luncheon," she said.
"Oh, don't say that!" I answered generously.
"I never eat more than one thing. I think people eat too much nowadays. A little fish, perhaps. I wonder if they have any salmon."
Well, it was early in the year for salmon and it was not on the menu, but I asked the waiter if there was any. Yes, they had a beautiful salmon, it was the first they had had. I ordered it for my guest. The waiter asked her if she would have something while it was being cooked.
"No," she answered, "I never eat more than one thing. Unless you had a little caviare.' I never mind caviare."
My heart sank a little. I knew I could not afford caviare, but I could not tell her that. I told the waiter by all means to bring caviare. For myself I chose the cheapest dish on the menu and that was a mutton chop.
"I think you're unwise to eat meat," she said. "I don't know how you can expect to work after eating heavy things like chops. I never overload my stomach."
Then came the question of drink.
"I never drink anything for luncheon," she said.
"Neither do I," I answered promptly.
"Except white wine," she went on as though I had not spoken. "These French white wines are so light. They are wonderful for the digestion."
"What would you like?" I asked her.
"My doctor won't let me drink anything but champagne." I think I turned a little pale. I ordered half a bottle. I mentioned casually that my doctor had absolutely forbidden me to drink champagne.
"What are you going to drink, then?"
"Water."
She ate the caviare and she ate the salmon. She talked gaily of art and literature and music. But I wondered what the bill would come to. When my mutton chop arrived she said:
"I see that you're in the habit of eating a heavy luncheon. I'm sure it's a mistake. Why don't you follow my example and just eat one thing? I'm sure you'd feel much better then.

Результаты (казахский) 1:

Somerset Maugham - түскі
Мен ойынға әйелді көргенде және оның подзывая жауап Мен аралығы ішінде астам барып, оған жақын жерге отырды. Мен соңғы оны көрген, өйткені ұзақ болды және біреу оның аты аталған жоқ еді, егер Мен оны танылған еді деп ойламаймын. Ол айқын маған жүгінді.
«Ал, біз кез келген өскелең алу емес,! Уақыт ұшады қалай. Біз бірінші кездесті бері көп жыл болды. Сені көрдім алғаш рет есіңізде ме? Сіз түскі, мені сұрады.»
Мен есте ба?
It жиырма жыл бұрын болды, мен Парижде өмір сүрген. Мен латын тоқсанында кішкентай пәтер болды «, мен жинақтау ұстау үшін әрең жетеді ақша табуға болатын. Ол менің кітабын оқыдым және ол туралы маған жазған. Мен оған, алғысын жаудырды жауап берді, сондай-ақ қазіргі уақытта Мен ол Парижде арқылы өтетін болды және менімен сөйлесуді болуы өткім келеді, деді, бұл оған тағы бір хат келіп түсті; бірақ оның уақыты шектеулі болды және ол болған кезде ғана еркін сәт мына бейсенбіде болды. Мен оған Foyot ның кішкентай түскі берер еді, егер ол мені сұрады. Foyot берушінің Француз сенаторлары жейді, онда мейрамхана болып табылады және ол Мен тіпті бара ойладым ешқашан соншалықты алыс менің құралдарын тыс болды. Бірақ мен жүргендігі болды, мен әйелге жоқ деп айтуға тым жас еді. Мен айдың соңына дейін өмір сүру үшін сексен франк болды және қарапайым түскі он бес артық құны болмауы тиіс. Мен келесі екі апта кофе қиып Егер мен жақсы басқара алмады.
Мен он екі жарымда бейсенбіде Foyot ның оған сай келетін деп жауап берді.
Ол маған күтілуде соншалықты жас емес және өте тартымды қарағанда қолдану пайда. Ол шын мәнінде қырық әйел болды, және ол маған кез келген практикалық мақсаттар үшін қажетті болды қарағанда, тіпті, одан да көп тістері бар ақ және ірі және әсер берді. Ол болтливый болды, бірақ ол маған туралы айту бейім болып көрінген, өйткені Мен мұқият тыңдаушы болуға дайындады. Бағасы мен күткеннен әлдеқайда үлкен жоғары еді мәзірі, әкелген кезде Мен қайран болды. Бірақ ол мені сендірді.
«Мен түскі үшін ештеңе жейді ешқашан», деді ол.
«О, деп айта емес!» Мен жомарт жауап берді.
«Мен-ден астам бір нәрсе жеп ешқашан. Мен адамдардың қазіргі уақытта тым көп жейді деп ойлаймын. Сәл балық, бәлкім. Олар кез келген лосось бар қызығы, егер».
Ал, бұл Арқан балық үшін жыл басында болды және бұл емес еді мәзірінде, бірақ кез-келген жағдайда, болды, мен официанттар, сұрады. Иә, олар ол олар болды бірінші болып, әдемі болды лосось. Менің қонаққа оны тапсырды. Ол пісірілген жатқанда ол бір нәрсе бар еді, егер официанттар, сұрадым.
«Жоқ», ол маған бірден артық нәрсе жеп ешқашан «, деп жауап берді. Сіз сәл шікті уылдырық болды қабылдамаса. Мен шікті уылдырық қарсы емеспін. «
Менің жүрегім сәл суға батып кетті. Мен шікті уылдырық бере алмады білген, бірақ мен оған айта алмады. Мен шікті уылдырық алып барлық тәсілдермен деді официанттар. Өзім Мен мәзірінде ең арзан тағам таңдады және бұл қой Чоп болды.
«Мен, сен ет жеп сыйымсыз боласыз деп ойлаймын», деді ол. «Мен өзімнің асқазан шамадан тыс ешқашан. Егер сіз жаншылған сияқты ауыр заттарды жеп кейін жұмыс күтуге болады білмеймін, қалай».
Сонда сусын сұрақ келіп түсті.
«Мен түскі үшін ештеңе ішіп ешқашан», деді ол.
«Бірде істеу Мен, «Мен дереу жауап берді.
Мен айтқан жоқ еді» ақ шарап қоспағанда, «ол барды. «Бұл француздық ақ шараптар, сондықтан жеңіл болып табылады. Олар ас қорыту үшін тамаша болып табылады.»
«Не келеді?» Мен оның сұрады.
«Менің дәрігер маған шампан, бірақ ештеңе ішіп мүмкіндік бермейді». Мен сәл өңі бозарып ойлаймын. Мен жарты бөтелкесін тапсырды. Менің дәрігер мүлдем шампан ішу маған тыйым екенін кездейсоқ аталған.
«Не ішіп барамыз, содан кейін?»
«Су».
Ол шікті уылдырық жеп және ол лосось жеді. Ол өнер мен әдебиет және музыка көңілді әңгімелесті. Бірақ мен Билл келеді, қандай. Менің қой отбивной келгенде ол былай деді:
«Мен, сен ауыр түскі жеп әдеті екеніңді көріп Менің ойымша, бұл қателік сенімдімін Сен неге менің еліктеуге жоқ және тек бір нәрсе жеп Мен сенімдімін..? содан кейін Сіз әлдеқайда жақсы сезінетін келеді.