Caged by L.E. ReevePurcell was a sm

Caged by L.E. Reeve

Purcell was a small, fussy' man; red cheeks and a tight melonlike stomach. Large glasses so magnified his eyes as to give him the appearance of a wise and kind owl.

He owned a pet shop. He sold cats and dogs and monkeys; he dealt in fish food and bird seed, prescribed rem
edies for ailing canaries, on his shelves there were long rows of cages. He considered himself something of a professional man.

There was a constant stir of life in his shop. The customers who came in said:

"Aren't they cute'! Look at that little monkey! They're sweet."

And Mr. Purcell himself would smile and rub his hands and nod his head.

Each morning, when the routine of opening his shop was completed, it was the proprietor's custom to perch on a high stool, behind the counter, unfold his morning paper, and digest the day's news.

It was a raw, wintry day. Wind gusted against the high, plateglass windows. Having completed his usual tasks, Mr. Purceil again mounted the high stool and unfolded his morning paper. He adjusted his glasses, aad glanced at the day's headlines.

There was a bell over the door that rang whenever a customer entered. This morning, however, for the first time Mr. Purcell could recall, it failed to ring. Simply he glanced up, and there was the stranger, standing just inside the door, as if he had materialized out of thin air.

The storekeeper slid off his stool. From the first instant he knew instinctively, that the man hated him; but out of habit he rubbed his hands, smiled and nodded.

"Good morning," he beamed. "What can I do for you?"

The man's shiny shoes squeaked forward. His suit was cheap, ill-fitting, but obviously new. Ignoring Purcell for the moment, he looked around the shadowy shop.

"A nasty morning," volunteered the shopkeeper. He clasped both hands across his melonlike stomach, and smiled importantly. Now what was it you wanted?"

The man stared closely at Purcell, as though just now aware of his presence. He said, "I want something in a cage."

"Something in a cage?" Mr. Purcell was a bit confused. "You mean — some sort of pet?"

"I mean what I said!" snapped' the man. "Something in a cage. Something alive that's in a cage."

"I see," hastened the storekeeper, not at all certain that he did. "Now let me think. A white rat, perhaps? I have some very nice white rats."

"No!" said the xnan. "Not rats. Something with wings. Something that flies."

"A bird!" exclaimed Mr. Purcell.

"A bird's all right." The customer pointed suddenly to a cage which contained two snowy birds. "Doves? How much for those?"

"Five-fifty," came the prompt answer. "And a very reasonable price. They are a fine pair."

"Five-fifty?" The man was obviously disappointed. He produced a five-dollar bill. "I'1 like to have those birds. But this is all I've got. Just five dollars."

Mentally, Mr. Purcell made a quick calculation, which told him that at a fifty cent reduction he could still reap a tidy profit. He smiled kindly "My dear man, if you want them that badly, you can certainly have them for five dollars."

"I'll take them." He laid his five dollars on the counter. Mr. Purcell unhooked the cage, and handed it to his customer. "That noise!" The man said suddenly. "Doesn't it get on your nerves?"

"Noise? What noise?" Mr. Purcell looked surprised. He could hear nothing unusual.

"Listen." The staring eyes came closer. "How long d'you think it took me to make that five dollars?"

The merchant wanted to order him out of the shop. But oddly enough, he couldn't. He heard himself asking, "Why — why, how long did it take you?"

The other laughed. "Ten years! At hard labour. Ten years to earn five dollars. Fifty cents a year."

It was best, Purcell decided, to humor him. "My, my! Ten years. That's certainly a long time. Now"

"They give you five dollars," laughed the man, "and a cheap suit, and tell you not to get caught again."

The man swung around, and stalked abruptly from the store.

Purcell sighed with sudden relief. He walked to the window and stared out. Just outside, his peculiar customer had stopped. He was holding the cage shoulder-high, staring at his purchase. Then, opening the cage, he reached inside and drew out one of the doves.He tossed it into the air. He drew out the second and tossed it after the first. They rose like balls and were lost in the smoky gray of the wintry city. For an instant the liberator's silent gaze watched them. Then he dropped the cage and walked away.

The merchant was perplexed. So desperately had the man desired the doves that he had let him have them at a reduced price. And immediately he had turned them loose. "Now why," Mr. Purcell muttered, "did he do that?" He felt vaguely insulted.

Результаты (каннада) 1:

ಎಲ್ಇ ರೀವ್ ಮೂಲಕ ಪಂಜರದಲ್ಲಿನ

ಪರ್ಸೆಲ್ ಒಂದು ಸಣ್ಣ, ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲವೆ 'ಮನುಷ್ಯ; ಕೆಂಪು ಕೆನ್ನೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಬಿಗಿಯಾದ melonlike ಹೊಟ್ಟೆ. ಅವನಿಗೆ ಒಂದು ಬುದ್ಧಿವಂತ ಮತ್ತು ರೀತಿಯ ಗೂಬೆ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಲು ದೊಡ್ಡ ಕನ್ನಡಕ ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಾಣುವ.

ಅವರು ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿಗಳ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ಹೊಂದಿದೆ. ಅವರು ಬೆಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ನಾಯಿಗಳು ಮತ್ತು ಕೋತಿಗಳು ಮಾರಾಟ ಅವರು ಮೀನು ಆಹಾರ ಮತ್ತು ಹಕ್ಕಿ ಬೀಜ ಆದೇಶಿಸಲಾಗಿದೆ REM ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿರುವ
ತನ್ನ ಕಪಾಟಿನಲ್ಲಿ, ದೇಶದ ಕ್ಯಾನರೀಸ್ನ ಫಾರ್ edies ಪಂಜರಗಳನ್ನು ಉದ್ದದ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಇದ್ದವು. ಅವರು ಸ್ವತಃ ವೃತ್ತಿಪರ ಮನುಷ್ಯನ ಏನೋ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ.

ತನ್ನ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ನಿರಂತರ ಕೋಲಾಹಲಕ್ಕೆ ಸಂಭವಿಸಿದೆ. ಬಂದ ಗ್ರಾಹಕರು ಹೇಳಿದರು:

"!. ಅವರು ಮುದ್ದಾದ ಬಯಸುವಿರಾ 'ಕಡಿಮೆ ಮಂಕಿ ನೋಡಿ ಅವರು ಸಿಹಿ ಆರ್"

. ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ಪರ್ಸೆಲ್ ಸ್ವತಃ ಕಿರುನಗೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಿಬಿಡು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ತಲೆಯಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂಬ

ಪ್ರತಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ಯಾವಾಗ ದಿನನಿತ್ಯದ ತನ್ನ ಅಂಗಡಿ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿತು ತೆರೆಯುವ, ಇದು, ಕೌಂಟರ್ ಹಿಂದೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಟೂಲ್ ಮೇಲೆ ಪರ್ಚ್ ತನ್ನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಪೇಪರ್ ಬಯಲಾಗಲು ದಿನದ ಸುದ್ದಿ ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು. ಗೆ ದಣಿ ನ ಪದ್ಧತಿಯಂತೆ

ಇದು ಒಂದು ಕಚ್ಚಾ, ಚಳಿಯ ದಿನವಾಗಿತ್ತು. ವಿಂಡ್ ಹೆಚ್ಚು, plateglass ವಿಂಡೋಸ್ ವಿರುದ್ಧ gusted ಇದು ಬಲವಾದ ಮಾರುತಗಳು. ಪೂರ್ಣಗೊಂಡ ತನ್ನ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ, ಶ್ರೀ Purceil ಪೂರ್ತಿ ಸ್ಟೂಲ್ ಆರೋಹಿತವಾದ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಪೇಪರ್ unfolded. ತನ್ನ ಕನ್ನಡಕ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ, ನಿಮ್ಮ ದಿನದ ಮುಖ್ಯಾಂಶಗಳು glanced.

ಒಂದು ಗ್ರಾಹಕ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ ಮಾಡುವಾಗ ರಂಗ್ ಎಂದು ಬಾಗಿಲಿನ ಮೇಲೆ ಗಂಟೆ ಸಂಭವಿಸಿದೆ. ಈ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಶ್ರೀ ಪರ್ಸೆಲ್ ಮರುಪಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಇದು ರಿಂಗ್ ವಿಫಲವಾಯಿತು. ಸರಳವಾಗಿ ಅವರು ಕರೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅಪರಿಚಿತ, ಅವರು ತೆಳುವಾದ ಗಾಳಿಯ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ವೇಳೆ, ಕೇವಲ ಬಾಗಿಲಿನ ಒಳಗೆ ನಿಂತು ಇತ್ತು.

ಅಂಗಡಿಯವನು ತನ್ನ ಸ್ಟೂಲ್ ಜಾರಿ. ಮೊದಲ ತತ್ಕ್ಷಣ ಅವರು ಮನುಷ್ಯ ಅವನನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸುತ್ತಿದ್ದನು, ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಗೊತ್ತಿತ್ತು; ಅಭ್ಯಾಸ ಹೊರಗೆ ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಉಜ್ಜಿದಾಗ ಆದರೆ, ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು nodded.

"ಶುಭೋದಯ," ಅವರು beamed. "ನಾನು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?"

ಮನುಷ್ಯನ ಹೊಳೆಯುವ ಶೂಗಳು ಮುಂದೆ ಸೇರಿತು. ಅವರ ಸೂಟ್, ಅಗ್ಗದ ಸರಿಯಾಗಿ ಜೋಡಣೆಯಾಗದ, ಆದರೆ ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ ಹೊಸದಾಗಿತ್ತು. ಕ್ಷಣ ಪರ್ಸೆಲ್ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಅವರು ನೆರಳಿನ ಅಂಗಡಿ ಸುಮಾರು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು.

", ಒಂದು ಅಸಹ್ಯ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ" ಅಂಗಡಿಯವನು ಸ್ವಯಂ. ಅವರು ಎಳೆದರು ತನ್ನ melonlike ಹೊಟ್ಟೆ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಎರಡೂ ಕೈಗಳನ್ನು, ಮತ್ತು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು. ಈಗ ನೀವು ಬಯಸಿದ ಏನು? "

ನಾನು ಒಂದು ಕೇಜ್ ಏನೋ ಬಯಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅವರು ಹೇಳಿದರು ಇದೀಗ ಅವರ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲಿ ಅರಿವಿದ್ದರೂ. ಮಾಹಿತಿ, ಪರ್ಸೆಲ್ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ರಾಚುವಂತಿತ್ತು". "

" ಒಂದು ಕೇಜ್ ಏನೋ? "ಶ್ರೀ ಪರ್ಸೆಲ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಗೊಂದಲ . "ನೀವು ಅರ್ಥ - ಪಿಇಟಿ ಕೆಲವು ರೀತಿಯ"

! "ನಾನು ನಾನು ಏನು ಹೇಳಿದರು ಅರ್ಥ ಪಂಜರದಲ್ಲಿ ಏನೋ" ಮನುಷ್ಯ ಬೀಳುತ್ತವೆ '. ". ಜೀವಂತವಾಗಿ ಏನೋ ಒಂದು ಕೇಜ್ ಇಲ್ಲಿದೆ. "

" ನಾನು ನೋಡಿ, "ಎಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲ ಅವರು ಕೆಲವು ಅಂಗಡಿಯವನು, ತೀವ್ರಗೊಂಡಿತು." ಈಗ ನನಗೆ ಆಲೋಚಿಸುತ್ತೀರಿ ಅವಕಾಶ. ಬಿಳಿ ಇಲಿ, ಬಹುಶಃ? ನಾನು ಕೆಲವು ಬಹಳ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಬಿಳಿ ಇಲಿಗಳು ಹೊಂದಿವೆ. "

ಇಲಿಗಳಲ್ಲಿ" ಇಲ್ಲ! "Xnan ಹೇಳಿದರು.". ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಏನೋ. ಹಾರುವ ಏನೋ. "

" ಒಂದು ಹಕ್ಕಿ! "ಶ್ರೀ ಪರ್ಸೆಲ್ ಉದ್ಗರಿಸಿದ.

" ಹಕ್ಕಿಯ ಸರಿ. "ಗ್ರಾಹಕ ಎರಡು ಹಿಮಭರಿತ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಹೊಂದಿದ್ದ ಒಂದು ಕೇಜ್ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ತೋರಿಸಿದರು." ಪಾರಿವಾಳಗಳು? ಆ ಹೆಚ್ಚು? "

" ಐದು ಐವತ್ತು, "ಪ್ರಾಂಪ್ಟ್ ಉತ್ತರ." ಮತ್ತು ಒಂದು ಅತ್ಯಂತ ಸಮಂಜಸವಾದ ಬೆಲೆ ಬಂದಿತು. ಅವರು ದಂಡ ಜೋಡಿಯಾಗಿದ್ದು. "

" ಐದು ಐವತ್ತು? "ಮನುಷ್ಯ ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ ದುಃಖಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ಐದು ಡಾಲರ್ ಬಿಲ್ ನಿರ್ಮಾಣ." ಆ ಪಕ್ಷಿಗಳು ನೀವು I'1. ಆದರೆ ಈ ನನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಹೊಂದಿದೆ. ಕೇವಲ ಐದು ಡಾಲರ್. "

ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ, ಶ್ರೀ ಪರ್ಸೆಲ್ ತ್ವರಿತ ಲೆಕ್ಕ, ಒಂದು ಐವತ್ತು ಸೆಂಟ್ ಕಡಿತ ಅವರು ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾದ ಲಾಭ ಕೊಯ್ಯು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂದು ತಿಳಿಸಿದನು ಮಾಡಿದ. ಅವರು ಮೃದುವಾಗಿ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು" ನೀವು ತಪ್ಪಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಬಯಸಿದರೆ, ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ವ್ಯಕ್ತಿ, ನೀವು ಖಚಿತವಾಗಿ ಮಾಡಬಹುದು ಐದು ಡಾಲರ್ ಅವುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. "

" ಆ ಶಬ್ದ! "" ನಾನು ಅವುಗಳನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲಿದ್ದೇವೆ. "ಅವರು ಕೌಂಟರ್ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಐದು ಡಾಲರ್ ಹಾಕಿತು. ಶ್ರೀ ಪರ್ಸೆಲ್ ಕೇಜ್ unhooked ಅವನ ಗ್ರಾಹಕ ಹಸ್ತಾಂತರಿಸಿದ. ಮನುಷ್ಯ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಹೇಳಿದರು." doesn 'ಟಿ ನಿಮ್ಮ ನರಗಳ ಮೇಲೆ ಪಡೆಯಲು? "

" ಶಬ್ದ? ಏನು ಶಬ್ದ? "ಶ್ರೀ ಪರ್ಸೆಲ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಏನೂ ಆಲಿಸಿದ್ದಾರೆ.

" ಆಲಿಸಿ. "ದಿಟ್ಟಿಸುವುದು ಕಣ್ಣುಗಳು ಸನಿಹಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು." ನೀವು ಐದು ಡಾಲರ್? "ಎಂದು ಮಾಡಲು ಓದಿದೆನು ಡಿ ಎಷ್ಟು ತಿಳಿದಿರುವಿರಿ

ವ್ಯಾಪಾರಿ ಅವನನ್ನು ಕೋರಿಕೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದೆ . ಅಂಗಡಿ ಆದರೆ ವಿಚಿತ್ರ ಸಾಕಷ್ಟು, ಅವನು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಅವರು ಸ್ವತಃ ಕೇಳುವ ಕೇಳಿದ. "ಏಕೆ - ಏಕೆ, ಎಷ್ಟು ನೀವು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು?"

ಇತರ ನಕ್ಕರು "ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ.! ಕಠಿಣ ಜೈಲುವಾಸದ. ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಐದು ಡಾಲರ್ ಗಳಿಸಲು. ಐವತ್ತು ಸೆಂಟ್ಸ್ ವರ್ಷ. "

ಇದು ಉತ್ತಮ ಆಗಿತ್ತು ಪರ್ಸೆಲ್ ಅವನನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದಾರೆ." ನನ್ನ, ನನ್ನ! ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳು. ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ದೀರ್ಘ ಸಮಯ. ಈಗ "

" ಅವರು ನೀವು ಐದು ಡಾಲರ್ ನೀಡಿ, "ಮನುಷ್ಯ ನಕ್ಕರು," ಮತ್ತು ಒಂದು ಅಗ್ಗದ ಸೂಟ್, ಮತ್ತು ನೀವು ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಲ್ಲ ತಿಳಿಸಿ. "

ಮನುಷ್ಯ ಸುಮಾರು ತಿರುಗಿದರು ಹಾಗೂ ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಥಟ್ಟನೆ ತೊಟ್ಟಿರುವ.

ಪರ್ಸೆಲ್ ಹಠಾತ್ ಪರಿಹಾರ sighed. ಅವರು ಹೊರನಡೆದರು ವಿಂಡೋಗೆ ಮತ್ತು ಔಟ್ ರಾಚುವಂತಿತ್ತು. ಕೇವಲ ಹೊರಗೆ, ಅವರ ವಿಚಿತ್ರ ಗ್ರಾಹಕ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ. ಅವರು ಕೇಜ್ ಹೆಗಲೆತ್ತರ ತನ್ನ ಖರೀದಿ ದಿಟ್ಟಿಸುವುದು ಕೇಜ್ ತೆರೆಯುವ ಹಿಡಿದಿದ್ದಳು. ನಂತರ, ಅವರು ಒಳಗೆ ತಲುಪಿ doves.He ಒಂದು ಆಕರ್ಷಿಸಿದ ಚಿಮ್ಮುತ್ತವೆ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ. ಅವರು ಎರಡನೇ ಆಕರ್ಷಿಸಿದ ಮೊದಲು ನಂತರ ಇದು ಚಿಮ್ಮುತ್ತವೆ. ಅವರು ಚೆಂಡುಗಳ ಹಾಗೆ ಗುಲಾಬಿ ಮತ್ತು ಚಳಿಯ ನಗರದ ಮಸುಕಾದ ಬೂದು ಕಳೆದುಹೋದವು. ತ್ವರಿತ ವಿಮೋಚಕನನ್ನು ಸೈಲೆಂಟ್ ನೋಟದ ವೀಕ್ಷಿಸಿದರು ಫಾರ್. ನಂತರ ಅವರು ಕೇಜ್ ಕೈಬಿಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ದೂರ ಸರಿದು .

ವ್ಯಾಪಾರಿ ಗೊಂದಲಕ್ಕೀಡಾಗಿದ್ದಾರೆ ಆಗಿತ್ತು. ತನ್ಮೂಲಕ ಮನುಷ್ಯ ಅವನು ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಅವಕಾಶ ಎಂದು ಪಾರಿವಾಳಗಳು "ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ. ಕೂಡಲೆ ಅವನು" ಈಗ ಏಕೆ, "ಶ್ರೀ ಪರ್ಸೆಲ್ muttered ಅವುಗಳನ್ನು ಸಡಿಲ ತಿರುಗಿಸಿತು. ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ? "ಅವರು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಅವಮಾನ ಭಾವಿಸಿದರು.