Living by the Sword When Cristina S

Living by the Sword


When Cristina Sanchez told her parents that she wanted to become a bullfighter instead of a hairdresser,they weren't too pleased. But when she was eighteen her parents realised that she was serious and sent her to a bullfighting school in Madrid,where she trained with professionals. Since last July,Sanchez has been the most successful novice in Spain and is very popular with crowds. After brilliant performances in Latin America and Spain earlier this year,Sanchez has decided that she is ready to take the test to become a matador. Out of the ring,Sanchez does not look like a matador. She is casually elegant,very feminine and wears her long blond hair loose. She seems to move much more like a dancer than an athlete,but in the ring she is all power. When she was fourteen,Sanchez's father warned her that the world of bullfighting was hard enough for a man and even harder for a woman. It seems he is right. "It really is a tough world for a woman",says Sanchez. "You start with the door shut in your face. A man has to prove himself only once,whereas I have had to do it ten times just to get my foot in the dor". In perhaps the world's most masculine profession,it would seem strange if Sanchez had not met problems. But even though Spanish women won the legal right to fight bulls on equal terms with men in 1974,there are still matadors like Jesulin de Ubrique who refuse to fight in the same ring as her. Sanchez lives with her family in Parla,south of Madrid. Her family is everything to her and is the main support in her life. "My sisters don't like bullfighting,they don't even watch it on TV,and my mother would be the happiest person in the world if I gave it up. But we get on well. Mum's like my best friend". When Sanchez is not fighting she has a touch fitness routine-running,working out in the gym and practising with her father in the afternoon. By nine she is home for supper,and by eleven she is in bed. She doesn't drink,smoke and socialise. "You have to give up a lit",says Sanchez. "It difficult to meet people,but it doesn"t worry me-love does not arrive because you look for it". Sanchez spends most of year travelling:in summer to Spanish and French bullfights and in winter to Latin America. Her mother dislikes watching Sanchez fight,but goes to the ring when she can. If not,she waits at home next to the telephone. Her husband has had to ring three times to say that their daughter had been injured,twice lightly in the leg and once seriosly in the stomach. After she has been wounded,the only thing Sanchez thinks about is how quickly she can get back to the ring. "It damages your confidence",she says"but it also makes you mature. It's just unprofessional to be injured. You cannot let it happen". Sanchez is managed by Simon Cases,who says,"At the moment there is no limit to where she can go. She has a champion's mentality,as well as courage and technique".

Результаты (монгольский) 1:

Илдээр амьдарч Кристина Санчес тэр оронд үсчин нь bullfighter болохыг хүсдэг байсан гэж түүний эцэг эх нь хэлэхэд, тэд ч таатай биш байсан. Тэр үед ч арван найман түүний эцэг эх нь тэр хүнд байсан гэдгийг ойлгож, тэр мэргэжлийн бэлтгэл Мадрид дахь Bullfighting сургуульд илгээв. Өнгөрсөн оны долдугаар сарын оноос хойш Санчес Испанид хамгийн амжилттай шинэхэн байсан бөгөөд ард олны нь маш их алдартай юм байна. Латин Америк, Испани гайхалтай тоглолт энэ оны эхээр дараа, Санчес тэр Matador болох тест хийхэд бэлэн байна гэж шийдсэн байна. Бөгж гарч, Санчес нь Matador шиг биш юм. Тэр нь маш эмэгтэйлэг, хайнга, гоёмсог бөгөөд түүний урт шаргал үс нь сул өмсдөг. Тэр тамирчин илүү бүжигчин шиг их хөдөлж байна, гэхдээ бөгж нь Тэр бүх хүч юм. Тэр арван дөрвөн настай байхад Санчез, аав Bullfighting дэлхийн хүн хүнд хангалттай, эмэгтэй нь бүр ч хэцүү байсан гэж түүнийг анхааруулсан байна. Тэр нь зөв юм шиг байгаа юм. "Энэ үнэхээр эмэгтэй нь хүнд ертөнц", Санчес байна. "Чи нүүр хаагдах хаалга эхэлнэ. Хүн би зүгээр л АЗГ миний хөлөө олж авах үүнийг арван удаа хийж байсан бол, зөвхөн нэг удаа өөрийгөө нотлох хэрэгтэй." Санчес асуудлыг хангаж чадахгүй байсан бол магадгүй дэлхийн хамгийн эр мэргэжил, энэ нь хачирхалтай санагдаж болох юм. Харин Испанийн эмэгтэй 1974 онд эрчүүдтэй адил тэгш нөхцөлөөр бух тэмцэх хууль эрх зүйн эрхийг олж авсан хэдий ч түүнтэй адил цагираг тэмцэх татгалзах Jesulin-де-Ubrique шиг matadors хэвээр байна. Санчес Parla Мадрид өмнөд хэсэгт түүний гэр бүлийн хамт амьдарч байна. Түүний гэр бүл түүнд бүх зүйл нь түүний амьдралын гол тулгуур юм. "Миний эгч нар нь ч гэсэн телевизээр үүнийг харж чадахгүй байна, Bullfighting таалагдахгүй байна, би үүнийг өгсөн бол миний ээж дэлхийн хамгийн аз жаргалтай хүн байх байсан. Гэхдээ бид бас дээр хүлээн авах болно. Ээж нь миний хамгийн сайн найз шиг". Санчес тэмцэх биш юм бол тэр биеийн тамирын зааланд гарч ажиллаж, үдээс хойш түүний эцэг нь дадлага, мэдрэгчтэй фитнес тутмын-ажиллагааг байна. Есөн гэхэд тэр оройн зоог гэртээ бөгөөд арван нэгэн гэхэд тэр орондоо байна. Тэр ууж, утаа, нийгэмшин биш юм. "Чи гэрэлтэй хүртэл өгч байна", Санчес байна. "Энэ бол хэцүү хүмүүстэй уулзах, гэхдээ энэ нь хангадаггүй" т намайг хайр санаа зовох Та "Хэрэв эрж хайх, учир нь ирэхгүй байж болох Санчес жилийн аялалын хамгийн зарцуулдаг:.. Испани, Францын бухын нь зун, Латин Америкт өвөл Түүний ээж нь дургүй Санчес тэмцлийг харж, харин тэр утас дараагийн гэртээ хүлээж Хэрэв тийм биш бол. тэр. Түүний нөхөр нь охин нь хөл нь нэг удаа seriosly хоёр удаа хөнгөн, гэмтсэн байсан гэж хэлэх нь гурван удаа дуугарахгүй байсан юм болно бөгж явдаг Тэрээр шархадсан дараа ходоод нь., Санчес тухай боддог ганц зүйл бол тэр эргэж бөгж авч яаж хурдан юм. "Энэ хохирлыг таны өөртөө итгэх итгэл," гэж тэр ярилаа "боловч энэ нь бас таныг боловсордог байна. Энэ нь гэмтсэн байх л мэргэжлийн бус юм. Та юу бүү чадахгүй ". Санчес, хэлсэн Симон хэрэг, удирдаж байна" гэж хаанаас авч ямар ч хязгаар байхгүй үед. Тэр аварга нь сэтгэлгээ, түүнчлэн эр зориг, арга "юм.